پژوهشگران شواهدی از تغییرات در ساختار هسته‌ی زمین یافته‌اند.
تیمی از دانشگاه جنوب کالیفرنیا به رهبری پروفسور جان ویدال به مطالعه‌ی چرخش هسته‌ی درونی - موضوعی که همواره مورد بحث بوده - پرداختند. اما آنچه کشف کردند بسیار شگفت‌انگیزتر بود.
هدف اولیه‌ی پژوهشگران مطالعه‌ی ویژگی‌های فیزیکی هسته درونی نبود، اما در نهایت شواهدی از تغییرات ساختاری در سطح آن یافتند.
تعامل بین هسته‌های درونی و بیرونی محتمل‌ترین علت این تغییرات ساختاری است.
«آنچه که ما کشف کردیم شواهدی است که نشان می‌دهد نزدیک سطح هسته‌ی درونی زمین تغییرات ساختاری رخ می‌دهد»، ویدال گفت.
«هنگام تحلیل داده‌های لرزه‌ای چندین دهه، یک مجموعه داده از امواج لرزه‌ای به طرز عجیبی از بقیه متفاوت بود»، ویدال گفت. «بعدها متوجه شدم که در حال مشاهده شواهدی هستم که نشان می‌دهد هسته‌ی درونی کاملاً جامد نیست.»
ویژگی‌های سطح در حال تغییر هسته‌ی درونی احتمالاً نقشی در چرخش آن و تغییرات در این چرخش در طول دوره‌های طولانی ایفا می‌کند که در نهایت بر طول روزهای ما تاثیر می‌گذارد.
امواج لرزه‌ای عجیب
دانشمندان مدت‌ها درباره ماهیت هسته‌ی درونی بحث کرده‌اند. با این حال، تمرکز اصلی این بحث و بیشتر پژوهش‌های انجام شده بر روی چرخش هسته‌ی درونی بوده است.
تغییرات احتمالی دیگر، مانند تغییرات ساختاری، کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند.
هسته‌ی درونی، که در عمق 3,000 مایلی زیر سطح زمین واقع شده، در درون هسته‌ی مذاب بیرونی قرار دارد. پیش از این باور بر این بود که یک کره‌ی جامد است.
این مطالعه داده‌های لرزه‌ای چندین دهه را تحلیل کرده است، از جمله ضبط‌های زمین‌لرزه‌های مکرر نزدیک قطب جنوب بین سال‌های 1991 و 2024.
داده‌ها از ایستگاه‌های شبکه‌گیرنده‌ی نزدیک فیربنکس، آلاسکا، و یلونایف، کانادا جمع‌آوری شده‌اند.
تیم متوجه چیزی عجیب شد — یک مجموعه از امواج لرزه‌ای که در یک ایستگاه کانادایی ضبط شده بود، برجسته شد. این شبیه چیزی نبود که قبلاً توسط تیم پژوهش مشاهده شده باشد.
پروفسور ویدال ابتدا توسط داده‌ها گیج شده بود. این امواج غیرعادی نشان‌دهنده‌ی چیزی غیرمنتظره در حال وقوع در هسته‌ی درونی بود.
تحلیل‌های بهبود یافته نشان داد که شکل هسته‌ی درونی به نظر می‌رسد با گذر زمان تغییر می‌کند، که نشان می‌دهد آن به طور کامل جامد نیست.
هسته‌ی بیرونی مذاب و متلاطم زمین
این مطالعه نشان می‌دهد که سطح هسته‌ی درونی احتمالاً "تحت تغییر شکل ظاهری چسبنده" است - اساساً، شکل آن در مرز خود تغییر می‌کند.
و هسته‌ی بیرونی مذاب و متلاطم می‌تواند عامل آن باشد.
«هسته‌ی مذاب بیرونی به طور گسترده‌ای شناخته شده است که متلاطم است، اما دیده نشده بود که بر همسایه‌ی خود، هسته‌ی درونی، در مقیاس زمانی انسانی اثر بگذارد»، ویدال گفت. «آنچه که ما در این مطالعه برای اولین بار مشاهده می‌کنیم احتمالاً هسته‌ی بیرونی است که هسته‌ی درونی را تحت تاثیر قرار می‌دهد»، نویسنده در بیانیه‌ی مطبوعاتی افزود.
این تعامل بین هسته‌ی درونی و بیرونی باعث تغییر و تغییر شکل سطح هسته‌ی درونی می‌شود.
نتایج ممکن است روابط چگونگی تاثیر گذاری توپولوژی سطح هسته‌ی درونی بر چرخش آن را کالبد شکافی کند.
این تغییرات چرخشی به قدری ظریف هستند که واقعاً باعث تغییرات کوچکی در طول روز بر روی زمین شده‌اند. علاوه بر این، این کشف ممکن است به کندی چرخش هسته‌ی درونی در طول زمان مرتبط باشد.
یافته‌ها در مجله Nature Geoscience. منتشرشدند.
