در ارتفاعات سانبری در حاشیه ملبورن، استرالیا، زنجیره‌ای از حلقه‌های مرموز از زمین سربرمی‌آورد. این حلقه‌های زمینی که در سرزمین ووروندجری وای وورونگ قرار دارند، یک تشکیل طبیعی نیستند بلکه شواهدی از تلاش‌های انسانی هستند.
این ساختارها اهمیت فرهنگی و معنوی منظره را نشان می‌دهند و ارتباط مداوم مردم باستانی بومی را با سرزمین تطبیق می‌دهند.
یک مطالعه جدید ترکیبی از اولین حفاری باستان‌شناسی یکی از این حلقه‌ها با دانش ووروندجری وای وورونگ است. این دستاورد دانش تاریخی استرالیا که بیش از 65000 سال اشغال مداوم مردم بومی و جزیره‌نشین تنگه تورس را پوشش می‌دهد، افزایش می‌دهد.
مکان‌های مخفی مراسم
در سراسر جهان، در مکان‌هایی مانند آمازون، انگلستان و کامبوج، سایت‌های مراسم باستانی به صورت حلقه‌های زمینی وجود دارند. این حلقه‌ها صدها و حتی هزاران سال پیش با بریدن زمین به شکل‌های دایره‌ای که صدها متر عرض دارند، ایجاد شده‌اند.
در شرق استرالیا، حلقه‌های زمینی به‌عنوان مکان‌های مذهبی مقدس برای گروه‌های زبانی بومی دسته‌بندی می‌شوند. اما بسیاری از این حلقه‌ها در زمان استعمار اروپایی و توسعه زمین تخریب شدند. صدها از آنها در نیو ساوت ولز و کوئینزلند وجود داشت، اما امروز تنها 100 تا باقی مانده‌اند. در ویکتوریا، پنج حلقه زمینی از جمله حلقه‌های سانبری گزارش شده‌اند.
حلقه‌های زمینی سانبری برای مردم ووروندجری وای وورونگ و میراث آنها، ساکنان اصلی بخش بزرگی از مرکز-جنوبی ویکتوریا اهمیت دارند. این زمین شاهد حضور، همزیستی و نسل‌آوری انسان‌ها بوده و همچنین نمادی از چرخه مقاومت دائمی در برابر اشغال نیروهای خارجی است.
مردم ووروندجری وای-وورونگ در سال‌های 2021 تا 2022 مطالعه‌ای از ارزش‌های فرهنگی منطقه‌ای که شامل حلقه‌های سانبری می‌شود، انجام دادند. این منطقه همچنان با استفاده از قوانین و باورهای سنتی مربوط به نیاکان بون‌جیل و واا مدیریت و احیا می‌شود. علاوه بر این، تیم نراپ در حفاظت از سلامت فرهنگی و اکولوژیکی این منطقه فعالانه شرکت می‌کند.
بازنگری در حلقه سانبری جی
در سال 2022، مردم ووروندجری وای وورونگ در مکان جی حلقه سانبری، مکانی با اهمیت فرهنگی و مذهبی، حفاری باستان‌شناسی انجام دادند. این سایت، جایی که کلان‌های مارین بولا و ووروندجری ویلام، توسط جکسونز کریک از هم جدا می‌شدند، قبلاً در سال 1979 توسط باستان‌شناس دیوید فرانکل حفاری شده بود.
166 مصنوعات سنگی مورد بررسی قرار گرفتند. این رسوبات تاریخ‌گذاری شدند و مصنوعات بازسازی شدند. همه اینها روش‌ها و ابزارهای استفاده شده توسط مردم ووی-ورونگ را روشن کرد.
مطالعه حلقه سانبری جی نشان می‌دهد که احتمالاً در بازه زمانی 590 تا 1400 سال پیش ساخته شده است. بنابراین، سازندگان احتمالاً به جنگل نزدیک رفته، زمین را پاکسازی کرده و حلقه را ساخته‌اند. آنها همچنین ابزارهای سنگی ایجاد کرده، تعدادی از گیاهان و حیوانات را پردازش کرده و کمپ‌های آتش‌سوزی در محل راه انداختند.
برخی از الگوهای سایش روی آثار معین نشان می‌دهد که آنها در مراسم‌هایی مانند ساخت تزئینات پر و زخم‌گذاری، که در مناطق دیگر ویکتوریا گزارش شده بود، استفاده می‌شدند.
این تحقیق اولین در نوع خود است و کلاژی از تفسیر باستان‌شناسی و فرهنگی حلقه‌های زمینی استرالیا را ارائه می‌دهد. این نشان می‌دهد که این سایت‌ها چقدر اهمیت دارند و با تهدیدهایی به دلیل استفاده از زمین و تغییرات آب و هوایی روبرو هستند.
این مطالعه در مجله باستان‌شناسی استرالیا منتشر شده است.
