برای حفظ بدن‌های عظیم خود، نهنگ‌های آبی که بزرگترین موجودات روی زمین هستند، مقدار زیادی کریل می‌خورند. صد سال پیش، نهنگ‌های آبی و سایر نهنگ‌ها در اقیانوس‌ها فراوان بودند، اما شکار نهنگ‌ها برای پیه آن‌ها تقریباً باعث انقراض آن‌ها شد.
عجیب اینجاست که کاهش جمعیت نهنگ‌ها منجر به کاهش تعداد کریل‌ها نیز شد، در حالی که آن‌ها باید در آن آب‌ها رونق می‌گرفتند. امروز، دانشمندان معتقدند که نهنگ‌ها نه تنها شکارچیان مهم بلکه اجزای کلیدی یک اکوسیستم بودند، زیرا به باروری اقیانوس‌ها با زباله‌هایشان کمک می‌کردند.
دانشگاه واشینگتن مطالعه‌ای انجام داد که حمایت بیشتری از این ادعا ارائه می‌دهد و استدلال می‌کند که مدفوع نهنگ مواد مغذی حیاتی، مانند مس و آهن را دارد که برای حیات دریایی ضروری هستند.
"تحلیل ما نشان می‌دهد که کاهش جمعیت نهنگ‌های باله‌سفید در اثر شکار تاریخی ممکن است تأثیرات زیست‌شیمیایی بزرگتری بر اقیانوس جنوبی داشته باشد، منطقه‌ای که به چرخه کربن جهانی بسیار مهم است،" پاتریک مونریال، نویسنده اول، گفت.
نقش نهنگ‌ها در باروری اقیانوس
اقیانوس جنوبی که دور آنتارکتیکا است، یکی از مهم‌ترین اکوسیستم‌های دریایی زمین است. آب‌های سردتر به شکوفایی گسترده فیتوپلانکتون‌ها، موجودات میکروسکوپی فتوسنتزی که نقطه شروع زنجیره غذایی هستند، کمک می‌کند.
تیم دانشگاه واشینگتن پنج نمونه از مدفوع نهنگ را بررسی کردند—دو نمونه جمع‌آوری شده از نهنگ‌های گوژپشت در اقیانوس جنوبی و سه نمونه از نهنگ‌های آبی در ساحل کالیفرنیا. پژوهشگران به طور فرصت‌طلبانه این نمونه‌ها را پس از دیدن مدفوع شناور نهنگ جمع‌آوری کردند.
"نکته‌ی خوب، شاید این باشد که مدفوع نهنگ‌ها شناور است،" راندی باندی، نویسنده ارشد، گفت.
تحقیقات قبلی مطرح کرده بود که نهنگ‌های آبی نیتروژن و کربن، مواد مغذی ضروری برای زندگی را دفع می‌کنند. این تحقیق جدید اما بر روی فلزات مهم برای زندگی، به خصوص آهن، تمرکز دارد، که عاملی محدودکننده در تولیدات اقیانوسی است.
"فرضیه این است که نهنگ‌ها در واقع مواد مغذی را به اکوسیستم اضافه می‌کردند که این فیتوپلانکتون‌ها می‌توانستند از آن استفاده کنند، بنابراین آن‌ها بیشتر شکوفا می‌شدند و سپس کریل‌ها می‌توانستند آن‌ها را بخورند،" باندی گفت.
تیم دریافت که مدفوع نهنگ مقدار زیادی آهن دارد که از این ایده پشتیبانی می‌کند که نهنگ‌ها با تغذیه و دفع زباله‌های خود اقیانوس را بارور می‌کنند.
کشفی شگفت‌انگیز: مس در مدفوع نهنگ
"ما واقعاً از اینکه چقدر مس در مدفوع نهنگ بود شوکه شدیم. ابتدا فکر کردیم، 'آه، نه، آیا مدفوع نهنگ واقعاً سمی است؟'" باندی گفت .
با این حال، تحلیل بیشتر، امیدوارکننده‌تر بود—مولکول‌های آلی به نام لیگاندها به مس متصل می‌شوند و آن را به شکلی غیرسمی و امن برای موجودات دریایی تبدیل می‌کنند.
از دست دادن نهنگ‌ها به دلیل شکار تجاری ممکن است اثرات گسترده‌تری بر زندگی دریایی داشته باشد که فراتر از کاهش تعداد شکارچیان دریایی است. با حذف یک منبع عمده آهن و دیگر مواد مغذی، شکار نهنگ ممکن است چرخه طبیعی باروری که فیتوپلانکتون‌ها و به تبع آن جمعیت کریل‌ها را پشتیبانی می‌کند را مختل کرده باشد.
اگر این واقعاً درست باشد، این بدان معناست که هر گونه ابتکار برای افزایش تعداد نهنگ‌ها می‌تواند همزمان به حفظ محیط زیست، تولیدات اکوسیستم‌های دریایی، چرخه جهانی کربن و پایداری ماهیگیری‌ها کمک کند.
حفاظت از نهنگ‌ها ممکن است یکی از بهترین ابزارها برای مقابله با تغییرات آب و هوایی باشد، زیرا آن‌ها به طور قابل توجهی در جذب دی‌اکسید کربن از جو از طریق استفاده از فیتوپلانکتون‌ها کمک می‌کنند.
این تحقیق در ارتباطات زمین و محیط منتشر شده است.
