مشکلات عشق: بابون‌های نر آلفا سریع‌تر پیر می‌شوند، زودتر می‌میرند و استرس بیشتری دارند

ممکن است به نظر خلاف واقع (حداقل بر اساس تصورات رایج) برسد، اما زندگی یک بابون نر آلفا چندان هم درخشان نیست.

مطالعه جدید نشان می‌دهد که اگرچه نرهای آلفا در جامعه بابون بیشترین توجه را جلب می‌کنند و به دفعات جفت‌گیری می‌کنند، اما با مشکلات روانی و احساسی زیادی هم روبرو هستند، به‌خصوص به دلیل نیاز خیلی قوی به جستجوی دائمی همسر.

"آلفا بودن واقعاً پیامدهای انرژی دارد،" گفت لورنس گسکیر، پژوهشگر ارشد از دانشگاه دوک.

تاج گران

پروژه تحقیقاتی بابون آمبوسلی بیش از پنج دهه رفتار، دینامیک اجتماعی و سطوح هورمونی بابون‌های وحشی در کنیا را مطالعه کرده است. با بررسی الگوهای رفتاری آنها برای بیش از پنج دهه.

تحقیقات نشان می‌دهد که در مقایسه با سایر بابون‌ها، نرهای آلفا تمایل به داشتن سطوح بالاتر گلوکوکورتیکوئیدها، که هورمون‌های استرس تولید شده در پاسخ‌های مبارزه یا فرار هستند، دارند. سطوح آنها به‌طور متوسط ۶٪ بیشتر بود، که نگرانی برانگیز است، با توجه به فشارهای ناشی از سبک زندگی دائماً کوچ کننده.

این سطوح برای تأکید بر تلاشی بی‌اندازه که برای باقی ماندن آلفا توسط جمعیت بیشتری از میمون‌ها گذاشته می‌شود، خدمت می‌کرد.

برای بدتر کردن اوضاع، مشخص شد که نرهای آلفا سطوح کمتری از هورمون تیروئید T3 دارند، که یک شاخص شناخته شده برای استفاده از انرژی است، که نشان می‌دهد این بابون‌های آلفا بیشتر انرژی مصرف می‌کنند از آنچه که می‌توانند جایگزین کنند.

به شگفتی پژوهشگران، استرس و مصرف انرژی که نرهای آلفا تحمل می‌کنند، عمدتاً به دلیل تماس تهاجمی با سایر رقبای نر به وجود نمی‌آید. حتی اگر برای حفظ جایگاه خود ضروری باشند، نمایش‌های تسلطی به تولید قابل توجهی از هورمون‌های گلوکوکورتیکوئید یا تیروئید نمی‌انجامد.

آلبرتس توضیح داد که وقتی یک بابون نر در بالاترین جایگاه است، اغلب نیازی به مبارزه برای اثبات تسلط ندارد. یک نمایش ساده از دندان‌ها یا یک اشاره کوچک ممکن است برای حفظ جایگاهشان کافی باشد.

در عوض، بررسی‌ها نشان داد یک عامل مختلف و پیش‌بینی نشده بیشتر: تلاش‌های جفت‌گیری. مقدار زیادی وقت و انرژی برای حفاظت از جنس ماده از سایر نرها گذاشته می‌شود، چون نرهای آلفا می‌خواهند اطمینان حاصل کنند که اولین ادعا را دارند و هیچ نر دیگری به قلمرو آنها وارد نمی‌شود.

این دقت همان‌طور که بر توانایی تمرکز آنها تأثیر منفی می‌گذارد، ممکن است باعث تداخل در کارهایی ساده چون خوردن و جستجوی غذا شود.

"مدام قطع می‌شوند،" آلبرتس اظهار داشت . آن‌ها شروع به حفاری یا باز کردن یک لقمه خوشمزه می‌کنند، "اما سپس جنس ماده بلند شده و دور می‌شود و آن‌ها باید از آن صرف نظر کنند."

پیامدها در بلندمدت

در گذشته، مطالعات بر روی بابون‌های آمبوسلی نشان داده بود که نرهای غالب به‌دلیل تغییرات بیولوژیکی در DNA خود سریع‌تر پیر می‌شوند و به همین دلیل معمولاً زندگی کوتاه‌تری نسبت به نرهای پایین‌رتبه دارند.

برای انسان، این یافته‌ها به این سادگی نیستند. به عنوان یک مثال، سلسله‌مراتب انسانی به‌ مراتب پیچیده‌تر است به دلیل نقش‌ها و زمینه‌های اجتماعی متعدد. یک فرد ممکن است در یک حوزه مانند کار کاملاً متفاوت از دیگر حوزه‌ها مانند خدمت اجتماعی یا فعالیت‌های اجتماعی باشد.

در حالی که این مطالعات برای روشن کردن پیامدهای احتمالی چنین رتبه بالایی در نردبان اجتماعی انجام شده‌اند، قطعاً دارای نقص‌هایی هستند. همان‌گونه که پیش‌تر توضیح داده شد، بابون‌های نر آلفا دارای برخی امتیازات هستند، اما با این حال، استرس و مصرف انرژی همواره در بالاترین حد خود باقی می‌ماند.

این تحقیقات درک ما از سلامت در دینامیک‌های اجتماعی را برای هر دو حیوانات و انسان‌ها و هزینه‌هایی را که برای حفظ جایگاه با استرس و کاهش انرژی وجود دارد، گسترش می‌دهد.

این تحقیق در مجلدروابط جامعه سلطنتی B منتشر شده است.