افشای اسرار سلاح بیولوژیکی سیاه‌زخم توسط واحد 731 ژاپن در جنگ جهانی دوم، ادعای چین
وحشت‌های آزمایش‌های پزشکی نازی‌ها در طول جنگ جهانی دوم به‌خوبی شناخته‌شده‌اند، اما واحد ۷۳۱ ژاپن در چین اشغال‌شده هنوز فصلی کمتر کاوش‌شده از جنایات جنگی باقی‌مانده است، به گفته پژوهشگران در چین.
پژوهشگران از آکادمی علوم پزشکی نظامی در پکن، چین، ادعا کرده‌اند که نوری جدید بر این جنایات افکنده‌اند و شواهد علمی ارائه کرده‌اند که روایت‌های تاریخی از فعالیت‌های وحشتناک این آزمایشگاه را تأیید می‌کند.
در مطالعه‌ای جدید، پژوهشگران اعلام حضور باکتری باسیلوس آنتراسیس، باکتری مسئول سیاه‌زخم، در نمونه‌های خاک جمع‌آوری‌شده از پایگاه واحد 731 در شمال شرقی چین کردند. این یافته‌ها گزارش‌هایی را که نشان می‌دهد این تأسیسات سلاح‌های بیولوژیکی را با آلوده کردن عمدی زندانیان به بیماری‌های کشنده توسعه می‌داد، تأیید می‌کند.
«B. anthracis یکی از جدی‌ترین و تهدید کننده‌ترین عوامل برای انجام جنگ بیولوژیکی یا بیوتروریسم به شمار می‌رود»، پژوهشگران نوشتند. «سوابق نشان می‌دهد که باسیلوس آنتراسیس در جنگ بیولوژیکی در طول جنگ جهانی دوم استفاده شده است، اما شواهد بسیار محدود است.»
بیماری ناشی از B. anthracis، سیاه‌زخم، برای انسان و حیوانات کشنده است. علائم شامل زخم‌های سیاه‌پوست، گردن متورم، تب و مشکلات شدید تنفسی است. بدون درمان، به سرعت پیشرفت کرده و اغلب مرگبار می‌شود.
ردیابی منشا سیاه‌زخم
این اولین باری نیست که پژوهشگران B. anthracis را در محل واحد 731 کشف کرده‌اند. یک مطالعه قبلی باکتری را در سه نمونه خاک شناسایی کرده بود. در تحلیل جدید، دانشمندان مواد ژنتیکی را از این نمونه‌ها جدا کرده و ژنوم را توالی‌یابی کردند تا مارکرهای بیوشیمیایی و ژنتیکی کلیدی را آشکار کنند.
داده‌ها این گونه را به یک زمینه تکاملی بزرگتر مرتبط کرده و شواهد را تقویت کرده است که به طور طبیعی رخ نداده است.
علاوه بر این، تیم ۲۴ نمونه دیگر از ۱۲ مکان نزدیک به سایت جمع‌آوری کردند. این نمونه‌های اضافی هیچ نشانه‌ای از باکتری سیاه‌زخم نداشتند، که نتیجه‌گیری که نمونه‌های آلوده به فعالیت‌های عمدی در واحد 731 نسبت به محیط محلی مرتبط بودند را تقویت می‌کند.
«با تحلیل توزیع نمونه‌های مثبت، ویژگی‌های گونه ایزوله‌شده و اسناد تاریخی، زنجیره‌ای از شواهدی را بنا کرده‌ایم که از فرضیه سوء استفاده از B. anthracis در آزمایش‌های پزشکی غیرانسانی و احتمالاً برای توسعه سلاح‌های بیولوژیکی در طول جنگ جهانی دوم حمایت می‌کند»، پژوهشگران توضیح دادند .
آن‌ها همچنین هشدار دادند که بازمانده‌های عوامل بیولوژیکی در سایت‌های مشابه جنگ جهانی دوم ممکن است همچنان برای انسان‌ها، حیوانات و محیط زیست تهدید باشند اگر به درستی رسیدگی نشود.
فصلی تاریک در تاریخ
آزمایش‌های وحشیانه واحد 731 همیشه در پرده‌ای از رمز و راز بوده‌اند. ژاپن به طور رسمی وجود آن را تنها در سال ۱۹۸۴ و دهه‌ها پس از پایان جنگ تصدیق کرد. افزودنی به ابهام این واقعیت بود که نیروهای ژاپنی همه قربانیان بازمانده آزمایشگاه را قبل از تسلیم اعدام کردند.
پیچیدگی بیشتر پاسخگویی تاریخی، مقامات آمریکایی، از جمله ژنرال داگلاس مک‌آرتور، به پزشکان واحد 731 مصونیت داده‌اند در ازای دستاوردهای پژوهشی آن‌ها. این تصمیم بحث‌برانگیز اطمینان حاصل کرد که بسیاری از آنچه در آن تاسیسات رخ داده است از دید عموم پنهان خواهد ماند.
پژوهشگران امید دارند که یافته‌های آن‌ها جامعه جهانی را وادارد تا این فصل تاریک را با فوریت بیشتری مورد بررسی قرار دهد. «یافته‌های ما اهمیت جرم‌شناسی میکروبی در ردگیری جنگ بیولوژیکی و ارائه بینش‌هایی درباره تهدیدات بیولوژیکی را برجسته می‌کند»، آن‌ها یادآور شدند.
با آشکار کردن شواهد علمی از این جنایات، این مطالعه خطرات جنگ بیولوژیکی و اهمیت هوشیاری در برابر اثرات ماندگار آن را برجسته می‌کند.
این پژوهش در ژورنال بیماری‌های عفونی نوظهور منتشر شد.
