بو کشیدن: ممکن است موش‌ها از جیرجیرهای اولتراسونیک برای تقویت حس بویایی خود استفاده کنند
یک مطالعه جدید پیشنهاد کرده است که موش‌ها می‌توانند با استفاده از امواج صوتی، ذرات هوا را دستکاری کرده و حس بویایی چشمگیر خود را تقویت کنند.
در حالی که صدای جیرجیر موش‌ها معمولاً توسط گوش انسان قابل شنیدن نیست زیرا در فرکانسی اولتراسونیک قرار دارد که بالاتر از حد شنوایی انسان است.
بر اساس گفته Critter Control، یک شرکت کنترل آفات، موش‌ها می‌توانند با توجه به فرکانس صدا، احساسات مختلفی را منتقل کنند. بنابراین، محققان و کارشناسان از قبل می‌دانستند که موش‌ها دارای سیستم ارتباطی پیچیده‌ای هستند.
مطالعات قبلی بر چگونگی تعامل تولید و دریافت صداها با حس بویایی، اغلب بوها را به عنوان نشانه‌هایی برای انواعی از صوت که ممکن است به‌طور کاربردی مفید باشند، به تصویر می‌کشند.
اما یک مطالعه جدید سعی دارد ثابت کند که اصول سیستم ارتباطی اولتراسونیک ممکن است بر بویایی جوندگان تأثیر بگذارد، که در نهایت دریچه‌ای جدید به روش جنبه‌های ناوبری محیطی جوندگان و چگونه پیشگیری از اختلالات روانشناختی باز می‌کند.
استفاده از صدا برای تقویت حس بویایی آنها
میدان اولتراسونیک در موش‌ها از دهه ۱۹۵۰ موضوع تحقیقات دانشگاهی بود. مطالعه امیدبخشی به موارد استفاده جوندگان در کاوش و بهره‌برداری از زیستگاه‌ها داشت.
بعد از بررسی صداهای اولتراسونیک آنها، ادواردو مرکادو دوم، متخصص بیواکواستیک از دانشگاه بوفالو، الگوی رفتاری جذابی را یافت. آنها بعد از راه‌اندازی صدا در هوا بو کشیدن می‌کنند.
مرکادو ادعا می‌کند این پدیده قبلاً در هیچ حیوانی مشاهده نشده بود یا حتی احتمالاً حدس زده نشده بود. او توضیح می‌دهد ذرات می‌توانند با استفاده از تکنیک‌های ویبراکواستیک تغییر کنند و همین منطق را بر روی موش‌ها اعمال کرد.
او اعتقاد دارد که موش‌ها چیزی مشابه انجام می‌دهند، با استفاده از صدا “برای ایجاد خوشه بوها” که باعث تقویت “پذیرش فرومون‌ها” می‌شود. به عبارت دیگر، صدا حس بویایی آنها را تقویت می‌کند، از نشانه‌های دوستان یا دشمنانشان سریع‌تر مطلع می‌شوند.
از آنجایی که موش‌ها شباهت‌های قابل توجهی با انسان‌ها دارند، برای تحقیقاتی که بر روی “ارتباط، رفتار اجتماعی و پردازش عاطفی” تمرکز دارد، بسیار عالی هستند.
این ممکن است جهت تحقیقات را تغییر دهد
اگرچه هنوز چیزی ثابت نشده است، مرکادو تنها یک فرضیه ارائه کرده است، اما اگر آن اثبات شود، تاثیر بزرگی بر کل یک حوزه تحقیقاتی خواهد داشت.
مرکادو گفت: “هنوز نمی‌دانیم که چطور نانوذرات ممکن است برای استفاده‌های پیچیده به‌طور صوتی تغییر کنند.”
او قصد داشت اثبات کند، بو کشیدن که پس از این صداها رخ می‌دهد تصادفی نیست، “آنها محیط اطراف خود را بررسی می‌کنند.” به این معنا که یک صدا و سپس یک بو کشیدن داریم.
مرکادو در بیانیه رسمی از دانشگاه بوفالو می‌گوید "این یک فرآیند به‌طور رادیکال متفاوت است و یافته‌ها می‌توانند اثرات وسیع‌تری داشته باشند که بهبود درمان‌های روانشناختی تا درک بهتری از محرک‌های زیستی بسیاری از فرآیندهای شناختی تا پیشرفت‌های فناوری را در بر می‌گیرد."
این مطالعه اخیراً در نشریه Neuroscience & Biobehavioral Reviews منتشر شد.
