تکنولوژی

توسعه اولین مدل موشی با سیستم ایمنی انسانی کاملاً کاربردی در جهان

دانشمندان موفق شدند یک مدل موشی ایجاد کنند که دارای یک سیستم ایمنی انسانی کامل و کاربردی است. این مدل که توسط دانشمندان دانشگاه تگزاس در مرکز علوم بهداشتی سن آنتونیو ساخته شده، به نام TruHuX شناخته می‌شود و برای مطالعات سیستم ایمنی انسان، توسعه واکسن‌ها و آزمایش‌های درمانی مفید است. این مدل همچنین قابلیت پاسخ به پاسخ‌های آنتی‌بادی و خودایمنی را دارد.

دانشمندان موفق شدند یک مدل موشی ایجاد کنند که دارای یک سیستم ایمنی انسانی کامل و کاربردی است. گزارش شده که این مدل دارای میکروبیوم روده‌ای مشابه انسان است که توانایی تولید پاسخ‌های آنتی‌بادی خاصی را دارد.

این موش‌های انسان‌سازی شده که توسط دانشمندان دانشگاه علوم پزشکی تگزاس در سن آنتونیو توسعه یافته‌اند، به نام TruHuX (به‌معنای واقعاً انسانی، یا THX) نامیده می‌شوند.

به گفته محققان، این مدل دارای غدد لنفاوی، مراکز ژرمینال، سلول‌های اپیتلیال تیموس انسانی، لنفوسیت‌های T و B انسانی، لنفوسیت‌های B حافظه و سلول‌های پلاسما است که آنتی‌بادی‌ها و خودآنتی‌بادی‌های بسیار خاصی مانند آن‌هایی که در انسان یافت می‌شوند، تولید می‌کنند.

موش‌های THX یک پلتفرم برای مطالعات سیستم ایمنی انسان فراهم می‌کنند

«با بهره‌گیری بحرانی از فعالیت استروژن برای پشتیبانی از تمایز سلول‌های بنیادین انسانی و سلول‌های ایمنی انسانی و پاسخ‌های آنتی‌بادی، موش‌های THX یک پلتفرم برای مطالعات سیستم ایمنی انسان، توسعه واکسن‌های انسانی و آزمایش‌های درمانی ارائه می‌کنند»، دکتر پائولو کاسالی، پروفسور ممتاز دانشگاه تگزاس شاعر اشبل و پروفسور پژوهش برجسته اشاره کرده است.

به گفته کاسالی، این کشف جدید راه‌های جدیدی برای آزمایشات انسانی درون بدن، از جمله توسعه ایمنوتراپی‌هایی نظیر مهارکننده‌های نقطه‌ای سرطان، واکسن‌های باکتریایی و ویروسی انسانی و مدل‌سازی بسیاری از بیماری‌های انسانی باز می‌کند.

او همچنین ابراز امیدواری کرد که این روش جدید بتواند استفاده از پریمات‌های غیر انسانی را در پژوهش‌های زیست‌پزشکی ایمنی‌ شناسی و میکروبیولوژی منسوخ کند.

موش‌ها می‌توانند پس از تزریق پریستان خودایمنی لوپوس را نیز توسعه دهند

بر اساس پژوهشی که در Nature منتشر شده است، این موش‌ها دارای تنوع گسترده‌ای از گیرنده‌های آنتیژن سلول‌های B و T انسانی هستند و می‌توانند واکنش‌های آنتی‌بادی وابسته به سلول T و مستقل از سلول T را که شامل موتاسیون‌های هیپرسوماتیک، بازترکیب کلاس سوییچ، و تمایز سلول‌های پلاسما و سلول‌های B حافظه است، شروع کنند. قابل توجه است که این موش‌ها پس از تزریق پریستان می‌توانند خودایمنی لوپوس را نیز توسعه دهند.

با استفاده از فعالیت استروژن برای پشتیبانی از تمایز سلول‌های ایمنی انسانی و تکامل پاسخ‌های آنتی‌بادی، موش‌های THX یک پلتفرم برای مطالعه سیستم ایمنی انسان و توسعه واکسن‌ها و درمان‌های انسانی فراهم می‌کنند.

پس از توسعه مدل THX، آزمایشگاه کاسالی اکنون به بررسی پاسخ ایمنی انسانی به SARS-CoV-2 (COVID-19) در سطوح سیستمیک و محلی می‌پردازد. آنها همچنین سلول‌های B حافظه انسانی و وابستگی آنها به گیرنده هسته‌ای RORα برای تولید و وقایعی که منجر به بیان و بی‌نظمی RORα می‌شوند را مطالعه می‌کنند.

محققان همچنین به بررسی عوامل و مکانیسم‌های اپی‌ژنتیکی که تولید سلول‌های پلاسما انسانی، کارخانه‌های تولید آنتی‌بادی — به معنای واقعی کلمه هزاران در ثانیه — را به باکتری‌ها، ویروس‌ها یا سلول‌های سرطانی را واسطه می‌کنند، می‌پردازند.

موش‌ها به دلیل اندازه کوچک، آسانی در دست داشتن، دارا بودن عناصر ایمنی مشترک و خواص زیستی مشابه با انسان و قابلیت تنظیم ژنتیکی به طور مکرر در تلاش‌های تحقیقاتی زیستی و زیست‌پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

توسط
Interesting Engineering
منبع
Interesting Engineering
نمایش بیشتر

اخبار مرتبط

بازگشت به بالا