ثروتمندان به انرژی هسته‌ای برای سفرهای بدون انتشار یات‌ها روی آورده‌اند
به گزارش جدید Lloyd’s Register، صاحبان یات‌ها علاقه‌مند به قدرت دادن به سفرهای لوکس خود با استفاده از انرژی هسته‌ای هستند. جدیدترین گزارش در سری سوخت‌های جایگزین برای صنعت یات‌سازی پیشنهاد می‌دهد که یک تغییر انقلابی در راه است.
به عنوان بخشی از استراتژی برای دستیابی به صفر خالص انتشار، کشورها علاقه‌مند به استفاده از شیوه‌های حمل و نقل برقی مانند وسایل نقلیه الکتریکی هستند. در حالی که این رویکرد به جلوگیری از انتشار کربن کمک می‌کند، رویکرد مشابهی برای صنعت کشتیرانی که به شدت وابسته به سوخت‌های فسیلی است، نیاز است.
صنعت یات‌سازی نیز برای انتشار زیاد و خدمت به تعداد کمی از مردم مورد انتقاد قرار گرفته است. یات‌ها که متعلق به ثروتمندان بسیار ثروتمند هستند، به عنوان ماشین‌های سوخت‌پرست با اثرات کربنی بزرگ شناخته می‌شوند. ولی تغییر انقلابی می‌تواند به زودی رخ دهد پس از آن که صاحبان نشان دهند که تمایل دارند آن‌ها را با انرژی هسته‌ای تأمین کنند.
تجربه هفتاد ساله
ایده استفاده از یک رآکتور هسته‌ای برای قدرت دادن به یک یات ممکن است نوآورانه به نظر برسد. با این حال، صنعت ناوگان دریایی برای بیش از هفت دهه با این مفهوم آشنا بوده است.
برای دهه‌ها، نیروی دریایی کشورهای بزرگ از پیشرانه هسته‌ای برای قدرت دادن به زیردریایی‌های خود استفاده کرده‌اند. شناورهای یخ‌شکن روسی نیز از سوخت هسته‌ای استفاده می‌کنند و در برخی از شرایط محیطی فوق‌العاده روی کره زمین عمل می‌کنند.
اگرچه رآکتورهای هسته‌ای روی زمین با مشکلاتی مواجه شده‌اند، رآکتورهایی که در کشتی‌ها و زیردریایی‌ها استفاده می‌شده‌اند بدون ایجاد نگرانی‌های ایمنی برای دهه‌ها عمل کرده‌اند. با پیشرفت فناوری رآکتورهای هسته‌ای به صورت رآکتورهای مدولار کوچک (SMR) و میکرورآکتورها، استفاده از آن‌ها برای پیشرانش یات‌ها و کشتی‌ها به یک چشم‌انداز جذاب بدل شده است.
بزرگترین مزیت پیشرانه هسته‌ای دسترسی به منبع قدرت بدون کربن است. اما به گفته گزارش LR، مزایای متعدد دیگری نیز دارد.
یک تغییر انقلابی برای یات‌ها
با توجه به این که اورانیوم سوخت بسیار متراکم‌تری از دیزل است، یات‌ها می‌توانند بسیار کارآمدتر از لحاظ انرژی شوند و قابلیت حرکت با سرعت‌های بسیار بالاتر از گذشته را داشته باشند. علاوه بر این، سوختی فشرده می‌تواند در فضایی بسیار کوچکتر ذخیره شود‚ که فضای بسیار بیشتری برای امکانات موجود در بنیث فراهم می‌کند.
یخ‌شکن‌های هسته‌ای معمولاً به یک بار سوخت‌گیری هر پنج تا هفت سال نیاز دارند. زیردریایی‌های نسل جدید طراحی شده‌اند تا کل طول عمر بیش از ۳۰ سال خود را بدون نیاز به سوخت‌گیری بگذرانند. ازآنجاکه سوخت‌گیری یک رآکتور هسته‌ای فرآیندی است که باید توسط متخصصان انجام شود، یک رویکرد مشابه برای یات‌های هسته‌ای نیز امکان‌پذیر است.
آزادی از نیاز به سوخت‌گیری می‌تواند گزینه‌های بیشتری برای سفرهای طولانی‌تر و قابلیت سفر به مسافت‌های بلندتر در یات‌ها را فراهم کند. با این که هزینه سوخت هسته‌ای در ابتدا بیشتر خواهد بود، با توجه به طول عمر عملیاتی آن هنوز انتظار می‌رود که با سوخت‌های معمولی رقابتی باشد.
سوالی که باید پاسخ داده شود این است که یات‌ها باید چه زمانی به چنین پیشرانه‌ای تغییر کنند. بر اساس گزارش، صاحبان یات‌ها نظرات متفاوتی دارند که آیا این تغییرات باید قبل از پایان این دهه اعمال شوند یا بر روی یک افق زمانی بلندتر اجرا شوند، پس از آن که فناوری‌هایی که در حال توسعه هستند به یک سطح از بلوغ برسند.
“انرژی هسته‌ای پتانسیل این را دارد که به اندازه تغییر از چوب به آهن یا از بادبان به بخار‚ برای صنعت کشتیرانی تحول‌آمیز باشد،” گفت Engel-Jan de Boer، مدیر جهانی بخش یات، Lloyd’s Register، در بیانیه‌ای . “برخلاف سوخت‌های جایگزینی که ممکن است به عنوان جایگزین مستقیم برای سیستم‌های نفتی سنتی عمل کنند‚ انرژی هسته‌ای یک تغییر بنیادی است که می‌تواند تعریف جدیدی از یات‌سازی لوکس ارائه دهد.”
کپی‌ای از گزارش را می‌توانید اینجا پیدا کنید.
