تکنولوژی

داروی جدید با افزایش ۲۵٪ طول عمر به مقابله با پیری و پیشگیری از سرطان می‌پردازد

پژوهشگران در شورای تحقیقات پزشکی و کالج سلطنتی لندن پروتئین IL-11 را مهار کردند که می‌تواند طول عمر سالم موش‌ها را تا ۲۵٪ افزایش دهد. این یافته‌ها نویدبخش هستند و ممکن است تاثیر مشابهی در انسان‌ها نیز داشته باشند. آزمایش‌های بالینی جداگانه برای تایید این نتایج لازم است.

پژوهشگران در شورای تحقیقات پزشکی و کالج سلطنتی لندن پروتئین IL-11 را مهار کردند که می‌تواند طول عمر سالم موش‌ها را تا ۲۵٪ افزایش دهد. این یافته‌ها نویدبخش هستند و ممکن است تاثیر مشابهی در انسان‌ها نیز داشته باشند.

دانشمندان با دانشکده پزشکی دوک-نوس سنگاپور همکاری کردند. پژوهشگران اثرات IL-11 را با ایجاد موش‌های ژنتیکی تغییر یافته که ژن تولید کننده IL-11 (اینترلوکین ۱۱) حذف شده بود، بررسی کردند.

این تغییر ژنتیکی طول عمر موش‌ها را به طور متوسط بیش از ۲۰٪ افزایش داد.

مهار IL-11 نویدبخش افزایش طول عمر است

در طول تحقیقات خود، پژوهشگران همچنین موش‌های ۷۵ هفته‌ای را با تزریق آنتی‌بادی ضد IL-11 درمان کردند - دارویی که اثرات مضر IL-11 را حذف می‌کند.

طبق مطالعه منتشر شده در ژورنال Nature ، نتایج جدید نشان می‌دهند که این درمان‌های احتمالی نیز ممکن است بر طول عمر تاثیر بگذارند، اما برای اطمینان، بررسی‌های بالینی جداگانه لازم است.

هنوز، مسیر واضح IL-11 برای آزمایش در انسان‌ها آن را از سایر پروتئین‌ها و روش‌های جوانسازی که بسیاری از آن‌ها در مدل‌های حیوانی امیدوار کننده بوده اما در مسیر آزمایشات بالینی برخوردار نشده‌اند، متمایز می‌کند. «یک فرصت واقعی وجود دارد که این را به درمان‌های بالینی تبدیل کنیم»، اظهار می‌کند Cathy Slack که زیست‌شناسی پیری را در دانشگاه وارویک انگلستان مطالعه می‌کند. «و اینجاست که حوزه تحقیقاتی در حال حاضر گیر کرده است.»

با این حال، پژوهشگران برای مدت زیادی می‌دانستند که التهاب مزمن می‌تواند به بیماری‌هایی منجر شود که با پیری مرتبط هستند. این به این معنی است که وقتی بدن پیر می‌شود، پروتئین‌های آسیب دیده و مولکول‌های دیگر را ذخیره می‌کند. پژوهشگران می‌گویند که این باعث می‌شود سیستم ایمنی دیگر آسیب ببیند و اغلب دچار عفونت شود.

این عفونت می‌تواند واکنش‌های التهابی بیشتری را آغاز کند و باعث سرطان یا اختلالات خودایمنی دیگر شود.

پژوهشگران برای مدت طولانی در حال مطالعه نقش IL-11 بودند، اما مطمئن نبودند که چگونه این پروتئین و پیری به هم مرتبط هستند تا زمانی که زیست‌شناس مولکولی Anissa Widjaja آن را تصادفاً کشف کرد.

این باعث شده که پژوهشگران در جهت جدیدی پیش بروند و بررسی کنند که چگونه حیوانات می‌توانند عمر طولانی‌تر و سالم‌تری داشته باشند.

تحقیقات آینده بر روی IL-11

نکته قابل توجه، تیم نتایج مشابهی را هنگامی که برای ۲۵ هفته از آنتی‌بادی IL-11 استفاده کردند، به دست آورد. آن‌ها می‌خواستند پروتئین را در موش‌هایی که ۷۵ هفته سن داشتند محدود کنند.

برخی از پژوهشگران از راپامایسین - دارویی که در ضد پیری کمک می‌کند - استفاده می‌کردند و متوجه شدند که برای طول عمر خوب است، اما برای طول عمر سالم مفید نیست. پژوهشگران معتقدند که نتایج چشمگیری به دست آورده‌اند و می‌خواهند ادامه دهند.

یکی از زمینه‌هایی که آنان می‌خواهند در آینده توضیح دهند، آزمایش داروهای کاندیدای Il-11 در موش‌ها با پیشینه‌های ژنتیکی مختلف است. آن‌ها همچنین مایل به آزمایش در چندین آزمایشگاه هستند تا اطمینان حاصل کنند که نتایج قابل تکرار است.

پژوهشگران می‌گویند که آزمایشات بالینی بررسی تاثیر طول عمر می‌تواند طولانی، گران و دشوار باشد به دلیل عوامل مختلف.

احتمالاً آن‌ها بر روی شرایط خاص مرتبط با پیری تمرکز خواهند کرد، مانند از دست دادن توده عضلانی. پژوهشگران معتقدند که پیری یک فرآیند پیچیده است؛ اما روش‌های درمانی زیادی وجود دارد و زیست‌شناسی بسیاری همچنان کشف نشده است.

توسط
Interesting Engineering
منبع
Interesting Engineering
نمایش بیشتر

اخبار مرتبط

بازگشت به بالا