دانشمندان ۱۹۰۰۰ چای کیسه‌ای را دفن می‌کنند تا اسرار کربن تالاب‌ها را کشف کنند
تالاب‌ها به عنوان حوضچه‌های طبیعی کربن عمل می‌کنند و از این رو در کاهش تغییرات آب و هوایی بسیار مهم هستند. محققان در حال حاضر در جستجوی روش‌های نوآورانه‌ای برای اندازه‌گیری ظرفیت ذخیره‌سازی کربن این مناطق هستند.
در پژوهشی جدید که به رهبری دانشگاه RMIT انجام شده است، دانشمندان از ابزاری غیرمعمول استفاده کردند: چای کیسه‌ای. این پژوهش جهانی شامل دفن ۱۹۰۰۰ چای کیسه‌ای در ۱۸۰ سایت تالاب در ۲۸ کشور بود.
پژوهش نشان داد که افزایش دما می‌تواند توانایی تالاب‌ها در ذخیره کربن را به خطر بیندازد.
«این اولین مطالعه بلندمدت است که با استفاده از روش چای کیسه‌ای انجام می‌شود و به ما کمک می‌کند تا راه‌هایی را برای بیشینه‌سازی ذخیره کربن در تالاب‌ها فائق آيیم و به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در سرتاسر جهان کمک کنیم،» گفت استیسی تریوثن تاکت، سرپرست تحقیق.
«تغییرات در حوضچه‌های کربن می‌تواند به طور قابل توجهی بر گرم شدن جهانی تأثیر بگذارد - هرچه کربن کمتری تجزیه شود، به معنای بیشتر بودن کربن ذخیره شده و کمتر بودن کربن در اتمسفر است،» نویسنده اضافه کرد.
چای کیسه‌ای‌ها در ۱۸۰ سایت قرار داده شدند
در این پژوهش جدید، چای کیسه‌ای‌ها به عنوان “دستگاه اندازه‌گیری” ساده و کم‌هزینه عمل کردند.
جالب است بدانید که این اولین بار است که چای کیسه‌ای‌ها برای یک مطالعه بزرگ مقیاس به منظور سنجش پتانسیل جذب کربن تالاب‌ها به کار رفته‌اند.
بین ۴۰ تا ۸۰ چای کیسه‌ای در عمق حدود ۱۵ سانتی‌متر در هر سایت تالاب دفن شدند. دو نوع چای – سبز و روئیبوس – برای اندازه‌گیری ماده ارگانیک مختلف در خاک‌ها به کار رفته‌اند.
چای سبز به عنوان یک ماده ارگانیک سریع تجزیه‌شونده عمل می‌کند، در حالی که روئیبوس به آرامی تجزیه می‌شود. این دو نوع چای مختلف به ارائه بینشی عمیق‌تر درباره ذخیره‌سازی کربن در تالاب‌ها کمک کردند.
علاوه بر این، سایت‌ها با دقت با مختصات GPS مشخص شدند.
در طول یک دوره سه‌ساله، دانشمندان به طور منظم بسته‌های چای کیسه‌ای را از هر سایت بازیابی کردند.
چای کیسه‌ای‌های بازیابی‌شده با دقت وزن شدند تا میزان ماده ارگانیک (برگ چای) باقی‌مانده تعیین شود.
جرم باقی‌مانده بیشتر نشان‌دهنده نرخ کندتر تجزیه و در نتیجه پتانسیل بیشتری برای ذخیره‌سازی کربن در تالاب بود.
“به طور کلی، دماهای گرمتر منجر به افزایش تجزیه ماده ارگانیک شد که این تغییر به معنای کاهش حفظ کربن در خاک است،” گفت تریوثن-تاکت.
تالاب‌های مختلف به گونه‌ای متفاوت واکنش نشان می‌دهند
برای درک نقش دما، تیم هم داده‌های محلی هوا و هم الگوهای اقلیمی منطقه‌ای را تجزیه و تحلیل کرد. چای سبز و روئیبوس به شکل متفاوتی واکنش نشان دادند که دما افزایش یافت.
“برای چای روئیبوس که سخت‌تر تجزیه می‌شود، مهم نبود کجا بود – دمای بالاتر همیشه منجر به تجزیه بیشتر شد که نشان می‌دهد انواع کربنی که معمولا انتظار می‌رود مدت زمان بیشتری در خاک باقی بمانند، در برابر دماهای بالاتر آسیب‌پذیر بودند،” گفت تریوثن-تاکت در پیش‌اعلامیه.
مطالعه نشان داد که دماهای گرمتر تجزیه چای سبز را تسریع کردند، اما نرخ آن در انواع مختلف تالاب متفاوت بود.
تالاب‌های آب شیرین و باتلاق‌های جزر و مدی به عنوان مؤثرترین حوضچه‌های کربن شناسایی شدند – با “بیشترین جرم چای باقی‌مانده.”
در حالی که در تالاب‌های حرا و چمنزارهای دریایی این نرخ کندتر بود. این نشان می‌دهد که انواع مختلف تالاب‌ها ممکن است به تغییرات اقلیمی به شکل متفاوتی واکنش نشان دهند.
مطالعه اطلاعات ارزشمندی درباره پتانسیل جهانی جذب کربن در اکوسیستم تالاب‌ها فراهم می‌آورد.
“حال که ما به یک شناخت بهتر از اینکه کدام محیط‌ها بیشتر از دیگران کربن ذخیره می‌کنند می‌رسیم، می‌توانیم از این اطلاعات استفاده کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که از تغییرات محیطی یا استفاده از زمین محافظت کنیم،” نتیجه‌گیری کرد ایکا جکیک از موسسه فدرال سوئیس برای تحقیقات جنگل، برف و چشم‌انداز WSL.
۱۱۰ دانشمند در این مطالعه همکاری کردند.
این یافته‌ها در مجله Environmental Science and Technology. منتشر شدند.
