درمان زخم بدون جای زخم: پروتئین کرم می‌تواند درمان زخم را متحول کند
دانشمندان کشفی جالب انجام داده‌اند که می‌تواند به بهبود زخم‌ها بدون جای زخم منجر شود. پروتئینی که از کرم Heligmosomoides polygyrus، گونه‌ای از کرم‌های گرد انگلی روده‌ای، استخراج شده، نشان داده که به بهبود سریع‌تر زخم‌ها و کاهش جای زخم در موش‌ها می‌انجامد.
این کشف مسیرهای جدیدی را برای درمان جراحات بدون عوارض جانبی معمول جای زخم باز می‌کند. پوست انسان در بهبود بریدگی‌ها و خراش‌های جزیی مهارت دارد.
با این حال، جراحات عمیق‌تر که درم را درگیر می‌کنند غالباً بافت جای زخم به جا می‌گذارند. در حالی که جای زخم به بستن سریع زخم کمک می‌کند، اما می‌تواند به تغییرات دائمی در ظاهر و محدودیت حرکت در عضلات و مفاصل مجاور منجر شود.
سال‌هاست که محققان به دنبال روش‌های ایمن برای افزایش فرآیندهای طبیعی بهبود بدن بدون ایجاد جای زخم بوده‌اند.
بینش‌هایی از کرم‌های انگلی
تیمی از پژوهشگران دانشگاه راتگرز و دانشگاه گلاسگو تحقیقات خود را بر روی کرم‌های گردی که به طور طبیعی روده جونده‌ها را به خود اختصاص می‌دهند، متمرکز کرده‌اند. این کرم‌ها در درک عفونت‌های کرمی انسان ارزشمند بوده‌اند.
برای بقا در میزبان‌های خود، این انگل‌های روده‌ای پروتئین‌هایی را تولید می‌کنند که با سیستم ایمنی میزبان همتراز می‌شوند تا پاسخ‌های ایمنی خاصی را سرکوب کنند. در سال‌های اخیر، دانشمندان پروتئین خاصی از H. polygyrus به نام TGF-beta mimic (TGM) شناسایی کرده‌اند.
تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که این پروتئین می‌تواند فرآیند بهبود پوست را تقویت کرده و در عین حال فعالیت‌های ایمنی که به تشکیل جای زخم، مانند التهاب، کمک می‌کند را مهار کند.
برای بررسی بیشتر، پژوهشگران دوزهای روزانه TGM را به پوست مجروح موش‌های آزمایشگاهی اعمال کردند.
نتایج امیدوار کننده
نتایج امیدوار کننده‌ای به دست آمد. زخم‌های درمان شده با TGM سریع‌تر بهبود یافتند و جای زخم به صورت قابل توجهی کمتر از زخم‌های درمان نشده بود.
تا روز ۱۲ مطالعه، پوست موش‌های درمان شده تقریباً به شرایط اصلی خود بازگشته بود، از جمله بازسازی فولیکول‌های مو در درم.
"در این مطالعه، ما یک درمان نوین برای درمان زخم‌های پوستی توسعه داده‌ایم که بهبود زخم‌های بازسازی کننده را به جای فیبروز و جای زخم بافتی ترجیح می‌دهد،" ویلیام گاس، محقق اصلی که مرکز ایمنی و التهاب را در دانشکده پزشکی راتگرز نیوجرسی هدایت می‌کند، گفت.
"این یک چارچوب معنی‌دار برای استفاده پتانسیلی از پروتئین انگل به عنوان درمانی برای ارتقاء بهبود زخم‌های پوستی فراهم می‌کند."
جهت‌گیری‌های آینده در فناوری بهبود
گرچه این یافته‌ها قابل توجه‌اند، باید در نظر داشت که تحقیقات هنوز در مراحل ابتدایی خود هستند. برای اینکه بتوانیم انتظار داشته باشیم درمان‌های مبتنی بر کرم در داروخانه‌ها در دسترس باشند، نتایج موفقیت‌آمیز بیشتری، به ویژه در آزمایش‌های انسانی، لازم است.
با این حال، این تحقیق به مجموعه‌ای رو به رشد از کارها می‌افزاید که به دنبال روش‌های درمانی نوآورانه برای بهبود از زخم‌های پوستی شدید هستند.
دانشمندان به طور فعال به بررسی روش‌های مختلف برای افزایش بهبود زخم، از گرافت‌های پوستی چاپ سه‌بعدی تا پانسمان‌های غنی شده با باکتری‌های مفید طراحی شده برای مقابله با عوامل بیماری‌زای مضر می‌پردازند.
با پیشرفت تحقیقات، این امید هست که این استراتژی‌های جدید گزینه‌های بهتری برای بهبود پیش روی بیماران قرار دهند که اثرات فیزیکی و احساسی جای زخم را کاهش دهد.
یافته‌های این مطالعه در مجله Life Science Alliance منتشر شده‌اند.
