ربات مزرعه‌ای Applied Carbon، ضایعات گیاهی را به بیوچار تبدیل می‌کند تا CO2 را جذب کند
بسیار آسان است که کربن را به جو بریزیم و تغییرات آب و هوایی را تسریع کنیم. بیرون آوردن آن بسیار سخت‌تر است. استارتاپ‌ها در حال آزمایش سیستم‌های صنعتی بزرگ برای بیرون کشیدن این آلاینده از هوا هستند، با تاسیساتی که ساخت آنها صدها میلیون دلار هزینه دارد.
این امر باعث شده برخی بنیان‌گذاران دیگر فکر کنند، چرا از گیاهان برای انجام این کار سخت استفاده نکنیم؟
برای جیسون آرامبورو و مورگان ویلیامز، پاسخ واضح بود. اما جایی که برخی بنیان‌گذاران ضایعات گیاهی را می‌سوزانند تا نیروگاه‌ها را تغذیه کنند و سپس کربن را جذب کنند ، آرامبورو و ویلیامز به جای آن، به یک روش قدیمی چند سده‌گر که ضایعات زیست‌توده را به ماده‌ای شبیه زغال به نام بیوچار تبدیل می‌کند، روی آورده‌اند. این ماده می‌تواند کربن را برای دهه‌ها، حتی قرن‌ها ذخیره کند. اگر درست انجام شود، پتانسیل ذخیره کردن تا 2 میلیارد تن متریک کربن در هر سال را دارد، در حالی که به بهبود بازدهی محصولات کشاورزی نیز کمک می‌کند.
آرامبورو به تکنکرانچ گفت: «ما هر دو به عنوان راه‌حلی برای حذف دی‌اکسید کربن به بیوچار باور داریم.» اما همانطور که آرامبورو و ویلیامز در حال بررسی این مشکل در یک بار در اوکلند، کالیفرنیا بودند، سریعاً به یک مانع برخورد کردند. «چگونه واقعاً می‌توانیم آن را در مقیاس بزرگ انجام دهیم؟»
بیوچار تاریخ طولانی دارد. بیش از 2000 سال پیش، مردم در آمریکای جنوبی آن را برای بهبود خاک‌ها در حوضه آمازون تولید می‌کردند. امروز، برخی 10% از خاک‌ها در آن منطقه همچنان شواهدی از اصلاحات بیوچار را نشان می‌دهند. اما تولید آن پرزحمت بود و عملاً در محل انجام می‌شد.
لجستیک همچنان یکی از بزرگترین چالش‌های بیوچار است. یافتن ضایعات گیاهی کافی، رساندن آن به تاسیسات بیوچار، و سپس حمل و نقل بیوچار به مزارع که اغلب به عنوان یک اصلاح خاک استفاده می‌شود، هم هزینه‌بر و هم انرژی‌بر است، به طوری که می‌تواند بسیاری از مزایای کربنی بیوچار را خنثی کند.
آرامبورو گفت: «جا به جا کردن این مواد واقعاً چالش‌برانگیز می‌شود.»
بنابراین آرامبورو و ویلیامز تصمیم گرفتند این فرآیند را به کلی تغییر دهند. به جای آوردن ضایعات کشاورزی از مزرعه به تاسیسات بیوچار، تصمیم گرفتند تاسیسات را به مزرعه بیاورند. آرامبورو گفت: «شناسایی این مجموعه مشکلات اولین گام در تشکیل شرکت بود.» آن شرکت تبدیل به Applied Carbon شد که قبلاً به نام Climate Robotics شناخته می‌شد و آرامبورو به عنوان مدیر عامل و ویلیامز به عنوان مدیر عملیاتی در آن خدمت می‌کنند.
آرامبورو گفت: «صنعت کشاورزی در طول بیش از یک قرن تکامل یافته است تا این ماشین‌های بزرگ نوعی چراگر را بسازد که از طریق یک مزرعه حرکت می‌کند و مواد را برداشت می‌کند.» او اضافه کرد: «به نوعی به من روشن شد که بهترین راه برای انجام هر کاری با باقیماندههای کشاورزی این بود که از این مدل عملیاتی تقلید کنیم.»
نتیجه این است که تجهیزاتی ایجاد شد که طرفداران سبک استیم‌پانک را خوشحال می‌کند. این ماشین توسط یک تراکتور کشیده می‌شود و توسط یک برداشت‌کننده تغذیه می‌شود که باقیماندههای محصول را به یک هوپر می‌اندازد که در آن خرد می‌شود. سپس با استفاده از گاز گرم بازیافت‌شده از راکتور پیرولیز، خشک می‌شود، که مرحله بعدی فرآیند است. در پیرولیزر، به بیوچار و سینگاز تبدیل می‌شود که برای تغذیه ماشین استفاده می‌شود. سپس بیوچار با آب خنثی می‌شود، روی خاک پخش می‌شود و با استفاده از یک دیسک هرر مخلوط می‌شود.
اگرچه این ماشین نسبتاً پیچیده به نظر می‌رسد، آرامبورو گفت که این فرآیند تولید بیوچار و لجستیک آن را به حدی ساده کرده است که هم ارزان‌تر و هم دارای حسابرسی کربنی بهتری است.
Applied Carbon در چهار سالی که وجود داشته، پنج نمونه اولیه تولید کرده است. تجهیز فعلی عمدتاً برای باقیماندههای ذرت طراحی شده است، اما آرامبورو گفت که می‌تواند روی انواع دیگر محصولات نیز کار کند، از جمله برنج، گندم، کاه، سورگوم و نیشکر. این ماشین یک تراکتور سنگین نیاز دارد و می‌تواند حدود یک هکتار در ساعت پوشش دهد، اگرچه آرامبورو گفت که افزایش سرعت یکی از چیزهایی است که تیم در حال تلاش برای بهبود آن است.
بودجه 21.5 میلیون دلاری که شرکت در یک دور مالی سری A اخیر جمع‌آوری کرده باید کمک کند.
آرامبورو گفت: «ما این بودجه را برای حرکت از نمونه اولیه به تولید اولیه پیرولایزرمان جمع‌آوری کردیم.» شرکت در حال حاضر ماشین‌ها را در هوستون می‌سازد و قصد دارد آنها را در تگزاس، اوکلاهما، آرکانزاس و لوئیزیانا مستقر کند، جایی که بیوچاری که تولید می‌شود، کربن را برای جبران‌هایی که Applied Carbon قبلاً به شرکت‌ها، از جمله مایکروسافت فروخته است، ذخیره خواهد کرد.
در حال حاضر، استارتاپ در حال راندن تراکتورهایی است که ماشین‌ها را می‌کشند. اما در آینده، برنامه این است که تجهیزات را به کشاورزان اجاره دهد یا بفروشد و به آنها کمک کند تا اعتبار کربنی که از مزارع خود تولید می‌کنند را بفروشند.
آرامبورو گفت: «برای رسیدن به مقیاس گیگاتن، ما به هزاران اپراتور تراکتور در میدان نیاز خواهیم داشت و این به نظر واقعی نمی‌آید.» او اضافه کرد: «ما نمی‌خواهیم ناوگانی باشید. ما می‌خواهیم بیشتر شبیه John Deere باشیم.»
Applied Carbon به طور انحصاری به TechCrunch گفت که این دور توسط TO VC رهبری شده است، با مشارکت Anglo American، بنیاد Autodesk، Congruent Ventures، بنیاد Grantham، Microsoft Climate Innovation Fund، Overture.vc، S2G Ventures، بنیاد Susquehanna، Telus Pollinator Fund for Good، U.S. Endowment for Forestry and Communities، و Wireframe Ventures.
