سرامیک‌های ۵۰۰ ساله اینکا نماد قدرت امپراتوری و قربانی‌کردن آیینی: مطالعه

فرهنگی قدرتمند که از سال ۱۴۳۸ تا ۱۵۳۳ وجود داشت، اینکاها امپراتوری وسیع خود را که بخش‌هایی از پرو و شیلی کنونی را در بر می‌گرفت، با استفاده از قدرت نظامی و اقتدار دینی کنترل می‌کردند. آنها به شدت به ظروف سرامیکی برای انجام آیین‌های تشریفاتی متکی بودند.

این ظروف تنها ابزارهای کاربردی نبودند؛ بلکه نمادهای قدرتمند امپریالیسم و ایدئولوژی اینکاها بودند. سرامیک‌ها ارزش‌های امپراتوری را تجسم می‌کردند و زندگی روزمره را با مقدسات پیوند می‌دادند و از طریق مراسم دینی برتری اینکاها را تقویت می‌کردند.

یکی از آیین‌های کلیدی که حدود ۵۰۰ سال پیش انجام می‌شد، به نام کاپاکوچا شناخته می‌شد و شامل قربانی‌کردن کودکان بر قله‌های کوه بود. اینکاها باور داشتند که کودکان، معمولاً در سنین بین شش تا ۱۳، پیام‌آوران الهی هستند که هدایا و دعاها را به خدایان منتقل می‌کنند.

یک مطالعه تازه منتشرشده توسط دکتر سیلویا سیمیانوفسکا از مؤسسه باستان‌شناسی و قوم‌نگاری آکادمی علوم لهستان (IAE PAN) به طور مفصل به این آیین‌ها می‌پردازد. تحقیقات دکتر سیمیانوفسکا که در کتاب دو زبانه اسپانیایی-انگلیسی آنچه به مقدسات تعلق دارد مستند شده است، به بررسی و رده‌بندی ظروف سرامیکی یافت شده همراه با بقایای کودکان قربانی شده بر روی آتشفشان‌های میستی و آمپاتو در پرو می‌پردازد.

ارزش آیینی سرامیک‌های اینکا

دامنه سرامیک‌های مستندسازی شده شامل بشقاب‌های پوکو، کاسه‌ها و آریبالوس معروف اینکا - یک فلاسک کروی برای ذخیره چیچا، نوشیدنی از ذرت تخمیر شده که در چندین آیین اینکا استفاده می‌شد - می‌باشد.

“این نوعی هدیه به خدایان است. این موضوع را می‌توان به عنوان مثال در مراسم خورشید توصیف شده در منابع تاریخی مشاهده کرد، که در آن اینکا دو فنجان در دست داشت،” دکتر سیمیانوفسکا خاطرنشان کرد زمانی که با یک خبرگزاری لهستانی سخن می‌گفت. او اضافه کرد که در حالی که یک فنجان برای نگهدارنده بود، دیگری برای خدای خورشید بود.

سرامیک‌ها با الگوهای هندسی و خطوط موج‌داری که با رنگدانه‌های معدنی طبیعی در هنگام پختن نقاشی شده بودند طراحی شده‌اند. اگرچه بیشتر ظرف‌ها به طور کامل پیدا شدند، برخی عمداً شکسته شده‌اند که مراسم مقدس بستن فضا را نشان می‌دهد.

“سرامیک‌ها ایده‌ها را حمل می‌کردند، تعلق به یک گروه اجتماعی خاص را نماد می‌کردند و هنجارها و رسوم را علامت‌گذاری می‌کردند،” دکتر سیمیانوفسکا گفت. به گفته کارشناسان، ظروف سرامیکی معمولاً به عنوان هدایا توسط اینکاها برای احترام به مردگان استفاده می‌شدند، به مومیایی‌های اجداد و ارواح غذا و آب می‌رساندند، مراسم نوش‌جان‌کردن‌های آیینی را انجام می‌دادند و به عنوان هدایا به هواکاس، مکان‌های ارزشی معنوی، ارائه می‌شدند.

تحقیقات قبلی مسیر را هدایت کرد

ده‌ها سایت در سراسر پرو، شیلی، آرژانتین و اکوادور که در آن آیین کاپاکوچا صورت می‌گرفت تا کنون شناسایی شده‌اند. در بین آنها، آتشفشان‌های آمپاتو و میستی در جنوب پرو بالاترین جایگاه را دارند.

تحقیقی که در سال ۲۰۲۰ به رهبری داگمارا سوشا از دانشگاه ورشو انجام شد، قبرهایی را حاوی هشت یا نه کودک در میستی کشف کرد. بقایا با ۴۷ مجسمه طلا، نقره و مس، ظروف سنگی، آثار صدف اسپوندیلوس و ۳۲ ظروف سرامیکی همراه بود.

در آمپاتو، سه قبر کشف شد که بقایای یک پسر شش ساله و دو دختر شش و ده ساله را حمل می‌کردند. این قبرها حاوی ۳۷ ظروف سرامیکی بودند. تمامی آثار و ظروف بازیابی شده اکنون بخشی از مجموعه موزه سانتورها اندینوس در آرکیپا هستند. دکتر سیمیانوفسکا اظهار داشت که این ظروف سرامیکی احتمالاً حاوی غذا، در فرم مایع یا جامد بودند.