شواهد جدید نشان می‌دهند که نئاندرتال‌ها مجموعه‌دارانی پرشور بوده‌اند، بر اساس بقایای 40،000 ساله در غاری در اسپانیا
یافته‌های باستان‌شناسی اخیر جنبه جذابی از رفتار نئاندرتال‌ها را فاش کرده است: علاقه آن‌ها به جمع‌آوری.
پژوهشگران مجموعه‌ای از 15 فسیل دریایی کشف کرده‌اند که به نظر می‌رسد با دقت انتخاب و نگهداری شده‌اند.
این شواهد از «مجموعه‌داران اولیه» در غار پرادو وارگاس در شمال اسپانیا کشف شد.
این کشف حاکی از آن است که نئاندرتال‌ها ممکن است مجموعه‌دارانی پرشور بوده‌اند - با علاقه به فسیل‌های دریایی - به‌طور مشابه انسان‌های امروزی.
نئاندرتال‌ها، مثل انسان‌ها، ممکن است از جمع‌آوری اشیاء لذت می‌بردند.
«به جز یک مورد، فسیل‌ها نشانه‌ای از استفاده به عنوان ابزار را نشان نمی‌دهند؛ بنابراین، حضور آن‌ها در غار می‌تواند به فعالیت‌های جمع‌آوری نسبت داده شود،» پژوهشگران در مقاله مطالعه نوشتند.
احتمالاً توسط کودکان جمع‌آوری شده‌اند
شواهد قبلی به‌طور گسترده نشان داده‌اند که نئاندرتال‌ها از اشیاء برای ساختن چیزها استفاده می‌کردند، گاهی اوقات آن‌ها را برای تزیین شخصی یا استفاده عملی مانند چکش تحول می‌دادند.
با این حال، اکثر سایت‌ها فقط یک یا دو چنین اشیائی به بار آورده‌اند، اما این غار با مجموعه قابل توجهی از 15 فسیل دریایی متمایز است.
این فسیل‌ها به نظر می‌رسند "نه تغییر کرده‌اند و نه به عنوان زیورآلات شخصی استفاده شده‌اند."
چرا نئاندرتال‌ها این فسیل‌ها را جمع می‌کردند؟ این سوال مبهم است که دانشمندان هنوز سعی در پاسخ به آن دارند.
مطالعه دلایلی گوناگون از تزیین ساده تا انگیزه‌های اقتصادی یا حتی مجموعه‌ای از کودکان را پیشنهاد می‌دهد.
«این فسیل‌ها می‌توانند به‌عنوان شواهدی از یک علاقه هنری یا جذابیت و یا کنجکاوی نسبت به فرم‌های طبیعت درک شوند،» مطالعه اشاره کرد.
«ممکن است توسط کودکان جمع‌آوری شده باشند. جمع‌آوری اشیاء ویژگی دوران کودکی است و بقایای کودکان نئاندرتال در پرادو وارگاس پیدا شده‌اند،» اضافه کرد.
توانایی‌های شناختی پیشرفته
در حالی که جمع‌آوری ممکن است ساده به نظر برسد، ولی در واقع بازتابی از توانایی‌های شناختی پیچیده است. محدوده واقعی هوش نئاندرتال همچنان یک راز باقی مانده است، اما شواهد رو به رشدی به ذهنی پیچیده اشاره می‌کند.
سابقه باستان‌شناسی در حال گسترش است، نشان می‌دهد که نئاندرتال‌ها به شکار پرداخته، توانایی‌های زبانی و رفتارهای نمادین از خود نشان داده‌اند.
نویسندگان مطالعه اشاره می‌کنند که نئاندرتال‌ها هنر خلق کرده، به پیران و معلولان مراقبت ارائه داده‌اند، و ممکن است در فعالیت‌های مذهبی شرکت کرده باشند، مانند پرستش یک «فرهنگ خرس.»
گفته می‌شود که مجموعه فسیل به دوره‌ای بین 39,800 تا 54,600 سال پیش بازمی‌گردد، قبل از ورود هومو ساپینس به این موقعیت.
این کشف نشان می‌دهد که نئاندرتال‌ها ممکن است از تقدیر عمیق از جهان طبیعی برخوردار بوده باشند. امری که نشان می‌دهد نیاکان ما قادر به تفکر و رفتار پیچیده قبل از حضور گونه ما بوده‌اند.
در مطالعه، نویسندگان نتیجه‌گیری می‌کنند با ترسیم شباهتی بین رفتار نئاندرتال و انسان. آن‌ها پیشنهاد می‌دهند که همان‌طور که ما به مطالعه و جمع‌آوری فسیل‌های نئاندرتال می‌پردازیم، تمدن‌های آینده می‌توانند همان کار را با ما انجام دهند.
«این به نظر می‌رسد به یک مارپیچ بی‌نهایت تبدیل می‌شود که، در نقطه‌ای، ما بخشی از آنچه جمع‌آوری می‌کنیم، خواهیم شد،» آن‌ها در مقاله مطالعه نوشتند.
مطالعه در مجله دوران زمین‌شناسی چهارمین. منتشر شد.
