شواهد حضور انسان در قطب شمال از لاشه ماموت ۳۹,۰۰۰ ساله
در کشف پیشگامانه‌ای، پژوهشگران با تحلیل نشانه‌های خراش‌ها بر روی یک ماموت پشمالوی ۳۹,۰۰۰ ساله، قدیمی‌ترین شواهد شناخته شده حضور انسان در قطب شمال را آشکار کرده‌اند.
در سال ۲۰۱۰ در سیبری شمالی کشف شده، این نمونه قبلاً به عنوان بهترین لاشه ماموت پشمالو شناخته می‌شد، اما یافته‌های جدید، شامل ماموت ۵۲,۰۰۰ ساله ، این تمایز را به چالش می‌کشند و اهمیت پژوهش جدید روی یوشک، ماموت جوان را برجسته می‌کنند.
به دلیل مجموعه‌ای از نشانه‌های جالب روی بدن جوان یوشک، مطالعه‌ای جدید که در مجله علمی باستان‌شناسی منتشر شده، سعی در ارزیابی این داشت تا مشخص کند آیا این نشانه‌ها توسط دست‌های انسانی ایجاد شده‌اند یا خیر.
برش‌ها در طول ستون فقرات حیوان و اطراف حفره‌های چشمی آن از دیگر نشانه‌های منتسب به فعالیت حیوانات ۳۹,۰۰۰ سال پیش متمایز بودند. اگرچه یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ حضور انسان را از ۴۵,۰۰۰ سال پیش بر اساس یک گرگ شکارشده پیشنهاد کرد، نویسندگان این مطالعه اذعان کردند که این موضوع یک «موضوع پیچیده» است.
با این حال، سوابق باستان‌شناسی نشان می‌دهند که شواهد حضور انسان در قطب شمال بعد از ۳۵,۰۰۰ سال کم‌رنگ می‌شود، که این یافته‌ها را به‌طور خاص مهم می‌سازد. پس از یک سری آزمایش‌ها، پژوهشگران تعیین کردند که انسان‌های پیشاتاریخی واقعاً مسئول این نشانه‌ها بوده‌اند، که ماموت یوشک را به یک اثر بی‌قیمت از گذشته تبدیل می‌کند، فراتر از نگهداری شگفت‌انگیزش.
آزمایش با ابزارهای باستانی برای تعیین اینکه آیا دست‌های انسانی پوست یوشک را برش داده‌اند یا خیر
همان‌طور که مطالعه بیان می‌کند، تعامل بین ماموت پشمالو و انسان‌ها به شدت پیچیده است. در مطالعه ۲۰۱۶ هم حتی نوشته شده که «احتمالاً» شکار ماموت به انسان‌ها اجازه داده تا در قطب شمال سیبری شمالی بقا و رشد کنند.
بنابراین، «شواهد قطعی از شکارهای هدفمند تک برای ماموت بالغ وجود دارد»، مطالعه جدید پیشنهاد می‌کند اما آن‌ها را به عنوان رویدادهای مجزا یاد می‌کند. این پیشنهاد می‌دهد که استخوان‌های استفاده شده توسط انسان‌ها احتمالاً از ماموت‌هایی که به‌طور طبیعی مرده‌اند گرفته شده‌اند و نه صرفاً شکار شده‌اند.
در بررسی یوشک، یک نظریه پیشنهاد می‌کند که شیرهای غار ممکن است به خراش‌های روی پاها و زیر بدن ماموت کمک کرده باشند. آسیب به خز ماموت و قطعات گمشده پوست به حمله‌ی شکارچی اشاره می‌کند، با باقی‌مانده‌های «نیمه‌خورده» که در پرمافراست و رسوب محافظت شده‌اند، از کنکاش بیشتر مصون مانده‌است.
با این حال، یک تاندون مهم به‌طور دقیق بریده شده بود و برش‌های دقیق در امتداد ستون فقرات و حفره‌های چشمی به‌طور متمایز انسان‌ساز به نظر می‌رسیدند. این برش‌های تمیز در میان دیگر نشانه‌های حیوانی برجسته بودند و پژوهشگران را به تحقیق در مورد انواع ابزارهای استفاده شده، شش سال پس از کشف اولیه «مومیایی یخ‌زده» واداشتند.
برش‌ها توسط ابزارهای سنگی ساخته شده بودند
براساس آی‌اف‌ال ساینس ، پژوهشگران تحلیل‌های ترئیسولوژیکی روی پوست گاو و نمونه‌های ماموت انجام دادند تا منشا این نشانه‌ها را شناسایی کنند. این شواهد دیدگاه‌های مهمی در مورد فعالیت‌های انسانی اولیه در ارتباط با ماموت‌های افسانه‌ای ارائه می‌دهد.
“نتایج کار آزمایشی نشان داده که آن‌ها ویژگی‌های ترئیسولوژیکی خاصی دارند که به‌وضوح آن‌ها را از صدمات حیوانی متمایز می‌کند،” براساس مطالعه .
پژوهشگران تیغه‌های سنگی باستانی و چاقوهای فلزی را در مقایسه استفاده کردند و در نهایت برش‌ها را با تیغه چخماق مطابقت دادند. از طریق این روش‌های علمی، آن‌ها تایید می‌کنند که انسان‌ها تا ۳۹,۰۰۰ سال پیش در قطب شمال ساکن بودند. بعلاوه، زمان برش‌ها نشان می‌دهد که آن‌ها نزدیک به زمان مرگ ماموت پشمالو انجام شده است، که یوشک را «قدیمی‌ترین شواهد حضور انسان در منطقه قطب شمال» به گفته آی‌اف‌ال ساینس نتیجه‌گیری می‌کند .
