طوفان خورشیدی ممکن است نمایش خیره‌کننده شفق‌های قطبی را به ایالات متحده در شب سال نو بیاورد
خورشید در تاریخ 29 تا 30 دسامبر فعالیت زیادی داشته است، با چندین فلر قوی و دو فوران جرم کرونالی (CMEs). این CMEs ابرهای عظیمی از پلاسما هستند که ممکن است ساعت‌ها یا حتی روزها طول بکشد تا از منظومه شمسی عبور کنند.
طبق گزارش SpaceWeather.com، این CMEs اکنون به سمت زمین می‌آیند. انتظار می‌رود که ورود آنها به طوفان‌های ژئومغناطیسی معتدل (G2) تا قوی (G3) در تاریخ 31 دسامبر تا 1 ژانویه منجر شود.
طوفان‌های قوی می‌توانند شفق‌های قطبی را به سمت جنوب‌تر بیاورند و احتمالاً در عرض‌های میانی ایالات متحده و اروپا قابل مشاهده باشند.
فوران‌های مکرر فلر خورشیدی
خورشید به عنوان یک گوی عظیم از پلاسما داغ، به صورت دوره‌ای فوران‌های انرژی عظیمی را تجربه می‌کند که به عنوان فلرهای خورشیدی شناخته می‌شوند. این فلرها یک جریان از ذرات باردار را به فضا پرتاب می‌کنند.
یک سری از فوران‌های قدرتمند خورشیدی در تاریخ 29 و 30 دسامبر 2024 رخ داد.
سه فلر برجسته از نوع X-class مشاهده شد: یک فلر X1.1 از ناحیه لکه خورشیدی AR 3936 در 29 دسامبر. روز بعد، همان لکه خورشیدی فلر X1.5 را منتشر کرد. همزمان، ناحیه متفاوتی از لکه خورشیدی (AR 3932) نیز با یک فلر X1.1 در تاریخ 30 دسامبر فوران کرد.
علاوه بر فلرهای نوع X-class، 18 فلر نوع M-class (دومین دسته بندی قدرتمند) در تاریخ 29 دسامبر تنها ثبت شد. این دنباله از وقایع یک دوره از فعالیت خورشیدی شدید را نشان می‌دهد.
اسپیس‌وذر تصریح می‌کند که: "در حال حاضر پنج لکه خورشیدی در دیسک خورشیدی با میدان‌های مغناطیسی قطبیت مختلط وجود دارد که قادر به تولید فلرهای خورشیدی M تا X-class هستند. پیش‌بینی‌کنندگان NOAA احتمال 30٪ برای فلرهای بیشتری در تاریخ 31 دسامبر تخمین زده‌اند."
فوران‌های جرم کرونالی مرتبط با این فلرهای خورشیدی رفتار پیچیده‌ای از خود نشان دادند. در حالی که CMEs معمولاً همراه با فلرها هستند، آن که احتمالاً مسئول طوفان ژئومغناطیسی 31 دسامبر است، یک ساعت قبل از اولین فلر در 29 دسامبر مشاهده شد.
طبق گزارش ScienceAlert، یک فوران CME دیگر که کمتر شدید بود نیز در تاریخ 29 دسامبر ثبت شد که ممکن است به یک طوفان ژئومغناطیسی ضعیف‌تر در 1 ژانویه کمک کند.
هنگامیکه CMEs به زمین می‌رسند، با میدان مغناطیسی سیاره ما برخورد می‌کنند. این تعامل طوفان‌های ژئومغناطیسی را تحریک می‌کند. یکی از تاثیرات چشمگیر این طوفان‌ها ظاهر شدن شفق‌های زنده‌ای است که در آسمان نزدیک قطب‌های زمین می‌رقصند.
شفق‌های قطبی ممکن است در برخی ایالت‌های آمریکا قابل مشاهده باشند
مرکز پیش‌بینی آب و هوای فضایی (SWPC) یک هشدار طوفان ژئومغناطیسی برای دو روز اعلام کرده است: یک وضعیت قوی G3 برای 31 دسامبر و یک وضعیت ضعیف G1 برای 1 ژانویه.
اما ابهامات وجود دارد. مشخص نیست که آیا CMEs از سمت خورشید که به زمین مواجه است تولید شده‌اند، و این احتمال وجود دارد که آنها اصلاً زمین را تحت تاثیر قرار ندهند.
بر اساس مقیاس‌های آب و هوای فضایی NOAA، یک طوفان ژئومغناطیسی G3 می‌تواند ارتباطات رادیویی و ناوبری ماهواره‌ای را مختل کند و حتی باعث نوسانات جزئی در شبکه برق شود.
اگرچه این اختلالات معمولاً جزئی و قابل مدیریت هستند.
در شب سال نو، شفق‌های قطبی ممکن است در بخش‌هایی از ایالت‌های مختلف ایالات متحده شامل آلاسکا، واشینگتن، مونتانا، داکوتای شمالی، داکوتای جنوبی، مینه‌سوتا، ویسکانسین، میشیگان، نیوهمپشایر، ورمانت و مین قابل مشاهده باشند. به گزارش ABC News، امکان مشاهده شفق‌های قطبی در بخش‌هایی از اورگان، آیداهو، وایومینگ، آیووا و نیویورک نیز وجود دارد.
بنابراین، اگر به اندازه کافی خوش‌شانس باشید که در مکانی هستید که می‌توانید شفق شمالی (شفق های قطبی) را ببینید، امکان یک طوفان ژئومغناطیسی نباید شما را از لذت بردن از این پدیده طبیعی شگفت‌انگیز بازدارد.
