فسیل پرنده‌ای از دوران دایناسورها به سن ۸۰ میلیون سال اطلاعاتی درباره تکامل مغز ارائه می‌دهد
پالئونتولوژیست‌ها یک فسیل جمجمه باستانی و کاملا حفظ شده کشف کرده‌اند که می‌تواند درک ما را از هوش پرندگان پیش ببرد.
این پرنده باستانی تقریبا ۸۰ میلیون سال پیش در دوران مزوزوئیک در آنچه اکنون برزیل است، زندگی می‌کرد.
دانشگاه کمبریج و موزه تاریخ طبیعی شهرستان لس آنجلس به صورت دیجیتالی ساختار مغزی پیچیده این پرنده باستانی به نام Navaornis hestiae را بازسازی کرده‌اند.
جالب اینکه این فسیل یک شکاف ۷۰ میلیون ساله در دانش ما بین دایناسورهای شبیه به پرنده اولیه (آراکیوپتریکس) و پرندگان مدرن پر می‌کند.
“ساختار مغزی Navaornis تقریبا دقیقاً مابین آراکیوپتریکس و پرندگان مدرن قرار دارد - یکی دیگر از لحظاتی است که قطعه گمشده دقیقاً جای خود قرار می‌گیرد.” گفت گیلرمو ناوالون از کمبریج و یکی از نویسندگان اصلی
فاقد قابلیت‌های پروازی پیشرفته
آراکیوپتریکس تقریباً ۱۵۰ میلیون سال پیش زندگی می‌کرد.
جالب اینکه، این پرنده فسیلی یک مغز تکامل یافته‌تری دارد که نشان دهنده توانایی‌های شناختی پیشرفته‌تر نسبت به اجداد اولیه پرنده خود است.
از سوی دیگر، Navaornis دارای مخچه‌ای کم توسعه یافته است که نشان می‌دهد فاقد قابلیت‌های کنترل پرواز پیشرفته پرندگان مدرن است.
“پرندگان مدرن دارای برخی از پیشرفته‌ترین قابلیت‌های شناختی در قلمرو حیوانی هستند که به‌تنهایی با پستانداران قابل مقایسه است”، دانیل فیلد از کمبریج و نویسنده ارشد.
“اما دانشمندان درک چگونگی و زمان تکامل مغزهای منحصر به فرد و هوش شگفت انگیز پرندگان را تجربه کرده‌اند، این زمینه از اکتشاف یک فسیل دقیقاً مانند این یکی انتظار داشت.”
فسیل در سال ۲۰۱۶ در پرزیدنت پرودنته، برزیل کشف شد. این مکان که زمانی منطقه‌ای خشک با آب‌های آرام بوده است، شرایط مناسبی برای حفظ فسیل فراهم آورده است.
از فناوری پیشرفته اسکن میکرو CT برای بازسازی جمجمه و مغز پرنده استفاده شد.
آناتومی مغز سوالاتی را مطرح می‌کند
در نگاه اول، جمجمه Navaornis شبیه به یک کبوتر کوچک به نظر می‌رسید. بررسی دقیقتر نشان داد که Navaornis عضو پرندگان مدرن نیست بلکه به کلیاد منقرض شده Enantiornithes یا پرندگان “برعکس” تعلق دارد.
پرندگان برعکس شباهت‌هایی با پرندگان مدرن داشتند، از جمله پرهای پیچیده و قابلیت‌های پرواز. با این حال، آن‌ها بیش از ۱۳۰ میلیون سال پیش از پرندگان مدرن جدا شدند.
آناتومی مغز Navaornis سوالاتی را درباره چگونگی کنترل پرواز این پرندگان اولیه بدون ویژگی‌های مغزی پیشرفته که در پرندگان مدرن یافت می‌شود، مطرح می‌کند.
“این فسیل نماینده گونه‌ای در میانه راه تحول شناخت پرندگان است”، فیلد گفت.
“توانایی‌های شناختی آن ممکن است Navaornis را در یافتن غذا یا پناهگاه یاری کرده و شاید قادر به نمایش‌های جفت‌گیری پیچیده یا رفتارهای اجتماعی دیگر بوده است”، فیلد در اطلاعیه خبری توضیح داد.
Navaornis بینش‌های ارزشمندی از سفر تکاملی از مغزهای ساده پرندگان اولیه به توانایی‌های شناختی پیچیده در پرندگان مدرن مانند کلاغ‌ها و طوطی‌ها ارائه می‌دهد.
مطالعات بیشتر بر روی این فسیل ممکن است بینش‌هایی درباره تعاملات Navaornis با محیط آن فراهم کند. با مقایسه ساختارهای مغزی آراکیوپتریکس، Navaornis و پرندگان مدرن، دانشمندان می‌توانند مسیر تکاملی هوش پرندگان را ردیابی کنند.
مکان برزیلی می‌تواند فسیل‌های بیشتری را به منظور روشن‌سازی تکامل پرندگان فراهم کند.
یافته‌ها در مجله Nature منتشر شده است.
