قورباغه‌های نادر پدر ۷۰۰۰ مایل سفر کردند تا در بریتانیا «متولد شوند» و از قارچ مرگبار فرار کنند
به عنوان بخشی از یک ابتکار حفاظتی، ۳۳ قورباغه داروین در بریتانیا به دنیا آمدند.
جنگل‌های دور افتاده جنوبی شیلی محل زیست قورباغه داروین جنوبی ( Rhinoderma darwinii ) است.
قورباغه‌های کوچک د ار وین جنوبی که در سال ۱۸۳۴ توسط چارلز داروین کشف شدند، به خاطر استراتژی پرورش خاص خود مشهورند.
قورباغه نر مسئول مراقبت از فرزندان در حال توسعه است. این قورباغه‌ها قورباغه‌های کوچک را در کیسه صدا (کیسه‌ای در گلوی خود) حمل می‌کنند تا زمانی که آماده بیرون آمدن شوند. این ویژگی، قورباغه داروین را تنها دوزیستی می‌سازد که نر آن جوانه‌های خود را در طول کل توسعه پرورش می‌دهد.
اما این گونه خاص اکنون با تهدید جدی روبروست. یک بیماری قارچی مرگبار (چیتریدیومیختیوسیس) در حال گسترش در زیستگاه آنهاست.
در مواجهه با انقراض قریب‌الوقوع، تیمی از حفاظتی‌های باغ‌وحش لندن، یک مأموریت نجات فوری برای حفظ جمعیتی از قورباغه‌های داروین را آغاز کردند.
به گفته بن تاپلی، مدیر بخش دوزیستان باغ‌وحش لندن، «این قورباغه‌ها نمایانگر یک بخش حیاتی از تنوع زیستی و میراث طبیعی شیلی هستند و بقای آنان بستگی به توانایی ما در محافظت از آنها در برابر قارچ چیترید دارد.»
موفقیت در حفاظت
حفاظت‌کاران به تلاش‌های فوق‌العاده‌ای برای حفظ این قورباغه‌های نادر در پارک تانتاوکو در قسمت جنوبی جزیره شیلوا روی آوردند.
تیم نجات ۵۵ قورباغه داروین را جمع‌آوری کرد. پس از جمع‌آوری قورباغه‌های داروین کوچک، تیم متوجه شد که ۱۱ قورباغه نر قوچک‌ها را در کیسه صدای خود حمل می‌کنند.
آنها قورباغه‌های نر و قورباغه‌های کوچک خود را به مسافت ۷۰۰۰ مایل از این جزیره دورافتاده شیلی به باغ‌وحش لندن از طریق قایق، هواپیما و ماشین منتقل کردند. قورباغه‌ها در محفظه‌های ویژه طراحی شده، با کنترل آب و هوا سفر کردند.
در باغ‌وحش لندن، یک زیستگاه زیستی امن ویژه ساخته شد که محیط خنک و مرطوب جنگل‌های شیلی را تداعی می‌کند. تلاش‌های حفاظتی موفق بود و ۳۳ قورباغه کوچک به دنیا آمدند.
این جمعیت در اسارت از گونه محافظت خواهد کرد، در حالی که حفاظت‌کاران به کار برای بازسازی زیستگاه طبیعی‌شان ادامه می‌دهند.
قورباغه‌های داروین یک چرخه تولید مثل عجیب دارند. ماده‌ها تخم‌ها را بر روی کف زمین جنگل‌ها می‌گذارند که پس از آن توسط نرها تلقیح و جمع‌آوری می‌شوند. نرها قورباغه‌های در حال توسعه را تا زمانی که به قورباغه‌های کوچک تبدیل شوند و «متولد شوند» حمل می‌کنند.
قارچ مرگبار، تأثیرگذار بر زیستگاه طبیعی آنها
گزارش‌ها نشان می‌دهند که بیماری قارچی چیتریدیومیختیوسیس بیش از ۵۰۰ گونه را تحت تاثیر قرار داده است. این بیماری یکی از مخرب‌ترین بیماری‌های عفونی در دوزیستان به شمار می‌آید.
در سال ۲۰۲۳، این قارچ مرگبار در جنگل‌های پارک تانتاوکو در جنوب شیلی کشف شد. بر اساس بی‌بی‌سی ، این گونه به‌ویژه در برابر این بیماری آسیب‌پذیر است و در طی یک سال، جمعیت‌های تحت نظر به‌طور قابل‌توجهی بیش از ۹۰ درصد کاهش یافتند.
این قورباغه‌ها به عنوان گونه‌های متمایز و در خطر انقراض جهانی (EDGE) طبقه‌بندی شده‌اند.
محققان نگران بودند که قارچ مرگبار جمعیت‌های در حال کاهش قورباغه‌های داروین را تخریب کند.
سال گذشته، حفاظت‌کاران باغ‌وحش لندن جمعیتی از قورباغه‌های داروین را که از قارچ چیترید عاری بودند پیدا کردند و تلاش‌های نجات را آغاز کردند.
در ابتدا، نجات قورباغه‌ها به دلیل اندازه کوچک آنها (تنها ۳ سانتی‌متر) و استتار عالی آنها در محیط پوشیده از خزه، دشوار بود.
علیرغم همه این چالش‌ها، تلاش‌هایشان به نتیجه رسید.
به گفته تاپلی: «این یک لحظه تاریخی در تلاش‌های ما برای محافظت از قورباغه داروین از تاثیر مخرب قارچ چیترید است.» او اضافه کرد: «پرورش موفقیت‌آمیز این قورباغه‌ها نشانه قدرتمندی از امید برای این گونه است و نشان می‌دهد که وقتی حافظان محیط زیست با هم کار کنند، چه می‌توان به دست آورد.»
هدف بلند مدت این است که از نسل‌های این قورباغه‌ها برای بازگردانی به طبیعت استفاده شود و تأثیرات قارچ چیترید در شیلی بررسی شود.
