ماهوارههای چینی روشنتر از اجرام کیهانی در حال تهدید نجوم
صورت فلکی جدید باند وسیع چین به دلیل روشنایی فوقالعاده خود به تهدیدی بزرگ برای مشاهدات نجومی تبدیل شده است.
اولین دسته از ماهوارههای مگا کانستلیشن کیانفان در ماه آگوست پرتاب شد.
مشاهدات اولیه از ماهوارههای استقرار یافته نشان میدهد که درخشندگی آنها به طور قابل توجهی از دستورالعملهای تعیینشده توسط مراجع نجومی فراتر میرود.
شبکه برنامهریزیشده کیانفان چین به هدف رقابت با استارلینک اسپیسایکس در ارائه خدمات اینترنت پرسرعت طراحی شده است.
طبق گزارش رویترز ، این صورت فلکی شامل ۱۵٬۰۰۰ ماهواره میشود که تا سال ۲۰۳۰ به مدار پرتاب خواهند شد.
مشکل این است که این ماهوارهها چنان روشن هستند که میتوانند با مشاهدات نجومی، بهویژه از اجرام سماوی کمنور، اختلال کنند. نور این ماهوارهها میتواند کاملاً بر دادهها و تصاویر علمی غلبه کند.
روشنایی زیاد ۱۸ ماهواره
کیانفان به معنی هزار بادبان است که پس از تکمیل، یک شبکه عظیم ماهوارههای ارتباطی را تشکیل خواهد داد. این ماهوارهها توسط شرکت دولتی فناوری ماهوارهای شانگهای اسپیسکام (SSST) در حال توسعه هستند. چین درباره طراحی و برنامههای پرتاب خود بسیار محرمانه عمل کرده است.
در ماه آگوست، اولین دسته از ۱۸ ماهواره به مداری نزدیک به زمین پایین (LEO) پرتاب شدند. با وجود این تعداد کم، ماهوارهها پس از تهدید نجوم، شروع به تهدید کردهاند.
تحقیقات — منتشرشده بر روی پیشپرینت سرور arXiv — اولین مشاهدات زمینی از ۱۸ ماهواره را انجام داد.
تحقیق تغییرات روشنایی ماهوارهها را از قدر ۸ تا ۴ اندازهگیری کرد — که بیشترین درخشندگی در موقعیتهای نزدیک به بالاسر رخ میدهد.
این حتی ممکن است ماهوارهها را به چشم غیرمسلح قابل مشاهده کند. علاوه بر این، ماهوارهها به طور قابل توجهی از حد روشنایی پیشنهادی قدر ۷ برای مشاهدات نجومی زمینی تجاوز میکنند.
مطالعهای که توسط آنتونی مالاما، که در زمینه درخشندگی ماهوارههای استارلینک نیز تحقیق کرده است، هدایت شده است، نوشته است: «قدرهای مشاهدهشده ماهوارههای کیانفان از ۴ هنگامی که نزدیک به بالاسر هستند تا ۸ در کوهان آسمان متغیر است. این ماهوارهها بر آب و هوای تحقیقاتی اصلی اثر گذار خواهند بود مگر اینکه درخشندگی آنها کاهش یابد.»
آن را میتوان به تلاش برای مشاهده کرم شبتاب در شهری پر از آسمانخراشها مقایسه کرد. آلودگی نوری از ماهوارهها باعث میشود که دیدن ستارگان دورتر به طور فزاینده مشکل شود. تعداد زیادی از ماهوارهها میتوانند انعکاس آفتاب را داشته باشند و به همین دلیل روشن به نظر برسند.
راهحلهای مناسب برای ماهوارههای آینده مورد نیاز است
تحقیق نحوه تغییر روشنایی ماهوارهها با حرکت آنها به ارتفاع بیشتر در آسمان را بررسی کرد. آنها کشف کردند که تغییر روشنایی تقریباً مطابق مدلی از یک ماهواره با پنل بزرگی که به سمت زمین و یک پنل خورشیدی که از زمین فاصله دارد، است.
مطالعه خاطرنشان کرد: «تقریبا تمامی مشاهدات میتوانند با پنل آنتن صاف نادیر رو و قسمت زیرین آرایه خورشیدی زینث رو، که هر دو دارای مشخصههای انعکاسی لامبرتین هستند، مدلسازی شوند.»
برخلاف استارلینک ، ماهوارههای کیانفان به نظر نمیرسد آینههایی داشته باشند که نور خورشید را از زمین منعکس کنند. اسپیسایکس از این اقدام برای کاهش روشنایی ماهوارههایش استفاده میکند.
SpaceNews گزارش داد که تحقیق به دنبال افزایش آگاهی و درخواست تغییراتی در طراحی ماهوارههای بعدی کیانفان است.
استارلینک و کیانفان تنها مقصران نیستند؛ مشکل روشنایی از پرتابهای فضایی تجاری با نرخ نگرانکنندهای در حال رشد است.
در ماه اکتبر، AST اسپیسموبایل یک آنتن آرایهای فازی بزرگ بر روی یکی از ماهوارههای بلوبرد خود نصب کرد که برای ارائه خدمات مستقیم به دستگاه طراحی شدهاند. این آنتن از بزرگترین آنتنهای تجاری در مدار پایین زمین است و بهدلیل اندازه آن، نگرانیهایی در مورد روشنایی آن ایجاد کرده است.
در حالی که ماهوارهها قابلیتهای ارتباطی و مشاهدهای را افزایش دادهاند، افزایش تعداد پرتابها در مدار پایین زمین تهدید جدی برای دیدن کیهان خواهد بود، مگر اینکه اقدامات مناسب انجام شود.