مطالعهای نشان میدهد قارچ کرمابریشم ممکن است به کاهش رشد سلولهای سرطانی کمک کند
یک مطالعهی جدید، ترکیبی شیمیایی به نام کوردیسپین را که از یک قارچ کرمابریشم منحصر به فرد به دست آمده و به عنوان یک درمان بالقوه برای سرطان مطرح است، بررسی کرده است.
این مطالعه مکانیسمهای پیچیدهای را کشف کرده است که به موجب آنها این ترکیب با ژنهای خاصی تعامل دارد و به طور مؤثری سیگنالهایی که رشد سلولها را ترویج میکنند، مختل میکند.
با مهار این سیگنالهای رشد، ترکیب ممکن است به کاهش یا توقف تکثیر سلولهای سرطانی کمک کند و بینشهای جدیدی در استراتژیهای درمانی برای مقابله با سرطان ارائه دهد.
این یافتهها درک اثرات بیولوژیکی این ماده شیمیایی را افزایش داده و راه را برای اکتشافات بیشتر در مورد کاربرد آن در درمانهای سرطانی باز میکند.
قارچ کرمابریشم
این کشف گامی مهم در جهت توسعه داروهای جدید برای درمان این بیماری است.
پژوهشها نشان داده است که چگونه کوردیسپین ممکن است به عنوان یک درمان سرطان عمل کند.
این ماده با قطع سیگنالهای بیشفعال رشد سلولی در سرطان، روشی که میتواند آسیب کمتری به بافتهای سالم نسبت به بسیاری از درمانهای موجود داشته باشد، کار میکند.
دانشمندان دانشکده داروسازی دانشگاه ناتینگهام بر روی چگونگی عملکرد یک قارچ انگلی که بر روی کرمها رشد میکند به عنوان یک درمان بالقوه برای دامنهای از بیماریها از طریق مطالعه کوردیسپین، یکی از داروهای یافت شده در این قارچها، کار کردهاند.
این پژوهش در مجله FEBS Letters منتشر شده است.
قارچهای کرمابریشم در آسیا به عنوان غذای سلامتی و داروهای سنتی مشهور هستند.
کشتن سلولهای سرطانی
کوردیسپین، که توسط Cordyceps militaris ، یک قارچ نارنجی زیبا که به کرمها حمله میکند، تولید میشود، در بسیاری از مطالعات به عنوان یک داروی امیدوارکننده برای سرطان نشان داده شده است، اما نحوه عملکرد آن هنوز مشخص نبود.
با استفاده از تکنیکهای با توان بالا، تیم پژوهشی تأثیرات کوردیسپین بر فعالیت هزاران ژن در خطوط سلولی متعدد اندازهگیری کردند.
تحقیق تأثیرات کوردیسپین را با سایر درمانها که در دیتابیسها ذخیره شدهاند مقایسه کرد و نشان داد که کوردیسپین در تمامی موارد با عمل بر مسیرهای ایجادکننده رشد سلولی عمل میکند.
با مطالعه آنچه که در داخل سلول بر سر کوردیسپین میآید، تیم تأیید کرد که کوردیسپین به کوردیسپین تریفسفات، یک آنالوگ از حامل انرژی سلول ATP، تبدیل میشود.
کوردیسپین تریفسفات به عنوان علتی برای تأثیرات رشد سلولی و بنابراین مولکولی که میتواند به طور مستقیم بر سلولهای سرطانی تأثیر بگذارد، نشان داده شد.
دکتر کورنلیا د مور، دانشجوی دانشکده داروسازی، رهبری این پژوهش را بر عهده دارد.
وی توضیح داد: “ما در حال تحقیق بر روی اثرات کوردیسپین بر دامنهای از بیماریها برای چندین سال بودهایم و با هر قدم به درک چگونگی استفاده از آن به عنوان یک درمان موثر نزدیکتر میشویم. یکی از چیزهای هیجانانگیز این است که انجام این آزمایشهای بسیار بزرگ آسانتر و کمهزینهتر شده است، بنابراین ما توانستیم هزاران ژن را به طور همزمان بررسی کنیم.”
“دادههای ما تأیید میکنند که کوردیسپین نقطه شروع خوبی برای داروهای جدید سرطان است و اثرات مفید آن را توضیح میدهد. برای مثال، مشتقات کوردیسپین میتوانند به تولید شکل تریفسفات دارو هدف بگیرند تا همان تأثیر را داشته باشند. علاوه بر این، دادهها به نظارت بر اثرات کوردیسپین در بیماران کمک خواهند کرد، زیرا دادههای ما نشان دهنده ژنهای خاصی است که فعالیت آنها با واکنش به کوردیسپین به طور قابل اعتمادی تغییر میکند، که میتواند به عنوان مثال در سلولهای خونی اندازهگیری شود”، دکتر کورنلیا گفت.