تکنولوژی
مطالعه نشان میدهد احتمال برخورد دسته شهابسنگهای «روز قیامت» با زمین کمتر است
مطالعه جدیدی نشان میدهد که دسته شهابسنگهای توریدی که پیشتر به عنوان خطر بزرگی برای زمین تلقی میشدند، در واقع کمتر خطرناک هستند. محققان با استفاده از تلسکوپ رصدخانه زویکی متوجه شدند که تعداد شهابسنگهای خطرناک در این دسته بسیار کمتر از برآوردهای قبلی است.
اخترشناسان دریافتهاند که دسته شهابسنگهای بالقوه «روز قیامت» کمتر از آنچه قبلاً تصور میشد خطرناک هستند. دسته توریدی گروهی از سنگهای فضایی است که به سیاره ما نزدیک میشوند. محققان دانشگاه مریلند با استفاده از تلسکوپ Zwicky Transient Facility (ZTF) به مطالعه دسته توریدی پرداختهاند. برآوردهای قبلی از تعداد زیادی شهابسنگهای بزرگ و بالقوه خطرناک در این دسته خبر میدادند، اما مطالعه جدید نشان داد که خطر بسیار کمتر است و تعداد سنگهای فضایی خطرناک در همسایگی کیهانی ما کمتر است. کوانژی یه، مسئول پروژه از دپارتمان اخترشناسی UMD گفت: «ما از فرصت نادری استفاده کردیم که این دسته شهابسنگها به زمین نزدیکتر شدند و به ما اجازه داد اشیاءی که میتوانستند تهدیدی برای سیاره ما باشند را با کارایی بیشتری جستجو کنیم.» یه افزود: «یافتههای ما نشان میدهند که خطر برخورد با شهابسنگ بزرگی در دسته توریدی بسیار کمتر از تصورات قبلی است، که خبر خوبی برای دفاع سیارهای است.» دسته توریدی به بقایای دنبالهدار بزرگی به نام انکه تعلق دارد. جالب آنکه انکه دوره مداری بسیار کوتاهی به مدت 3.3 سال دارد و برای یک دنبالهدار کوتاهمدت اندازه و محتوای غبار زیادی دارد. توریدیها به دلیل ایجاد بارشهای شهابی در ماههای اکتبر و نوامبر زمانی که وارد جو زمین میشوند، شناخته شدهاند. قبل از این مطالعه، دانشمندان فرض میکردند که دسته توریدی ممکن است دارای تعداد زیادی شهابسنگهای بزرگ، شاید تا 1 کیلومتر در اندازه باشد. این شهابسنگها میتوانستند در صورت برخورد با زمین آسیب زیادی ایجاد کنند، مشابه شهابسنگ چلینسک روسیه که در سال 2013 به 1,600 نفر آسیب رساند. شهابسنگهای بزرگتر میتوانستند به انقراضهای جمعی منجر شوند، مانند انقراضی که دایناسورها را از بین برد. تلسکوپ ZTF برای مطالعه این جریان از زبالههای فضایی استفاده شد. یه توضیح داد: «به لطف، احتمالاً تنها تعداد انگشتشماری شهابسنگها، شاید تنها 9 تا 14 شهابسنگ، در این دسته به کلاس اندازهای بزرگ تعلق دارند.» نویسنده افزود: «از یافتههای ما برمیآید که جسم مادری که دسته را ایجاد کرده بود احتمالاً نزدیک به 10 کیلومتر قطر داشته تا یک جسم عظیم 100 کیلومتری. در حالی که هنوز باید در مورد برخوردهای شهابسنگها هشیار بمانیم، میتوانیم با اطمینان بیشتری با این نتایج خواب آرامی داشته باشیم.» دانشمندان حدس میزنند که انکه در گذشته به قطعات کوچکتر شکسته است و ممکن است در آینده نیز چنین کند. استفاده از تسهیلات پیشرفتهای مانند تلسکوپ ZTF، پژوهشگران قصد دارند به رصدهای پیگیری دسته شهابسنگهای توریدی در هنگام نزدیک شدن به زمین در آینده ادامه دهند. فرصتهای بعدی در سالهای 2025 و 2026 پیشبینی میشود. تجزیه و تحلیل بیشتر دسته توریدی میتواند سرنخهایی درباره چگونگی تکامل و تجزیه دنبالهدارها ارائه دهد. دسته توریدی همچنین ممکن است نور جدیدی بر تکامل سیارات بیافکند. یه گفت: «مطالعه دسته توریدی به ما کمک میکند تا بفهمیم چگونه اجرام کوچک آسمانی مانند دنبالهدارها و شهابسنگها در طول زمان تشکیل و تجزیه میشوند.» پژوهش ما فقط به شناسایی شهابسنگها و دفاع سیارهای محدود نمیشود، بلکه برای فهم گستردهتر ما از اجرام منظومه شمسی نیز اهمیت دارد. محققان تاکید کردند که باید هشیار بمانند و بهبود راههای بهتر برای یافتن شهابسنگها را توسعه دهند. یافتهها در نشست سالانه بخش علوم سیارهای انجمن نجوم آمریکا در تاریخ 7 اکتبر 2024 ارائه شد.