تکنولوژی
معرفی موش رباتیک برای بازی و تعامل با آن و جوندگان واقعی در تحولی بزرگ در فناوری
محققان از یک روش جدید برای مطالعه رفتار اجتماعی در موش‌ها با استفاده از موش رباتیک پرده‌برداری کرده‌اند. این موش رباتیک که توسط تیمی از موسسه فناوری پکن توسعه داده شده است، قادر به انجام حرکات بازیگوشانه و تهاجمی با موش‌های زنده است. در آینده، این موش رباتیک می‌تواند به عنوان یار و همدم موش‌های آزمایشگاهی عمل کند و به مطالعه رفتار اجتماعی، شناخت و احساسات در موش‌ها کمک کند.
محققان رویکرد نوینی برای مطالعه رفتار اجتماعی در موش‌ها با استفاده از یک همدم رباتیک معرفی کرده‌اند. تیمی از مؤسسه فناوری پکن یک موش رباتیک با آموزش هوش مصنوعی توسعه داده‌اند که قادر به انجام رفتارهای بازیگوشانه و تهاجمی با موش‌های زنده است. در آینده، این موش رباتیک می‌تواند به موش‌های آزمایشگاهی همدمی ارائه دهد. چینگ شی به مجله نیوساینتیست گفت: «موش‌های رباتیک ظاهر و حرکات مشابهی با حیوانات دارند و حتی دارای بویی مشابه‌اند. این تبدیل به ابزاری مهم برای بررسی پاسخ‌های رفتاری موش‌های فردی یا جمعی شده است.» موش رباتیک به گونه‌ای طراحی شده است که ویژگی‌های فیزیکی مشابهی با یک موش واقعی داشته باشد. این موش مجهز به ستون فقرات بیونیک، چرخ‌ها و چشمان قوی است. شامل دو بازوی جلویی است که به ربات این امکان را می‌دهد تا کارهای مختلفی انجام دهد، مانند دست زدن، لمس یا دستکاری اشیاء. علاوه بر این، ستون فقرات بیونیک به ربات انعطاف‌پذیری می‌دهد تا به طرق مختلفی حرکت کند، مشابه یک موش واقعی. می‌تواند خم شود و بپیچد و حرکات طبیعی به نمایش بگذارد. محققان ربات را با چرخ‌ها به جای پاهای عقبی طراحی کرده‌اند. این انتخاب طراحی قابلیت حرکت و سرعت ربات را بهبود می‌بخشد. چرخ‌ها وسیله مؤثرتری برای حرکت، به ویژه در محیط‌های داخلی فراهم می‌کنند. محیط‌های آزمایشگاهی می‌توانند برای موش‌ها استرس‌زا باشند، به ویژه اگر در شرایط انزوا یا ازدحام بیش از حد نگهداری شوند. با تقلید از رفتارهای موش‌ها، ربات موفق به ایجاد تعاملات واقعی با آن‌ها شد. علاوه بر این، ربات می‌تواند به عنوان ابزاری تحقیقاتی برای مطالعه رفتار اجتماعی، شناخت و احساسات در موش‌ها مورد استفاده قرار گیرد. هوش مصنوعی به کار رفته برای پذیرفتنی‌تر کردن موش رباتیک در استفاده اجتماعی با موش‌های واقعی مفید است. محققان ربات را برای تقلید از دامنه‌ای از رفتارهای موش، مانند «نگهداری تهاجمی، پریدن بازیگوشانه و بو کشیدن اجتماعی یا لمس بینی‌ها» آموزش داده‌اند. همچنین، ربات با ادرار موش پوشیده شده است. این به مخفی کردن بوی مصنوعی ربات کمک کرد و آن را برای موش‌های واقعی آشنا و کمتر تهدیدآمیز ساخت. از این طریق، تیم سعی کرد پذیرش اجتماعی ربات را افزایش دهد. محققان مجموعه‌ای از آزمایش‌ها انجام دادند که در آن موش رباتیک با موش واقعی برای بیش از سه ساعت تعامل داشت. ربات از دوربین خود برای پیگیری موش واقعی استفاده کرد و سپس تعاملات اجتماعی را آغاز کرد که می‌توانستند تهاجمی یا دوستانه باشند. با مشاهده‌ی واکنش‌های موش واقعی، ربات یاد گرفت که رفتار آینده خود را تنظیم کند. آزمایش‌ها نشان داد که موش‌های واقعی زمانی که ربات به صورت تهاجمی عمل کرد نشان از ترس بروز دادند، اما زمانی که ربات به صورت بازیگوشانه تعامل داشت، رفتارهای مثبتی از خود نشان دادند. این نشان می‌دهد که ربات توانسته به طور موفقیت‌آمیز با موش‌های واقعی ارتباط برقرار کند و بر پاسخ‌های احساسی آن‌ها تأثیر بگذارد. به گفته نیوساینتیست، دشوار است که یک موش ربات را به عنوان یکی از گونه‌های خود درک کند. با این حال، نویسندگان معتقدند که این موش رباتیک خاص با آموزش پیشرفته هوش مصنوعی خود، استاندارد جدیدی در تعامل بین ربات و حیوان تنظیم می‌کند. توانایی ربات در تطبیق با وضعیت‌های مختلف آن را به ابزاری ارزشمند برای مطالعه رفتار حیوانات و بهبود بالقوه رفاه حیوانات آزمایشگاهی تبدیل کرده است. محقق در مقاله‌ای نوشته است: «چنین سیستم‌های زیوهیبریدی قادر به تنظیم حالات درونی موجودات زنده ممکن است درک تعاملات اجتماعی بین انسان و هوش مصنوعی را نشان دهند.» یافته‌ها در مجله Nature Machine Intelligence منتشر شدند.
