نماهنگ ناراحت‌کننده‌ای 563 مایل مکعب یخ ناپدیدشده از گرینلند را ضبط می‌کند
گرینلند جلوی چشمان ما فرو می‌پاشد. این غول یخی با سرعت نگران‌کننده‌ای ذوب می‌شود که پیامدهای مهمی برای سطح جهانی دریا دارد.
تحقیقات جدید واقعیت تلخی را نشان می‌دهد: بین سال‌های 2010 و 2023، گرینلند مقدار خیره‌کننده 563 مایل مکعب (2,347 کیلومتر مکعب) یخ از دست داده است. این مقدار آب برای پر کردن دریاچه ویکتوریا، بزرگ‌ترین دریاچه آفریقا، کافی است.
ویدئوی تصویری مناطقی که بیشترین کاهش یخ را داشته‌اند را از طریق رنگ قرمز تیره نشان می‌دهد.
این تحقیق تلاشی مشترک بین ناسا و آژانس فضایی اروپا (ESA) است. ویدئو با استفاده از داده‌های دو ماهواره قدرتمند - CryoSat-2 از ESA و ICESat-2 از ناسا - که به صورت پیوسته تغییرات چشم‌انداز گرینلند را نظارت می‌کنند جمع‌آوری شده است.
CryoSat-2 از رادار، در حالی که ICESat-2 از فناوری لیزر برای اندازه‌گیری ارتفاع لایه یخی استفاده می‌کند.
کناره‌های یخی ذوب شونده
ویدئوی تقریباً 40 ثانیه‌ای نشان می‌دهد که قسمت‌های کناری لایه یخی بار این بحران ذوب را متحمل می‌شوند. در طول سال‌ها، قسمت‌های کناری لایه یخی به طور متوسط 6.4 متر (21 فوت) کاهش ضخامتی را تجربه کرده‌اند.
تنها در 13 سال، خروجی‌های یخی مانند Sermeq Kujalleq و Zachariae Isstrøm به ترتیب حداکثر نرخ کاهش ضخامت 67 متر (219 فوت) و 75 متر (246 فوت) را تجربه کرده‌اند.
هدف مطالعه از این اندازه‌گیری صرفاً کاهش یخ نبود. با شناخت قوت‌ها و ضعف‌های هر دو تکنیک اندازه‌گیری ماهواره‌ای (رادار و لیزر)، محققان به دنبال اعتبار بخشیدن به سازگاری آن‌ها با اطمینان از نتایج یکنواخت بودند.
این گام اعتباربخشی برای درک دقیق‌تر و جامع‌تر از کاهش یخ در گرینلند ضروری بود.
مطالعه تطابق بالایی بین دو اندازه‌گیری ماهواره‌ای را نشان داد. این تطابق قوی اجازه داد تا داده‌هایشان ترکیب شود و کاهش میانگین ضخامت لایه یخی به میزان 1.2 متر (3.9 فوت) در طول دوره 13 ساله مطالعه شود.
”دیدن این که داده‌ها از ماموریت‌های خواهرانه تصویر یکسانی از تغییراتی که در گرینلند رخ می‌دهد ارائه می‌دهند، عالی است،” گفت تورستن مارکوس، دانشمند پروژه ICESat-2 در ناسا، در بیانیه‌ای مطبوعاتی.
“درک شباهت‌ها و تفاوت‌ها بین اندازه‌گیری ارتفاع یخ توسط رادار و لیدار به ما اجازه می‌دهد که به طور کامل از طبیعت مکمل آن ماموریت‌های ماهواره‌ای بهره‌برداری کنیم”، مارکوس اضافه کرد.
عواقب جهانی
بر اساس اداره ملی اقیانوسی و اتمسفری (NOAA)، لایه یخی گرینلند از سال 1998 به طور پیوسته جرم از دست داده است.
در حال حاضر به عنوان دومین عامل بزرگ افزایش سطح دریا شناخته می‌شود.
مطالعه نشان داد که لایه یخی در سال 2012 و 2019 بیشترین کاهش را داشته است، با از دست دادن بیش از 400 کیلومتر مکعب به دلیل رویدادهای ذوب شدید.
ذوب شدن لایه یخی گرینلند پیامدهای دوردست، شامل اثرات بر جریان اقیانوسی جهانی و الگوهای آب و هوایی دارد. این تغییرات به سراسر اکوسیستم‌ها و جوامع ساحلی در سراسر جهان گسترش می‌یابند.
درک ابعاد این بحران حیاتی است. این امر به آمادگی برای و سازگاری با آثار تغییرات اقلیمی کمک می‌کند. بنابراین، دسترسی به داده‌های دقیق و به‌روز تغییرات لایه یخی بسیار مهم است.
“از آنجایی که از دست دادن جرم لایه یخی یک عامل کلیدی در افزایش سطح دریاهای جهانی است، این امر برای جامعه علمی و سیاست‌گذاری بسیار مفید است”، گفت نیتین راوایندر، نویسنده ارشد از مرکز مشاهدات قطبی و مدل‌سازی بریتانیا (CPOM)، در بیانیه مطبوعاتی .
نتایج در مجله Geophysical Research Letters. منتشر شد.
