هواپیماها در شلوغترین فرودگاههای جهان 10 کیلوگرم گرد و غبار را در هر 1000 پرواز میبلعند
دانشمندان دانشگاه ریدینگ مطالعهای برای ارزیابی گرد و غباری که توسط موتورهای هواپیماها مصرف میشود، انجام دادند.
در بیانیهای رسمی، آنها اعلام کردند که هواپیماهایی که به یکی از شلوغترین فرودگاههای جهان پرواز میکنند در هر 1000 پرواز حدود 10 کیلوگرم گرد و غبار میبلعند - بیشترین مقدار این گرد و غبار در هنگام انتظار برای فرود بلعیده میشود.
این مطالعه نشان داد که پروازهای تابستانی به دهلی در زمان پیش از فصل بارانی بیشترین مقدار گرد و غبار را با میانگین 6.6 گرم در هر فرود و 4.4 گرم در هر پرواز مصرف میکردند.
این نشان میدهد که فرودگاه دهلی (هند) بیشترین نرخ بلعیدن گرد و غبار را در میان فرودگاههای بررسی شده دارد.
مقدار گرد و غباری که هواپیماها بلعیدهاند
دکتر کلر رایدر از دانشگاه ریدینگ و نویسنده اصلی این مطالعه در مصاحبه با اینترستینگ انجینیرینگ (IE) گفت که هدف اصلی این بود که میزان گرد و غباری که هواپیماها در مقیاس جهانی بلعیدهاند را مشخص کنند.
این پژوهش شامل "براساس تفاوتهای روزانه در غلظت گرد و غبار و تغییرات آن به ارتفاع، و با در نظر گرفتن نرخهای مختلف بلعیدن گرد و غبار توسط هواپیماها در ارتفاعات مختلف هنگام بلند شدن و فرود آمدن بود." رایدر به IE گفت.
این مطالعه نشان داد که بیشترین دوزهای گرد و غبار که توسط هواپیماها در فرودگاهها مصرف میشود نزدیک به صحرای صحرا، خاورمیانه و شمال هند، به ویژه در شرایط خشک و گرم که منجر به طوفانهای گرد و غبار بزرگ میشود، بوده است.
"این در این فرودگاهها به ترتیب چند برابر بیشتر از مناطق غیردلیلتی است" رایدر به IE گفت.
این پژوهش ابتدا به عنوان یک پروژه دانشجویی با کلمنت بزیه، رایدر و پروفسور هلن داکر آغاز شد. رایدر به IE گفت که از آنجایی که داکر قبلاً با روری کلارکسون در رولز رویس در مورد تأثیرات خاکستر بر هوانوردی کار کرده بود، محققان خواستند این تأثیرات را به گرد و غبار معدنی گسترش دهند که تاکنون کمتر مورد بررسی قرار گرفته بود.
فرودگاههای دیگر بررسی شده عبارتند از: فنیکس در ایالات متحده، جزایر قناری، مراکش در مراکش، نیامی در نیجر، دوبی در امارات متحده عربی، پکن در چین، هنگ کنگ، بانکوک در تایلند، و سیدنی در استرالیا.
دهلی در صدر لیست قرار دارد
دانشگاه ریدینگ در بیانیهای اعلام کرد که پس از دهلی، دوبی و نیامی نیجر با میانگین 4.3 گرم و 4.7 گرم در هر فرود به ترتیب قرار دارند، در حالی که پروازهای به پکن به طور متوسط 2.9 گرم را بلعیدهاند.
برای کشف بلعیدن گرد و غبار در فرودگاههای جهانی، محققان از دادههای 17 ساله ECMWF alongside CALIPSO satellite data استفاده کردند. این به آنها اجازه داد تا ماسه و گرد و غباری را که توسط موتورهای جت در 10 فرودگاه اصلی بینالمللی در منطقههای صحرایی یا مناطقی که مستعد طوفان گرد و غبار هستند بلعیده میشود را مشخص کنند.
وقتی در مورد اقدامات انجام شده برای مقابله با گرد و غبار در این فرودگاهها پرسیده شد، رایدر به IE گفت که انتشار گرد و غبار توسط رسوب موجود در زمینهای باز، سرعت بالای باد، و شرایط خشک تعیین میشود.
"اگر هر یک از این عوامل حذف شوند، گرد و غبار کمتری وارد اتمسفر خواهد شد. به عنوان مثال، تغییر الگوهای بارش میتواند انتشار گرد و غبار را تحت تأثیر قرار دهد، همانطور که افزایش پوشش گیاهی که انتشار گرد و غبار را کاهش میدهد."
"تغییرات آب و هوایی ممکن است به جهانی پر گرد و غبارتر منجر شوند"
رایدر در این بیانیه توضیح داد که در حالی که مقدار گرد و غباری که هر پرواز میبلعد زیاد نیست، این مقادیر به سرعت جمع میشوند.
"یک هواپیما که 5 گرم گرد و غبار در هر فرود و پرواز مصرف میکند، 10 کیلوگرم گرد و غبار در طول 1000 پرواز مصرف خواهد کرد. هواپیماها زمانی که در ارتفاعات پایینتری برای فرود انتظار میکشند، گرد و غبار بیشتری مصرف میکنند، اگرچه این به شرایط محلی آب و هوایی بستگی دارد که ارتفاع گرد و غبار در اتمسفر را تحت تأثیر قرار میدهد."
به علاوه، مدلهای اقلیمی شاید نتوانند تعیین کنند که آیا گرم شدن جهانی به معنی دنیای گرد و غباریتر خواهد بود یا خیر، اما رایدر میگوید، "تغییرات آب و هوایی ممکن است به یک دنیای گرد و غبارتر با افزایش دما و گسترش صحراها منجر شود، اما هنوز نمیتوانیم با قطعیت بگوییم."
این مطالعه نشان داد که هواپیماها بیشترین گرد و غبار را در حالت انتظار مصرف میکنند، به ویژه در ارتفاعات پایین حدود یک کیلومتر که غلظت گرد و غبار به اوج میرسد.
به عنوان مثال، در فرودگاه دهلی در تابستان، انتظار در این ارتفاع 50 درصد از کل گرد و غبار مصرف شده را تشکیل میدهد. تنظیم ارتفاعات انتظار میتواند مصرف گرد و غبار را تا 41 درصد کاهش دهد.
به علاوه، تغییر برنامههای پروازی به شب میتواند مصرف گرد و غبار را در فرودگاههای دهلی و دوبی بیش از 30 درصد کاهش دهد.
این مطالعه امروز (8 ژوئیه 2024) در مجله Natural Hazards and Earth System Sciences منتشر شد.