هومو جولوانسیس: شناسایی گونه جدیدی از انسان‌های باستانی ۵۰ هزار سال پیش
تیمی از پژوهشگران در دانشگاه هاوایی و مؤسسه دیرین‌پژوهی و دیرینه‌انسان‌شناسی آکادمی علوم چین پیشنهادی برای معرفی گونه جدیدی از انسان به نام هومو جولوانسیس، به معنای 'سر بزرگ' ارائه کرده‌اند.
این زیرگونه‌های انسان‌های باستانی باور بر این است که حدود ۳۰۰ هزار تا ۵۰ هزار سال پیش در شرق آسیا زندگی می‌کرده‌اند. آن‌ها به صورت گروهی اسب‌های وحشی شکار می‌کردند، ابزارهایی با سنگ می‌ساختند و توانایی فرآوری پوست حیوانات برای بقا در زمستان را داشتند. این مطالعه به رهبری کریستوفر جی بی از دانشگاه هاوایی و شیوجی وو از آکادمی علوم چین در مجله Nature Communications منتشر شده است.
بی در یک بیانیه مطبوعاتی منتشر شده توسط دانشگاه هاوایی گفت: "این مطالعه برای رفع ابهامات در ثبت فسیل‌های هومنین که به آسانی نمی‌توان آن‌ها را به هومو ارکتوس، هومو نئاندرتالنسیس یا هومو ساپیens نسبت داد، کمک می‌کند."
پیوند میان هومو جولوانسیس و دنیسوان‌ها
مقاله پژوهشی پیشنهاد می‌کند که ارتباطی میان هومو جولوانسیس و دنیسوان‌ها ، گونه‌ای منقرض شده از هومنین‌ها وجود دارد. با این حال، تحلیل‌های بیشتری برای تأیید این رابطه لازم است. این مطالعه به درک انواع مختلف گونه‌های انسان‌نما که در دوره پلیستوسن میانه پایانی و اولیه دیر در کنار هم زندگی می‌کردند، کمک می‌کند.
بی که بیش از ۳۰ سال از زندگی خود را صرف مطالعه اجداد انسان در سراسر آسیا کرده است، گفت: "اگرچه ما این پروژه را چندین سال پیش آغاز کردیم، ولی انتظار نداشتیم که بتوانیم گونه جدیدی از هومنین (جد انسان) را پیشنهاد دهیم و سپس بتوانیم فسیل‌های هومنین از آسیا را به گروه‌های مختلف سازماندهی کنیم. در نهایت این باید به ارتباطات علمی کمک کند."
تیم بی و وو از چین، کره، ژاپن و جنوب شرقی آسیا فسیل‌های انسانی را برای رسیدن به یک سیستم دقیق‌تر برای دسته‌بندی هومنین‌ها و در نتیجه درک تکامل انسان بررسی کردند.
اصلاح درک ما از تکامل انسان
دو دهه پیش، کشف فسیل‌های هومو فلورسیانسیس از فلورس، اندونزی، یک تقویت قابل توجهی به این زمینه داد. اخیراً، هومو لوزوننسیس از لوزون، فیلیپین، به عنوان یک گونه جدید از هومنین شناخته شد. هومو لونگی در سال ۲۰۲۱ پس از تحلیل فسیل هاربین در چین معرفی شد. فسیل‌هایی مانند دالی و جینیوشان هم ممکن است در دسته‌بندی هومو لونگی قرار بگیرند. بر اساس تحلیل مقایسه‌ای باقی‌مانده‌های دندانی فعلی، پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که دنیسوان مرموز به همراه فسیل‌های ژیاهه و پنگهو باید به دسته‌بندی هومو جولوانسیس تعلق بگیرند.
بر اساس این مقاله، هومو جولوانسیس مدل‌های تکاملی یک‌لیه‌ای مانند چندمنطقه‌ای‌گرایی سنتی را به چالش می‌کشد که نمی‌تواند به درستی پیچیدگی‌ها را در سوابق پالئوآنتروپولوژیکی، به ویژه در دوره کواترنری دیر، توضیح دهد.
به طور سنتی، درک ما از سوابق فسیلی هومنین در شرق آسیا نسبت به سوابق شناخته شده دیر کواترنری از اروپا و آفریقا کمتر مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه جدید نشان می‌دهد که جمعیت‌های هومنین مختلف با ویژگی‌های متمایز ظاهری در شرق و جنوب شرق آسیا زندگی می‌کردند.
این مقاله نتیجه‌گیری می‌کند: "اگر چیزی وجود داشته باشد، ثبت‌های شرقی آسیایی ما را به شناسایی پیچیدگی‌های بیشتر تکامل انسان وادار می‌کند و واقعاً ما را مجبور می‌کند که تفسیرهای خود از مدل‌های تکاملی مختلف را بازبینی و بازاندیشی کنیم تا به نحوی بهتر با سوابق فسیلی در حال گسترش هماهنگ شود."
