پایان ۱۴۲ سال استفاده از زغالسنگ در بریتانیا با تعطیلی آخرین نیروگاه پس از ۵۷ سال خدمت
بریتانیا آخرین نیروگاه زغالسنگی خود را تعطیل کرد و نشانی از طرح جدی این کشور به سوی انرژی پاک میباشد. نیروگاه Ratcliffe-on-Soar در ناتینگهامشایر، پس از ۵۷ سال تولید برق، رسماً تعطیل شد.
این اقدام پایان ۱۴۲ سال وابستگی بریتانیا به زغالسنگ را نشان میدهد و بریتانیا را به اولین کشور G7 تبدیل میکند که تولید برق از زغالسنگ را متوقف میکند.
فیل مکدانلد، مدیر اجرایی اندیشکده انرژی جهانی Ember، اهمیت این لحظه را چنین بیان کرد: «این فصل آخر یک انتقال بسیار سریع از کشوری است که انقلاب صنعتی را آغاز کرد.»
این تعطیلی همچنین با سیاست دولت بریتانیا مبنی بر حذف زغالسنگ همخوانی دارد، طرحی که تقریباً یک دهه پیش به اجرا درآمد.
سفر از زغالسنگ به انرژی تجدیدپذیر
زغالسنگ زمانی بزرگترین سهم در ترکیب انرژی بریتانیا داشت. تا سال ۲۰۱۲، نزدیک به ۳۹ درصد برق کشور از زغالسنگ تولید میشد.
با این حال، منابع تجدیدپذیر انرژی با کمک سیاستهای دولتی، سهم زغالسنگ را به حداقل رساندهاند. از سال ۲۰۱۹، سهم زغالسنگ کمتر از ۲ درصد بوده است.
انتقال بریتانیا از زغالسنگ به انرژیهای تجدیدپذیر تحت تأثیر عوامل متعددی بوده است. گزارش Ember با عنوان «سفر بریتانیا به حذف برق زغالسنگ» پنج عامل کلیدی را در خروج سریع زغالسنگ بریتانیا برجسته میکند: اعلام زودهنگام حذف زغالسنگ تا سال ۲۰۲۵، قیمتگذاری کربن، حمایت از بادهای دور از ساحل، اصلاحات بازار برای تقویت انرژیهای تجدیدپذیر و سرمایهگذاری در شبکه برق.
«بریتانیا هم تشویق و هم مجازات کرد»، گفت مکدانلد. «مهم است که منابع آلاینده یک تاریخ پایان داشته باشند، اما همچنین باید یک محیط توانمند برای ساخت سیستم انرژی پاک جدید فراهم شود.»
انرژی باد و انرژی خورشیدی جایگزین اصلی زغالسنگ بودند و بریتانیا توانست از افزایش وابستگی به گاز طبیعی جلوگیری کند. اکنون کشور به سوی یک سیستم برق بدون کربن تا سال ۲۰۳۰ پیش میرود؛ هدفی که اگرچه بسیار جاهطلبانه است، اما به تدریج اجندای انرژی پاک را پیش میبرد.
تأثیر گسترده بر انتشار گازهای گلخانهای و هزینهها
مزایای انتقال سریع بریتانیا از زغالسنگ گسترده است. از زمان شروع کاهش استفاده از زغالسنگ در سال ۲۰۱۲، ۸۸۰ میلیون تن انتشار کربن جلوگیری شده است.
این مقدار بیش از دو برابر انتشار کل بریتانیا در سال ۲۰۲۳ است. جایگزینی زغالسنگ با باد و خورشید باعث صرفهجویی ۲.۹ میلیارد پوندی برای کشور شده است.
اکنون، نیروگاه Ratcliffe-on-Soar بخشی از فهرست روزافزون کشورهایی است که زغالسنگ را به طور کامل حذف میکنند. در حقیقت، بیش از یکسوم کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) هماکنون بدون زغالسنگ هستند و تا سال ۲۰۳۰، سهچهارم از آنها خواهند بود. این اهداف جهانی اقلیمی به محدود کردن افزایش دما به ۲.۷°F (۱.۵°C) کمک میکنند.
به طور جهانی، سهم زغالسنگ در تولید برق در کشورهای OECD به ۱۷ درصد کاهش یافته است، از یک اوج ۳۶ درصد در سال ۲۰۰۷. گسترش سریع انرژی خورشیدی و بادی باعث کاهش ۸۷ درصدی مصرف زغالسنگ در این دوره شده است.
مکدانلد تأکید کرد نقش تغییر انرژی در توسعه اقتصادی را: «زمانی، برق زغالسنگ معادل رشد صنعتی بود. اکنون انرژی پاک در حال پیشبرد اقتصادها است - و نه تنها در کشورهای با درآمد بالا، بلکه در سراسر جهان.»
آینده انرژی پاک
با حذف زغالسنگ، بریتانیا الگویی قدرتمند برای دیگر کشورها به منظور انتقال به سیستمهای انرژی سبزتر ارائه میدهد.
سفر از زغالسنگ به انرژی تجدیدپذیر بسیار سریع بوده است، با کمک سیاستهای حکومتی قوی، تعهد به کربنزدایی و رشد انرژی بادی و خورشیدی.
در همین حال، تمرکز بریتانیا بر دستیابی به سیستم برق کاملاً بدون کربن تا سال ۲۰۳۰ این کشور را به یک رهبر جهانی در زمینه انرژی پاک تبدیل میکند.
درسهای آموخته شده از حذف زغالسنگ آن برای کشورهای دیگر که به کاهش وابستگی خود به سوختهای فسیلی و حرکت به سمت منابع انرژی پایدارتر میپردازند، بسیار مهم خواهد بود.