تکنولوژی

چگونه مولکول‌ها و آنزیم‌های DNA طراحی شده مصنوعی می‌توانند عملکرد ربات‌های دسته‌ای را کنترل کنند

محققان ژاپنی یک کنترلر مولکولی مبتنی بر DNA طراحی کرده‌اند که قادر به هدایت تجمع و جدایش ربات‌های مولکولی است. این فناوری جدید که در ژورنال Science Advances منتشر شده است، کاربردهایی در نانوتکنولوژی و پزشکی دارد. کنترلر مولکولی با استفاده از مولکول‌های DNA و آنزیم‌ها به ربات‌های مولکولی امکان می‌دهد تا با خودآفرینی و جدایش خودکار، بدون نیاز به مداخله خارجی فعالیت کنند. این پیشرفت به ربات‌ها امکان می‌دهد در محیط‌هایی که سیگنال‌های خارجی نمی‌توانند نفوذ کنند، وظایف خود را انجام دهند. انتظار می‌رود که توسعه‌های بعدی منجر به سیستم‌های مولکولی پیچیده‌تری شود که می‌توانند به صورت گروهی کار کنند، کاربردهایی شامل تحویل داروهای خاص و جراحی دقیق در سطح مولکولی دارند.

در یک پیشرفت که ما را به سمت دسته‌هایی از ربات‌های مولکولی که به طور مستقل عمل می‌کنند نزدیک‌تر می‌کند، محققان ژاپنی یک کنترلر مولکولی مبتنی بر DNA ایجاد کرده‌اند که می‌تواند تجمع و جدایش آنها را هدایت کند.

یک مطالعه اخیر که توسط دانشمندان دانشگاه توهوکو و دانشگاه کیوتو در ژورنال Science Advances منتشر شده است، این تکنولوژی جدید را معرفی می‌کند که در نانوتکنولوژی و پزشکی کاربرد دارد. ربات‌ها می‌توانند به تشخیص و درمان بیماری‌ها کمک کنند و هم در داخل و هم خارج از بدن انسان عمل کنند.

کنترلر مولکولی، ساخته‌شده از مولکول‌های DNA طراحی شده مصنوعی و آنزیم‌ها، می‌تواند ربات‌های مولکولی را با تولید مولکول‌های خاص DNA هدایت کند. همانطور که در یک بیانیه مطبوعاتی توسط یکی از نویسندگان مطالعه، پروفسور شن-ایچیرو ام. بیانیه نویسنده، پروفسور رباتیک مولکولی نومورا از دانشکده مهندسی دانشگاه توهوکو، تشریح شده است، این رویکرد به ربات‌ها اجازه می‌دهد که به طور خودکار تجمع و جدایش کنند، «بدون نیاز به دخالت خارجی.»

این چگونه کار می‌کند؟

همانطور که محققان در مقدمه مقاله خود توضیح می‌دهند، “موجودات زنده سیستم‌های خودمختار هستند که قادر به حس کردن محیط خود، پردازش اطلاعات و انجام اعمال لازم هستند.” دانشمندان از این خودمختاری شگفت‌زده هستند و به ساخت سیستم‌های خودمختاری که نیازی به عملیات دستی نداشته باشند می‌اندیشند.

آزمایش اثبات مفهوم

علاوه بر پروفسور نومورا، تیم تحقیقاتی شامل استاد دستیاریبوکی کاواماتا و پروفسور آکیرا کاکوگو از دانشگاه کیوتو و کوهی نیشیاما، دانشجوی دکترا از دانشگاه یوهانس گوتنبرگ ماینتس بود.

گام بعدی برای این فناوری چیست؟

پیشرفت‌های بیشتر در این فناوری احتمالاً منجر به سیستم‌های مولکولی خود هدایت پیچیده‌تری خواهد شد، با ربات‌هایی که توانایی انجام وظایفی که تنها به صورت گروهی می‌توانند انجام دهند. آنها با توجه به فرمان داده شده تشکیل می‌شوند، وظایف را انجام می‌دهند و سپس جدا می‌شوند.

گام بعدی برای تیم چیست؟

همانطور که محقق توضیح داد، آنها در حال حاضر بر روی چند چالش خاص متمرکز شده‌اند. تمرکز اصلی افزایش پیچیدگی و کارایی ربات‌های مولکولی است در حالی که کنترل بسیار دقیقی حفظ می‌شود.

توسط
Interesting Engineering
منبع
Interesting Engineering
نمایش بیشتر

اخبار مرتبط

بازگشت به بالا