کشف اسکلت پسری با چشمان آبی متعلق به ۱۷,۰۰۰ سال پیش، رازهای عصر یخبندان را آشکار می‌کند
در یک کشف برجسته، محققان قدیمی‌ترین ژنوم شناخته شده در ایتالیا را توالی‌یابی کرده‌اند که از بقایای یک کودک ۱۷,۰۰۰ ساله درک و بینشی از زندگی در آن زمان را فراهم می‌کند و جزئیاتی درباره مهاجرت انسانی پس از عصر یخبندان را آشکار می‌سازد.
این بقاها که در سال ۱۹۹۸ در مونپولی منطقه آپولیا کشف شدند، به دانشمندان اجازه می‌دهند تا به دوره‌ای مهم در تاریخ انسانی نگاهی بیندازند. وضعیت خوب نگهداری این بقایا به دانشمندان امکان مطالعه بر جنبه‌های زیستی نوزادی در زمانی از تغییرات بزرگ را داده است.
بنابر این مطالعه، این کودک قدمی مهم برای درک مرحله‌ای از زندگی که در آن زمان هنوز کاملاً شناخته نشده بود، ارائه می‌دهد.
حتی پس از ۱۷,۰۰۰ سال، استخوان‌ها و دندان‌های پسر نه تنها اطلاعات ژنتیکی خود او بلکه شواهدی از گروه‌های دیگر که به جنوب ایتالیا مهاجرت کرده بودند را حفظ کرده بود زیرا آن منطقه از دمای کمی گرم‌تر برخوردار بود. با استفاده از ژنتیک او، محققان توانستند نگاهی فوق‌العاده به گذشته بیندازند.
سفر به ۱۷,۰۰۰ سال پیش
یک تیم از محققان از دانشگاه‌های مختلف ایتالیا برای ساختن پروفایل جامع از این نوزاد دوران پهلوانی بالا، از طیفی از تکنیک‌ها شامل مطالعات مردم‌شناسی سنتی، تاریخ‌گذاری مستقیم رادیوکربنی AMS و دیرینه‌شناسی دندانی استفاده کردند.
پسر، با پوستی تیره، موهای فرفری و چشمانی آبی، احتمالاً به بسیاری از افراد جمعیت معاصر منطقه شباهت داشت. بر اساس طول استخوان ران او، قد او به طور لحظه‌ای تقریباً ۸۲ سانتیمتر تخمین زده شد. تحلیل بقایای دندانی و اسکلتی او نشان داد که او تقریباً ۱۶ ماهه بود وقتی از دنیا رفت.
تحلیل ژنتیکی نشان داد که والدین او به شدت باهم خویشاوند بودند، به‌احتمال زیاد عمو زاده بودند، که عملیاتی غیرمعمول در آن دوره بود. این سطح از خویشاوندی در پالئولیتیک نادر بود اما در نئولیتیک بیشتر رایج شد، طبق گزارش ایتالیای عمیق .
علاوه بر این، تحلیل دندان‌های او بینش‌هایی درباره توسعه جنینی این کودک به محققان ارائه داد. شواهد نشان می‌دهند که کودک درون رحم نه گاه فشار ناشی از سوءتغذیه یا بیماری را تجربه کرده بود. امکان دارد که مادر در دوران بارداری با چالش‌های بهداشتی مواجه شده باشد.
تحلیل زمین‌شیمیایی این فرضیه را بیشتر تقویت کرد، نشان می‌دهد که مادر ممکن است در اواخر بارداری خود محدودیت حرکتی داشته باشد. برای مقایسه، بقایای اسکلتی می‌توانند واقعاً چنین اطلاعات دقیقی حفظ کنند.
با استخراج DNA از استخوان پتروس، که برای حفظ ماده ژنتیکی مشهور است، محققان به موفقیت DNA پسر را توالی‌یابی و اطلاعات ژنتیکی جامعی بدست آوردند. محققان جهش‌هایی در دو ژنی که با عملکرد قلب مرتبط بودند شناسایی کردند، طبق گزارش علوم زنده گزارش‌ها ، که ممکن است به مرگ زودرس کودک کمک کرده باشد.
جنوب ایتالیا در پایان عصر یخبندان یک مخزن فرهنگی بود
محققان مقدار زیادی اطلاعات از بقایای اسکلتی این کودک منفرد استخراج کردند. پایان عصر یخبندان شاهد مهاجرت گسترده بود. ترکیب ژنتیکی او حتی انعکاس‌دهنده وجود جمعیت‌هایی بود که از بالکان به جنوب ایتالیا نقل مکان کرده بودند، زیرا هوا مساعدتر بود.
با وجود مرگ زودرس پسر، تحلیل علمی از بقایای او نشان داده است که جنوب ایتالیا به عنوان یک مخزن اولیه برای گروه‌های متنوع عمل کرده است، در حالی که داده‌های زیادی درباره نوزادی در این دوره خاص فراهم کرده است.
مطالعه اخیراً در ارتباطات طبیعت منتشر شده است.
