22,374 گونه در معرض خطر به دلیل گسترش انسان‌ها به 50 درصد زمین تا سال 2070
با رشد جمعیت انسانی، تا سال 2070 بیش از نیمی از زمین‌های زمین شاهد افزایش همپوشانی بین انسان‌ها و حیوانات خواهند بود، طبق یک مطالعه از دانشگاه میشیگان.
محققان U-M می‌گویند که افزایش همپوشانی انسانی-جانوری می‌تواند منجر به برخوردهای بیشتری بین انسان‌ها و حیوانات شود.
“ما متوجه شدیم که همپوشانی بین جمعیت‌های انسانی و حیات وحش در حدود 57٪ از اراضی جهانی افزایش خواهد یافت، اما در تنها حدود 12٪ از اراضی جهانی کاهش خواهد یافت. همچنین دریافتیم که مناطق کشاورزی و جنگلی در آینده افزایش قابل توجهی از همپوشانی را تجربه خواهند کرد،” گفت دکیانگ ما، نویسنده اصلی مطالعه و پژوهشگر پسادکتری در موسسه تغییرات جهانی دانشگاه میشیگان در دانشکده محیط زیست و پایداری.
همپوشانی انسان و حیات وحش
مطالعه نشان داد که همپوشانی انسانی-جانوری توسط رشد جمعیت انسانی ایجاد خواهد شد نه تغییرات اقلیمی.
افزایش تعداد افرادی که در مناطق توسعه نیافته قبلی مستقر می‌شوند، عامل همپوشانی خواهد بود نه تغییرات اقلیمی، که باعث تغییر محل زندگی حیوانات می‌شود.
“در بسیاری از نقاط جهان، در دهه‌های آینده افراد بیشتری با حیات وحش تعامل خواهند داشت و اغلب این جوامع حیات وحش شامل انواع مختلفی از حیواناتی خواهند بود که اکنون در آنجا زندگی می‌کنند،” گفت نیل کارتر، محقق اصلی مطالعه و استاد محیط زیست و پایداری.
“این به این معناست که انواع جدیدی از تعاملات، خوب و بد، بین افراد و حیات وحش در آینده نزدیک بروز خواهند کرد.”
برای محاسبه همپوشانی انسانی-جانوری در آینده، محققان یک شاخص ایجاد کردند که تخمین‌هایی از جایی که احتمالاً مردم زمین را اشغال خواهند کرد با توزیعات فضایی 22,374 گونه از دوزیستان، پرندگان، پستانداران و خزندگان زمینی ترکیب شده است.
آنها اطلاعاتی درباره توزیع فضایی مهره‌داران از داده‌های منتشر شده قبلی که پیش‌بینی می‌کنند کجا گونه‌ها بر اساس اقلیم‌های خود زندگی خواهند کرد، استخراج کردند.
تخمین‌های آنها از جایی که احتمال سکونت مردم وجود دارد بر اساس پیش‌بینی‌های توسعه اقتصادی، جامعه جهانی و جمعیت‌شناسی بود.
“شاخصی که ایجاد کردیم نشان داد که اکثر اراضی جهانی افزایش‌هایی در همپوشانی انسانی-جانوری تجربه خواهند کرد، و این افزایش همپوشانی بیشتر نتیجه گسترش جمعیت انسانی است تا تغییرات توزیع گونه‌ها که توسط تغییرات اقلیمی ایجاد شد،” ما گفت.
به طور خاص، محققان دریافتند که مناطق دارای و پیش‌بینی شده برای داشتن همپوشانی بالای انسانی-جانوری در سال 2015 و 2070 در مناطقی با تراکم جمعیت انسانی بالا، شامل چین و هند متمرکز شده‌اند.
علاوه بر این مکان‌هایی که هم اکنون همپوشانی بالایی دارند، “منطقه اصلی دیگری از نگرانی جنگل‌ها هستند، به خصوص جنگل‌های آفریقا و آمریکای جنوبی که در آنها افزایش زیادی در همپوشانی در آینده می‌بینیم،” کارتر گفت.
“دلیل این نگرانی این است که این مناطق تنوع زیستی بسیار بالایی دارند که در آینده فشار بیشتری را تجربه خواهند کرد.”
محققان همچنین دریافتند که غنای متوسط گونه‌ها- تنوع گونه‌ها در یک منطقه مشخص - در بیشتر جنگل‌های آفریقا و آمریکای جنوبی کاهش می‌یابد.
در آمریکای جنوبی، غنای پستانداران پیش‌بینی شده که 33% کاهش یابد، غنای دوزیستان 45%، غنای خزندگان 40% و غنای پرندگان 37% کاهش یابد. در آفریقا، غنای پستانداران پیش‌بینی شده که 21% کاهش یابد و غنای پرندگان 26% کاهش یابد.
افزایش همه‌گیری
حفظ تنوع زیستی در این مناطق همپوشانی مزایای واقعی دارد، کارتر گفت.
“مواردی از تعاملات انسانی-جانوری وجود دارند که هم خوب و هم بد هستند، اما ما انتظار داریم که بیشتر برجسته شوند.
برای مثال، COVID-19 ناشی از تماس انسان با حیوانات وحشی بود، و نگرانی‌ای وجود دارد که بیماری‌های جدیدی از برخوردهای بیشتر بین افراد و گونه‌های خاصی از حیات وحش بروز خواهند کرد،” او گفت.
“اما شما همچنین گونه‌هایی دارید که فواید مهمی برای مردم فراهم می‌کنند، مانند کاهش فراوانی آفات.”
به گفته محققان، استراتژی‌های حفاظتی آینده باید تکامل یابند، به خصوص در مناطقی که قبلاً نرخ زیادی از سکونت انسانی نداشته‌اند.
در گذشته، یک استراتژی حفاظتی اصلی ایجاد مناطق محافظت شده بود که دسترسی انسانی محدود می‌شد. با این حال، این امر سخت‌تر می‌شود که اجرا شود زیرا مکان‌های کمتری وجود دارد.
