گنجینهی سری شامل تاجهای دفن و نشانهای متعلق به حاکمان لهستانی و لیتوانیایی پس از بیش از 85 سال از کلیسای جامع ویلنیوس در لیتوانی کشف شده است.
این گنجینه که از آغاز جنگ جهانی دوم در سال 1939 مخفی بوده است، در یک بیانیه مطبوعاتی توسط آژانس ترویج گردشگری Go Vilnius در روز چهارشنبه مورد تاکید قرار گرفت. این مجموعه شامل تاجی است که به الکساندر یاگیلون، پادشاه لهستان و دوک بزرگ لیتوانی تعلق داشته است که از 1461 تا 1506 زندگی میکرده است.
نشانهها نور به صنعتگری تاریخی میافکند
نشانههای دفن حاکمان لیتوانیایی و لهستانی از آثار تاریخی بیقیمتی هستند. آنها نمایانگر دولت دائمی لیتوانی، اهمیت ویلنیوس به عنوان پایتخت، و صنعتگری استثنایی در زرگری و جواهرسازی هستند، به گفتهٔ جناب اسقف ویلنیوس گینتاراس گروشاس در بیانیهای که با سیانان به اشتراک گذاشت.
این مجموعه همچنین شامل یک تاج، زنجیری، مدالی، حلقهای و صفحهٔ تابوتی مرتبط با الیزابت اتریشی، معروف به الجبیه هابسبورگایته است که از 1436 تا 1505 زندگی میکرده است.
علاوه بر این، آثار شامل یک تاج جداگانه، یک عصا، یک گوی، سه حلقه، یک زنجیر و صفحات تابوتی مرتبط با باربارا رادیژیوویل، یا باربورا رادویلیاته است. این آثار احتمالاً به عنوان بخشی از آیین دفن در داخل سارکوفاگهای سلطنتی قرار داده شده بودند. تاجها برای استفاده تهیه نشده بودند بلکه پس از مرگ برای تزیین قبر سلطنتی به کار تصریبونی بیان میشود.
کشف سرداب به راز دههها پایان میدهد
این اقلام ابتدا در سال 1931 طی پاکسازی پس از سیل کلیسای جامع ویلنیوس کشف شدند که منجر به کشف سردابی حاوی باقیماندههای حاکمان شد. آنها تا سال 1939 به نمایش در آمدند و پس از آن با شروع جنگ جهانی دوم به منظور جلوگیری از غارت یا تخریب مخفی شدند.
تلاشها برای یافتن این گنجینههای مخفی در سالهای اخیر افزایش یافت. در سال 2009، وزارت لهستان با سازمانهای میراث فرهنگی لیتوانی همکاری کرد و اجازه تحقیقهای غیرمهاجم با استفاده از ابزارهایی مانند رادار نفوذی زمین، تصویربرداری حرارتی و فلزیاب دریافت کردند. اما این تلاشها به هیچ نتیجهای نرسید. تمرکز بر یافتن سردابها دوباره در ماه سپتامبر سال گذشته از سر گرفته شد.
سرانجام، آثار با استفاده از یک دوربین آندوسکوپ در ماه دسامبر بازیابی شدند. آنها در روزنامههایی که به سپتامبر 1939 تعلق دارند، پیچیده شده بودند. طبق اظهارات اسقفی، این اقلام قبل از نمایش عمومی تحت بررسی و بازسازی قرار خواهند گرفت.
ریتا پاولیوکویچیوه، مدیر موزه میراث کلیسای ویلنیوس، در بیانیهای که توسط اسقفی منتشر شد، گفته است: «این نمادها برای دولت و برای هر یک از ما بهعنوان نشانههای هویت اروپایی مهم هستند، بهعنوان هویتی بازپسگرفتهشده از دولت قدیم، بهعنوان نشانهای از قدرت ریشههای ما.»