افزایش قدرت فضاپیمای دراگون اسپیسایکس برای از مدار خارج کردن ایستگاه فضایی
اسپیسایکس به سرپرستی ایلان ماسک در حال توسعه نسخه پیشرفتهای از فضاپیمای دراگون برای از مدار خارج کردن ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) است.
ایستگاه مداری ایستگاه بسیار بزرگی است و پایین آوردن آن به صورت ایمن نیاز به دقت بسیار دارد. در جریان یک کنفرانس خبری، ناسا جزئیات دقیق در مورد وسیله نقلیه از مدار خارج شده ایالات متحده (USDV) را فاش کرد — فضاپیمایی که به ایستگاه فضایی متصل شده و به آن در بازگشت ایمن به جو زمین کمک میکند.
در ۲۶ ژوئن، ناسا به اسپیسایکس یک قرارداد ۸۴۳ میلیون دلاری اعطا کرد تا ایستگاه فضایی را پس از ازمدار خارج شدن در سال ۲۰۳۰ از مدار خارج کند. ناسا قبلاً اعلام کرده بود که پس از تکمیل ساخت، مالکیت و عملیات کامل خودرو از مدارخارج را به دست خواهد گرفت.
اجزای وسیله از مدار خارج
مکانیک مدار بسیار پیچیده است و حتی تغییرات کوچک میتواند همه چیز را به هم بریزد به دلیل نحوه حرکت چیزها در فضا. تا کنون، ایستگاه به دلیل برنامهریزی دقیق اپراتورهای ایستگاه فضایی بینالمللی، با دقت بسیار بالا در مدار ثابت اطراف زمین حفظ شده است.
USDV یک نسخه پیشرفتهتر از فضاپیمای دراگون خواهد بود. به گزارش SpaceNews ، آن دارای بخشی بزرگتر با موتورهای بیشتر، مخازن سوخت، یک سیستم تولید برق و سایر اجزا خواهد بود. به طور قابل توجهی، آن شش برابر بیشتر سوخت و سه تا چهار برابر قدرت یک دراگون استاندارد ذخیره خواهد کرد.
برای اطمینان از فرود نرم، فضاپیما به ۴۶ موتور دراکو مسلح خواهد شد – ۳۰ موتور برای کاهش مدار ایستگاه و ۱۶ موتور برای کنترل دقیق ارتفاع.
با ۶ برابر سوخت بیشتر و ۴ برابر قدرت فضاپیمای دراگون امروزی، اسپیسایکس برای طراحی و توسعه وسیله نقلیه از مدار خارج شده ایالات متحده برای از مدار خارج کردن دقیق و کنترل شده @Space_Station انتخاب شد https://t.co/GgtuplTwqQ pic.twitter.com/E23sS7CE4U
— اسپیسایکس (@SpaceX) ۱۷ جولای ۲۰۲۴
USDV درست قبل از خروج نهایی خدمه با ایستگاه فضایی بینالمللی متصل خواهد شد.
پس از ورود USDV و بازرسی دقیق، کنترل مأموریت یک سری مانورهای حیاتی را آغاز خواهد کرد، با آغاز به یک سقوط کنترل شده که در آن مدار ایستگاه به طور طبیعی کاهش مییابد. خدمه نهایی پس از کاهش ارتفاع ایستگاه از ۴۰۰ کیلومتر به ۳۳۰ کیلومتر ترک خواهند کرد. این کاهش مداری به مدت شش ماه طول خواهد کشید.
پس از شش ماه انتظار، USDV مدیریت خواهد کرد وقتی ایستگاه فضایی بینالمللی به ارتفاع ۱۸۰ کیلومتر برسد. با استفاده از موتورهای قدرتمند خود، به دقت ایستگاه فضایی را به یک ورود کنترل شده هدایت خواهد کرد، هدف قرار دادن یک منطقه امن در اقیانوس. با این حال، تاریخ دقیق اعلام نشده است.
برخی قطعات بزرگ از ورود ایمن به جو زمین سالم باقی خواهند ماند
بیشتر قطعات در during ورود آتشین به جو سوخته خواهند شد. به دلیل اندازه بزرگ ایستگاه فضایی بینالمللی، برخی قطعات از اندازههای مشابه با مایکروویو تا اندازههای مشابه با خودرو، احتمالاً از ورود سالم باقی خواهند ماند. ناسا یک منطقه دور افتاده و غیرمسکون در جنوب اقیانوس آرام انتخاب کرده است تا ریسک را کاهش دهد. به گزارش SpaceNews مکان انتخاب شده یک اقیانوس باز "در یک راهرو باریک حدود ۲۰۰۰ کیلومتری" است که در آن احتمالاً قطعات در آن فرو خواهند افتاد.
USDV، که بیش از ۳۰,۰۰۰ کیلوگرم وزن دارد، ۱۶,۰۰۰ کیلوگرم سوخت قابل توجه حمل خواهد کرد تا قدرت مورد نیاز برای مدیریت ایستگاه فضایی در هنگام ورود به جو را فراهم کند.
این بدان معناست که USDV برای فالکون ۹ بیش از حد سنگین است، بنابراین ناسا یک وسیله نقلیه پرتاب سنگین جداگانه تأمین خواهد کرد. اسپیسایکس خدمات خود را ارائه کرده است، اما رقابت باز است.
اما چرا ناسا اسپیسایکس را انتخاب کرد؟ چندین سال است که کپسول دراگون اسپیسایکس به عنوان وسایل حمل و نقل مورد اعتماد ناسا برای ارسال فضانوردان و کالاها به ایستگاه فضایی عمل میکند.
تجربه پروازی یک عامل مهم بود. سابقه اثبات شده اسپیسایکس با مأموریتهای دراگون آنها را به یک نامزد قوی تبدیل کرد. به غیر از اسپیسایکس، فقط یک شرکت دیگر، نورثروپ گرومن، پیشنهاد داده بود، اما برنامه آنها گرانتر بود.
اسپیسایکس زمان محدودی دارد تا طراحی را کامل کند و مجموعهای از آزمایشها بر روی کل کپسول، به همراه نرمافزار و سیستمهای ارتباطی آن اجرا کند. علاوه بر این، USDV باید ۱۸ ماه قبل از بازگشت ایستگاه فضایی به زمین به ایستگاه متصل شود.