الگویی چوبی مبتنی بر چوب برای ذخیرهسازی کربن به مدت قرنها با الهام از یک کنده ۳۷۷۵ ساله
پژوهشگران به یک ایده باستانی برای ذخیرهسازی دیاکسید کربن اضافی منتشر شده در جو پرداختهاند.
این مفهوم مبتنی بر کشف یک کنده سرو قرمز شرقی ۳۷۷۵ ساله است که در خاک رسی در کبک، کانادا به خوبی حفظ شده است.
این روش شامل دفن چوب در ساختارهای مهندسی شدهای به نام «گنجینههای چوبی» است. پژوهشگرانی از دانشگاه مریلند این روش نوین را برای جذب و ذخیرهسازی کربن جوی به مدت قرنها پیشنهاد کردهاند.
آنها تأکید میکنند که گنجینههای چوبی یک راهحل کمهزینه و قابلگسترش برای کاهش سطح CO2 جوی ارائه میدهند.
ذخیرهسازی بلندمدت کربن
به طور کلی، دیاکسید کربن حاصل از فعالیتهای انسانی میتواند به مدت صدها تا هزاران سال در جو باقی بماند. این بدان معناست که اثرات انتشارات فعلی ما برای نسلها احساس خواهد شد.
جنگلها ابزارهای طبیعی کلیدی در کاهش تغییرات اقلیمی به عنوان سینکهای کربن هستند و دیاکسید کربن جوی را از طریق فتوسنتز جذب میکنند.
اما مشکلی در مورد ذخیرهسازی بلندمدت از طریق این فرآیندهای طبیعی وجود دارد. به عنوان مثال، کربن در توده زیستی چوبی قابل بازگشت به جو از طریق تجزیه یا سوزاندن است. این منجر به کاهش کمی کربن خالص از جو میشود.
برای انتخاب یک راهحل سینک کربن بهتر، تیم پژوهش دفن چوب برای ذخیرهسازی کربن در یک گنجینه چوبی ویژه را مورد بررسی قرار دادند.
جالب است که گنجینههای چوبی میتوانند به عنوان راهحلهای ذخیرهسازی بلندمدت کربن عمل کنند، جلوگیری کنند از تجزیه چوب و آزادشدن کربن آن به جو.
این ایده کمهزینه است
به گفتهی بیانیه مطبوعاتی، این کنده هزاران ساله نشاندهنده پتانسیل ذخیرهسازی بلندمدت کربن از طریق دفن چوب در محیطهای خاص است.
تیم پژوهش یک بررسی دقیق از کنده باستانی انجام داد و آن را با نمونهای مدرن از همان گونه مقایسه کرد.
شگفتآور است که چوب باستانی که تقریباً ۴۰۰۰ سال دفن شده بود، تنها تا ۵ درصد از محتوای کربن خود را از دست داده است. تیم این کاهش را به «کمقابلیت نفوذی و طبیعت بیاکسیژن خاک رس فشردهای که در آن دفن شده بود» نسبت میدهند.
مولفان از مدلهای کامپیوتری برای شبیهسازی چگونگی حرکت کربن از طریق جهان طبیعی استفاده کردند.
با استفاده از مدلهای کامپیوتری و دادههای دنیای واقعی درباره جنگلها، آنها دریافتند که دفن چوب در گنجینهها میتواند هر ساله مقدار زیادی دیاکسید کربن را ذخیره کند.
بر اساس تحلیل آنها، تخمین زده میشود که ۱۰ گیگاتن CO2 میتواند هر ساله با استفاده از گنجینههای چوبی ذخیره شود.
مطالعه اولیه یک هزینهی حذف دیاکسید کربن برای گنجینه چوبی در محدوده ۱۰۰ تا ۲۰۰ دلار به ازای هر تن را پیشبینی کرد. این روش میتواند از منابع مختلف چوب از جمله درختان، ضایعات شهری درخت و محصولات جانبی جنگلها استفاده کند.
مولفان خاطرنشان کردند که «یک ارزیابی جامع از چرخه عمر برای کمیتبندی انتشارات خالص و تأثیرات زیستمحیطی در سراسر اکوسیستمها، زنجیرههای تأمین و گنجینههای چوبی مهندسیشده نیاز است تا بفهمیم چگونه این تأثیرات بر اساس مکان و منابع چوبی متفاوت هستند». بیانیهی مطبوعاتی افزوده است: «این درکها برای توسعه پروژههای دفن زیستتوده در مقیاس جهانی حیاتی خواهند بود.»
بحران اقلیمی جاری نیاز به اقدام فوری دارد. به یک انتقال سریع از وابستگی به سوختهای فسیلی و پیگیری سریعتر به صفر رساندن انتشارات دیاکسید کربن نیاز دارد.
فناوریهایی مانند گنجینههای چوبی جزء راهحلهای پیشنهادی برای رسیدن به اهداف اقلیمی هستند. با این حال، موفقیت این راهحلها به شدت به سرعتی که کشورها آنها را اتخاذ کنند، بستگی دارد.