انجام اولین پیوند ریه دوگانه تماماً رباتیک توسط دانشگاه نیویورک در پیشرفت پزشکی

مرکز سلامت دانشگاه نیویورک (NYU) Langone موفق به دستیابی به یک نقطه عطف پزشکی با انجام اولین پیوند ریه دوگانه تماماً رباتیک در جهان شده است.

یک زن ۵۷ ساله مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) تحت یک پیوند ریه دوگانه با استفاده از سیستم رباتیک دا وینچی Xi قرار گرفت.

برش‌های کوچک بین دنده‌ها به سیستم رباتیک اجازه داد تا هر ریه را بردارد، محل جراحی را آماده کند و ریه‌های جدید را کاشت کند. هر دو ریه به طور کامل با تکنیک‌های رباتیک پیوند شدند.

به گفته تیم، این روش نشان دهنده پیشرفتی در جراحی رباتیک و پیشرفت مراقبت‌های کم‌تهاجمی است.

پیشرفت در جراحی ریه

در ۲۲ اکتبر ۲۰۲۴، یک پیوند ریه دوگانه بر روی شریل مهرکار انجام شد، چهار روز پس از اینکه او پس از ماه‌ها ارزیابی به لیست پیوند اضافه شد.

در ۴۳ سالگی تشخیص داده شد که او به COPD مبتلا است و یک پیش‌زمینه ژنتیکی برای بیماری‌های ریوی به ارث برده است. پس از مبتلا شدن به COVID-19 در سال ۲۰۲۲، وضعیت او بدتر شد. او فردی ماجراجو و مربی غواصی اسکوبا، موتورسوار مشتاق و کمربند سیاه کاراته بود که به مدت بیش از ۲۰ سال دوینگی را با همسرش اداره می‌کرد.

چالش‌های سلامتی او را وادار به بازنشستگی از تدریس کاراته کرد، اما او همچنان به جامعه‌اش به عنوان تکنسین اضطراری اورژانس داوطلب در اداره آتش‌نشانی اتحادیه واله در شهرستان داچس، نیویورک خدمت می‌کند، جایی که او همچنان فعال است.

“با استفاده از این سیستم‌های رباتیک، هدف ما کاهش تاثیر این جراحی بزرگ بر روی بیماران، محدود کردن درد پس از عمل آن‌ها و ایجاد بهترین نتیجه ممکن است،” گفت استیفنی اچ. چانگ، مدیر جراحی برنامه پیوند ریه مؤسسه پیوند NYU Langone، در یک اعلامیه.

یک ماه قبل، چانگ و تیمش در NYU اولین پیوند ریه تماماً رباتیک در کشور را انجام دادند.

جراحی خودمختار

این ماه، یک ربات تنها با تحلیل ویدیوهای جراحان با تجربه توانست جراحی‌های پیچیده‌ای را با مهارتی مشابه با پزشکان انسانی تکثیر کند.

این پیشرفت، توانایی‌های یادگیری تقلیدی را که به جراحی رباتیک نزدیکتر به خودمختاری نزدیک می‌شود، برجسته کرد، جایی که ربات‌ها می‌توانند به صورت مستقل عمل‌های پیچیده‌ای را بدون دخالت انسانی انجام دهند.

پژوهشگران دانشگاه استنفورد و دانشگاه جانز هاپکینز یک ربات سیستم جراحی دا وینچی را در سه فعالیت اساسی: بخیه‌زنی، بلند کردن بافت و دستکاری سوزن آموزش دادند. ربات با استفاده از یادگیری تقلیدی این فعالیت‌ها را با مهارت مشابه انسان انجام داد که نیاز به برنامه‌ریزی دقیق هر حرکت برای هر روش پزشکی را از بین برد.

داده‌های کینماتیک، که حرکت رباتیک را به صورت ریاضی نشان می‌دهند، با روش‌هایی از مدل‌های زبان پیشرفته ترکیب شد تا مدل آموزش را ایجاد کند، که شامل مفاهیم یادگیری ماشینی بود. با این روش، ربات توانست از ویدیوهای جراحی که توسط دوربین‌های مچی سیستم‌های دا وینچی ضبط شده بودند، یاد بگیرد. با بیش از ۷۰۰۰ ربات دا وینچی و بیش از ۵۰۰۰۰ جراح آموزش دیده در سراسر جهان، یک مجموعه داده بزرگ برای بهبود بیشتر این فناوری وجود دارد.

در حالی که سیستم دا وینچی به دقت ورودی‌ها مشهور است، پژوهشگران با تمرکز بر حرکات نسبی به جای اعمال مطلق بر این مشکل فائق آمدند. این تنظیم منجر به بهبود دقت و تطبیق‌پذیری شد و به ربات اجازه داد تا به محیط‌ها و وظایف جدید، مانند بازیابی سوزن افتاده در هنگام جراحی، عمومیت پیدا کند.

مدل جدید، آموزش ربات‌ها را ساده می‌کند و به ربات‌های جراحی اجازه می‌دهد تا روش‌ها را در روزها به جای سال‌ها یاد بگیرند. کارشناسان می‌گویند که این نوآوری پتانسیل افزایش خودمختاری جراحی، کاهش خطاها و بهبود دقت روش‌ها را دارد که یک جهش قابل توجه در پزشکی رباتیک است.