ایرتون انرژی از مارگارین تقلید می‌کند تا هیدروژن را با ایمنی ذخیره کند
به عنوان سوخت، هیدروژن مزایای زیادی دارد. می‌توانید آن را برای تولید گرما بسوزانید تا جایگزین زغال سنگ شود، می‌توانید از طریق الکترولایزر آن را برای تولید برق استعمال کنید و می‌توانید از آن برای سوخت رسانی به وسایل نقلیه به سرعت استفاده کنید. اما رساندن هیدروژن به جایی که مورد نیاز است، چالش‌برانگیز است.
به عنوان سبک‌ترین گاز عالم، هیدروژن به سختی قابل ذخیره‌سازی است. از طریق ترک‌های کوچک نشت می‌کند و می‌تواند به بعضی از فلزات نفوذ کرده و آن‌ها را خراب کند. نقل و انتقال این ماده معمولاً نیاز به فشرده‌سازی یا مایع‌سازی دارد که هر دو انرژی زیادی نیاز دارند. اما یک جایگزین وجود دارد: اتصال اتم‌های هیدروژن به یک مولکول حامل که حرکت آن آسان‌تر است.
این ایده جدید نیست: به اصطلاح حامل‌های مایع ارگانیک هیدروژن (LOHC) دهه‌هاست که وجود دارند و بیشتر به ترکیبات ارگانیک فرار مثل تولوئن و متیل سیکلوهگزان وابسته‌اند. این مواد شیمیایی با هیدروژن به خوبی سازگار هستند، اما به دلیل سمی بودن و مقدار زیادی گرما و فشاری که برای آزاد‌سازی گاز نیاز دارند، محدودیت‌هایی دارند.
یک استارتاپ جدید، ایرتون انرژی ، معتقد است که جایگزینی دارد: LOHC که می‌تواند در دما و فشار اتاق حمل و فرآوری شود. و بدون سمی بودن.
"در واقع شبیه آب است،" ناتاشا کستنک، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل ایرتون انرژی، به تک‌کرانچ گفت. "این یک مایع غیرسمی و ایمن است. من آن را نمی‌نوشیدم، اما شما را نمی‌کشد."
کستنک و یکی دیگر از بنیانگذاران، برندی کینکید، بر آن نبودند تا نحوه انتقال هیدروژن را تغییر دهند. در ابتدا، آن‌ها دیدگاهی داشتند که جایگزین کردن ژنراتورهای دیزلی با هیدروژنی‌های پاک است.
"ما به یک راه حل ذخیره‌سازی هیدروژن نیاز داشتیم،" او گفت. "ابتدا فکر کردیم، خوب، یکی پیدا می‌کنیم. فقط می‌خواستیم قطعات موجود در صنعت را ادغام کنیم. اما نمی‌توانستیم یک راه حل ذخیره‌سازی هیدروژن پیدا کنیم که برایمان معنادار باشد. بنابراین خودمان یک راه حل ارائه دادیم."
کستنک فاش نمی‌کند که از کدام روغن استفاده می‌کنند، اما گفت که این روغن هیدروژن را مشابه به چطور روغن کانولا به مارگارین تبدیل می‌شود ذخیره می‌کند که از روغن‌های گیاهی ساخته شده است. برخلاف چربی‌های حیوانی که کره را تشکیل می‌دهند، روغن‌های گیاهی در دمای اتاق مایع هستند. برای ساخت مارگارین، تولیدکنندگان روغن‌های گیاهی را در معرض گاز هیدروژن و در حضور یک کاتالیزور قرار می‌دهند (که واکنش را تسهیل می‌کند). به محض هیدروژنه شدن روغن‌ها، آن‌ها جامد می‌شوند.
ایرتون روش مشابهی را دنبال می‌کند. "این هیدروژنه کردن است،" کستنک گفت. "ما فقط یک روش نوین برای انجام هیدروژنه کردن و دی‌هیدروژنه کردن نسبت به LOHCهای سنتی پیدا کرده‌ایم." تجهیزاتی که هیدروژن را به روغن اضافه و آزاد می‌کند شبیه به الکترولایزرهایی هستند که امروز برای تولید هیدروژن از برق استفاده می‌شوند. در نتیجه، شرکت می‌تواند از تجهیزات موجود تجاری برای بخش بزرگی از عملیات خود استفاده کند و گسترش فقط نیاز به ساخت تعداد بیشتری ماژول دارد، نه قطعات بزرگتر.
حمل روغن ایرتون نیاز به چیزی خاص ندارد. "افرادی که از سوخت‌های مایع استفاده می‌کنند، به عنوان مثال، می‌توانیم از بیشتر زیرساخت‌های موجود دوباره استفاده کنیم. خط لوله‌ها، واگن‌های قطار، کامیون‌ها،" او گفت. "من با شرکت‌های خط لوله صحبت کرده‌ام که خطوط اضافی دارند که استفاده نمی‌شوند و آن‌ها در تلاشند راه‌هایی برای استفاده مجدد از زیرساخت‌های قدیمی پیدا کنند."
کستنک دیدگاهی از استفاده از کامیون‌های تانکر برای تحویل LOHC هیدروژنه به یک کارخانه صنعتی دارد. وقتی خالی شد، LOHC دی‌هیدروژنه را به کارخانه فرآوری برمی‌گرداند تا دوباره استفاده شود.
عملکرد ایرتون کمتر از انرژی مایع شده هیدروژن، آمونیاک یا متانول انرژی می‌برد، کستنک گفت، و کمی بیشتر از هیدروژن فشرده. اما مزیت این است که LOHC می‌تواند دو برابر بیشتر از هیدروژن فشرده در هر لیتر حمل کند و هزینه‌های اولیه کمتری دارد زیرا می‌تواند از کامیون‌ها، لوله‌ها و پمپ‌های موجود استفاده مجدد کند.
شرکت اخیراً یک دوره بذر ۶.۸ میلیون دلاری با هدایت سرمایه‌های انرژی پاک و سرمایه‌گذاری BDC جمع‌آوری کرد، با مشارکت از آنتارس ونچرز، EPS ونچرز، SOSV، the51، و UCeed صندوق‌های سرمایه‌گذاری. با این تامین مالی، ایرتون قصد دارد فناوری خود را تا جایی گسترش دهد که تا سال ۲۰۲۷ دو تا سه تُن هیدروژن در روز تولید کند.
