اولین راسو شبیه‌سازی‌شده جهان به موفقیت در تولد بچه‌های سالم در نقطه عطفی در حفاظت از گونه‌ها دست یافت
در یک پیشرفت بی‌سابقه برای حفاظت از گونه‌ها، راسوی پای سیاه شبیه‌سازی‌شده‌ای به نام آنتونیا موفق به تولد دو بچه سالم شد که این اولین بار است که یک گونه در خطر آمریکایی که شبیه‌سازی شده، با موفقیت تولید مثل می‌کند.
این دستاورد به عنوان یک گام بزرگ برای تضمین آینده راسوهای پای سیاه، یکی از پستانداران در خطر انقراض آمریکای شمالی، مطرح است.
یک میراث ژنتیکی از ۱۹۸۸
آنتونیا ، که خود کلون شده است، از ماده ژنتیکی ویلا ساخته شده که راسوی پای سیاه است و DNA آن در سال ۱۹۸۸ جمع آوری و در باغ وحش یخ زده سن دیگو حفظ شده بود. ویلا در تنوع ژنتیکی خود منحصربه‌فرد بود، و این ویژگی ارزشمند اکنون توسط حفاظت‌کنندگان مشتاقانه به جمعیت فعلی راسوهای پای سیاه بازگردانده می‌شود.
پل ماریناری، سرپرست ارشد در موسسه زیست‌شناسی حفاظت و باغ وحش ملی اسمیتسونیان، کیلان آنتونیا ، بچه‌های آنتونیا را «یک نقطه عطف بزرگ» نامید و بر اهمیت تقویت جمعیت‌زایی این ژنتیک‌ها و مقاومت آنها تأکید کرد.
راسوی پای سیاه ، که به نام‌های دیگر مانند گربه آمریکایی یا شکارچی سگ‌دریایی نیز معروف است، جزء پستانداران در خطر انقراض ایالات متحده است. عدد آنها به شدت در قرن بیستم به علت از دست رفتن زیستگاه، طاعون اسطلالایی و کاهش شدید غذای اصلی‌شان، یعنی سگ‌های دریایی، کاسته شد.
تا اوایل دهه ۱۹۸۰، این گونه تصور می‌شد منقرض شده باشد تا اینکه گروه کوچکی در وایومینگ کشف شد. این کشف خوشبختانه منجر به تلاش‌های حفاظتی فراوان از جمله برنامه‌های پرورش در اسارت و شبیه‌سازی ژنتیکی شد تا از انقراض گونه جلوگیری شود.
امروزه، تمام راسوهای پای سیاه زنده، به جز کلون‌هایی مانند آنتونیا و بچه‌هایش، از هفت راسو وحشی آخری که شناخته شده‌اند به وجود آمده‌اند. این محدودیت در ژن‌های موجود خطرات بزرگی را به دنبال دارد و جمعیت را به شدت در برابر بیماری‌ها و تغییرات زیست‌محیطی آسیب‌پذیر می‌سازد.
حفاظت‌کنندگان امیدوارند که با معرفی ماده ژنتیکی جدید از کلون‌هایی مانند آنتونیا، جمعیت بتواند مقاومت لازم برای بقا و رشد را پیدا کند.
نقطه‌عطف‌های شبیه‌سازی برای راسوهای پای سیاه
راه شبیه‌سازی راسوهای پای سیاه در سال ۲۰۲۰ با تولد موفقیت‌آمیز الیزابت آن، اولین کلون ویلا، آغاز شد. این نقطه‌عطف امکان‌پذیری شبیه‌سازی برای حفظ تنوع ژنتیکی در گونه‌های در خطر انقراض را نشان داد.
با این حال، الیزابت آن با پیچیدگی‌هایی مواجه شد—به دلیل شرایط رحمی، او نتوانست تولید مثل کند. با وجود این، وجودش نشان دهنده یک گام مهم به تحقق پیشرفت در ژنتیک محافظتی بود.
تلاش‌ها متوقف نشدند. اوایل امسال، حفاظت‌کنندگان دو بار دیگر ویلا را کلون کردند و به دو کلون اضافی، نورین و آنتونیا، دست یافتند. جفت‌گیری موفق آنتونیا با یک راسو نر به نام ارچین منجر به تولد سه بچه شد، هرچند یکی از آنها زنده نماند.
دو بچه باقی‌مانده، که یکی نر و دیگری ماده است، در سلامتی خوبی به سر می‌برند و نشان‌دهنده یک پیشرفت بی‌سابقه در بازکاهی گونه هستند. این موفقیت نشان می‌دهد که چگونه فناوری شبیه‌سازی می‌تواند از تنوع ژنتیکی پشتیبانی کند، نتایج پرورش را بهبود بخشد و راه‌های جدیدی برای بازکاهی گونه‌ها باز کند.
سرویس ماهی و حیات وحش ایالات متحده (FWS) اهمیت این دستاورد را در بیانیه‌ای بیان کرد. آنها گفتند، «تولید مثل موفقیت‌آمیز یک گونه در خطر کلون شده یک نقطه‌عطف در پژوهش‌های ژنتیک حفاظتی است و نشان می‌دهد که فناوری شبیه‌سازی می‌تواند نه تنها به بازگرداندن تنوع ژنتیکی کمک کند بلکه امکان تولید مثل در آینده را نیز فراهم کند و امکانات جدیدی برای بازکاهی گونه‌ها فراهم کند.»
این پیشرفت مهمی در حفاظت از راسوهای پای سیاه و پرداختن به مشکلات ژنتیکی است که باعث دشواری در بازکاهی شده‌اند.
آینده راسوهای پای سیاه در حفاظت
در حالی که آنتونیا و بچه‌هایش در مؤسسه زیست‌شناسی حفاظت و باغ وحش ملی اسمیتسونیان باقی خواهند ماند، دیگر راسوهای برنامه پرورش به طور معمولی به طبیعت بازگشته می‌شوند تا به بازکاهی جمعیت کمک کنند.
هر ساله، بین ۱۵۰ تا ۲۲۰ راسو به دقت به سایت‌های بازگشتی در ایالات‌های مختلف در غرب ایالات متحده، کانادا و مکزیک معرفی می‌شوند. این سایت‌ها به صورت استراتژیک برای تأمین بهترین شانس برای بقا و افزایش جمعیت انتخاب می‌شوند.
FWS توضیح داد که تأثیرات احتمالی این تلاش‌های شبیه‌سازی بر جمعیت راسوهای پای سیاه چه می‌تواند باشد، «معرفی ماده‌های ژنتیکی جدید و در حال حاضر مدیریت‌نشده ممکن است افزایش قابل توجهی به ژنتیک جمعیت کنونی راسوهای پای سیاه بدهد.»
با افزودن تنوع ژنتیکی، حافظت‌کنندگان امیدوارند جمعیت سالم‌تری ببینند که مقاومت بیشتری در برابر بیماری‌ها و چالش‌های زیست‌محیطی دارند.
