تکنولوژی
بونوبوها می‌توانند اشتباهات انسان‌ها را تشخیص دهند: میمون‌ها می‌دانند که انسان‌ها چه زمانی احمقانه عمل می‌کنند
مطالعه‌ای نشان می‌دهد که بونوبوها، قابلیت "نظریه ذهن" را دارند و می‌توانند تشخیص دهند که کجا انسان‌ها اطلاعاتی ندارند و برای پر کردن این خلاء وارد عمل شوند. این مطالعه نشان می‌دهد که توانایی‌های اجتماعی پیشرفته‌ای که در انسان‌ها وجود دارد، ممکن است در اجداد مشترک با میمون‌ها میلیون‌ها سال پیش به وجود آمده باشد.
محققان آزمایش کردند که آیا میمون‌ها قادر به اعمال "نظریه ذهن" هستند و دریافتند که آنها می‌توانند تشخیص دهند که آیا کسی ناآگاه است و برای پر کردن خلأ دانشی آن شخص، اولین بار عمل می‌کنند. کریس کروپینه، همکار نویسنده‌ی این مطالعه، توضیح داد که توانایی ما برای تشخیص زمانی که دیگران دانش ندارند، کلیدی برای پیچیده‌ترین رفتارهای اجتماعی ماست. این فرآیند شناختی که به عنوان "نظریه ذهن" شناخته می‌شود، به انسان اجازه می‌دهد که به طور استراتژیک همکاری، ارتباط و کار کند. با این حال، این که آیا پستانداران غیر انسانی نیز این توانایی را دارند، برای دهه‌ها مورد بحث بوده و اکنون، تحقیقات جدید نشان می‌دهند که آنها حتی می‌توانند دیگران را از خطرات احتمالی آگاه کنند. کروپینه و همکارش لوک تونرو، دانشجوی دکتری دانشگاه جانز هاپکینز، رفتارشان را در حیات وحش برای اولین بار در یک محیط کنترل شده با انجام یک آزمایش ساده با سه بونوبو که در ابتکار بونوبو محافظت می‌شوند، تقلید کردند: تکو، نیوتا و کانزی. به دور از ساده بودن، کروپینه توضیح داد که "نظریه ذهن" بسیاری از قابلیت‌هایی را که انسان‌ها را منحصر به فرد می‌کند، مانند آموزش و زبان، حمایت می‌کند. برای اولین بار، تمرین آنها نشان داد که میمون‌ها این فرآیند ذهنی به ظاهر ساده را انجام می‌دهند. هنگامی که بونوبوها با هدف آشنا شدند، متوجه شدند که در صورت پیدا شدن تُرک توسط تونرو، یک جایزه خوراکی دریافت خواهند کرد. میوه یا شیرینی زیر یکی از سه فنجان پنهان شده بود، بنابراین "کجا است؟" از آنها پرسیده شد. گاهی اوقات، واضح بود که تونرو می‌داند کجا است؛ گاهی دیگر، او از این اطلاعات اطلاع نداشت. بر اساس مجموعه دانش او، میمون‌ها به طور متفاوتی واکنش نشان دادند. وقتی او می‌دانست، آنها واکنش نشان نمی‌دادند. در صورتی که او ندیده بود که جایزه کجا قرار داده شده است، آنها وارد عمل شدند. "انگشتان آنها مستقیم از میان توده اشاره می‌کردند - واضح بود که تلاش می‌کردند ارتباط برقرار کنند،" کروپینه گفت. آنها توانستند ناآگاهی را تشخیص دهند و زمانی که همکارانشان دانشی نداشتند، بیشتر و سریع‌تر اشاره می‌کردند. این آزمایش بیشتر نشان می‌دهد که میمون‌ها می‌توانند "به طور همزمان دو دنیای متناقض را در ذهنشان نگه دارند. آنها دقیقا می‌دانند که غذا کجا است و همزمان می‌دانند که ذهن شریکشان از همان موقعیت ناآگاه است." برخی این آزمایش را "ساختگی" نامیدند. با این حال، نشان داد که میمون‌ها "نظریه ذهن" را دارند، که نشان می‌دهد "این قابلیت ها میلیون‌ها سال پیش در اجداد مشترک ما تکامل یافته اند." تیم بعدی قصد دارد به عمق بیشتری بپردازد که میمون‌ها چگونه در مورد ذهن یکدیگر فکر می‌کنند. "آنچه ما اینجا نشان دادیم این است که میمون‌ها با یک شریک ارتباط برقرار می‌کنند تا رفتار آنها را تغییر دهند، اما سؤال باز کلیدی برای تحقیقات بیشتر این است که آیا میمون‌ها همچنین به تغییر وضعیت ذهنی یا باورهای شریکشان اشاره می‌کنند،" تونرو نتیجه‌گیری کرد. این مطالعه در مجله "پروسیز آکادمی علوم ملی" منتشر شده است.
