تکنولوژی

تامین‌کننده آینده گوگل، کایروس مجوز ساخت دو راکتور کوچک هسته‌ای را دریافت کرد

استارتاپ هسته‌ای کایروس توانسته مجوز ساخت دو راکتور آزمایشی در اوک ریج تنسی را از کمیسیون نظارت بر انرژی هسته‌ای ایالات متحده دریافت کند. این مجوز یک نقطه مهم برای کایروس است که پیشتر با گوگل قراردادی برای تأمین 500 مگاوات برق جهت مراکز داده‌ای خود به امضا رسانده بود. راکتورهای جدید از نوع ماژولار کوچک با خنک‌سازی نمک مایع و طراحی جدید کایروس هستند که به عنوان نسل چهارم راکتورها تلقی می‌شوند.

استارتاپ هسته‌ای کایروس پاور موفق به دریافت مجوز از کمیسیون نظارت بر انرژی هسته‌ای ایالات متحده برای آغاز ساخت دو راکتور آزمایشی در اوک ریج، تنسی شده است. این پروانه دستاورد مهمی برای کایروس است که در اکتبر با گوگل قراردادی منعقد کرده است تا ۵۰۰ مگاوات برق برای مراکز داده‌اش تأمین کند.

راکتورهای با دمای بالا و خنک‌شده با نمک فلوراید نسخه‌های کوچک‌تری از چیزی هستند که کایروس امیدوار است برای تأمین برق گوگل از سال ۲۰۳۰ بسازد. اگرچه این راکتورها به‌صورت فنی به عنوان بسترهای آزمایش عمل می‌کنند، کایروس قصد دارد نیروگاه را به شبکه متصل کند، سخنگوی کایروس اشلی لوئیس به تک‌کرانچ گفت.

راکتورهای Hermes 2 قادر به تولید هرکدام ۳۵ مگاوات حرارت خواهند بود و به یک توربین ۲۰ مگاواتی متصل می‌شوند تا این حرارت را به برق تبدیل کنند. نیروگاه برق در مقیاس تجاری کایروس همچنین دارای دو راکتور خواهد بود که توان تولید ترکیبی ۱۵۰ مگاوات برق را دارند.

طراحی کایروس در دو مورد کلیدی از راکتورهای هسته‌ای موجود متفاوت است: سوخت از اورانیوم پوشیده‌شده در پوسته‌های کربنی و سرامیکی ساخته شده است که قرار است به اندازه کافی پایدار باشند تا ماده قابل تجزیه را در صورت بروز حادثه مهار کنند. و راکتور با آب خنک نمی‌شود، بلکه با نمک مذاب خنک می‌شود.

این استارتاپ راکتور ماژولار کوچک (SMR)، که برنده دریافت جایزه ۳۰۳ میلیون دلاری از وزارت انرژی ایالات متحده شده است، سال‌هاست در حال پالایش سیستم خنک‌سازی نمک مذاب خود بوده است. نقطه جوش بسیار بالای نمک‌های فلوراید به مجرای خنک‌کننده اجازه می‌دهد در فشار کم جریان پیدا کند. همین مسئله بدین معناست که در صورت بروز حادثه، هیچ ماده رادیواکتیو با فشار بالا در انتظار نشستن برای فوران نخواهد بود اگر سیستم‌های پمپاژ دچار مشکل شوند. به علاوه، آزمایشگاه ملی اوک ریج می‌گوید، اگر برق به پمپ‌ها قطع شود، راکتورهای نمک‌مذاب می‌توانند برای عبور نمک از طریق راکتور روی همرفت غیرفعال برای خنک کردن آن اتکا کنند.

باهم، این ویژگی‌ها به اندازه کافی برای واجد شرایط شدن طراحی‌های کایروس به عنوان راکتورهای «نسل چهارم» کافی هستند، سیستمی که توسط یک سازمان بین‌المللی پشتیبانی شده توسط سازمان‌های هسته‌ای ملی ایجاد شده است. سیستم طبقه‌بندی هم مبهم و گسترده است ، بنابراین تعیین دقیقاً چه امتیازی ممکن است Hermes 2 در پیش‌بینی بگیرد، دشوار است.

کایروس در طول یک و نیم سال گذشته به تدریج به سمت دریافت تأیید برای طراحی راکتور حرکت کرده است. Hermes 2 در ژوئیه ارزیابی ایمنی خود را با NRC پاس کرد و ارزیابی زیست‌محیطی خود را در اوت گذراند. در مجموع، ۱۸ ماه طول کشید تا NRC پروانه ساخت را صادر کند، که زمانی نسبتاً سریع در مقایسه با پروانه‌های قبلی برای دیگر راکتورهاست.

اکنون فشار بر روی کایروس است تا وعده‌های خود را عملی کند. این شرکت می‌گوید امیدوار است اولین راکتور برای قرارداد گوگل را در سال ۲۰۳۰ آنلاین کند و بقیه را تا سال ۲۰۳۵ به اتمام برساند. در دنیای قدرت هسته‌ای، یک دهه زمان زیادی نیست.

توسط
Tech Crunch
منبع
Tech Crunch
نمایش بیشتر

اخبار مرتبط

بازگشت به بالا