دانشمندان معمای صداهای «بیوتوانگ» اعماق دریا ضبط شده در نزدیکی گودال ماریانا را حل کردند

در یک پیشرفت مهم، محققان منبع صداهای مرموزی که از گودال ماریانا می‌آید را شناسایی کرده‌اند. کارشناسان این صداها را «بیوتوانگ» نامیده‌اند که شبیه به صدای فضاپیماهای علمی و تخیلی است.
محققان ادعا کردند که این صداها توسط نهنگ‌ها تولید می‌شود و عمدتاً برای پیدا کردن یکدیگر مانند بازی مارکو پولو از آنها استفاده می‌کنند.

محققان از سال ۲۰۱۶ مشکوک بودند که این صداها متعلق به نهنگ‌هاست اما تا به حال نتوانسته بودند این صداها را تطبیق دهند. در مورد بیوتوانگ‌ها، کارشناسان این صداها را شبیه به صدای مکانیکی می‌دانند. بیشتر این صداها شبیه به صداهای تولید شده توسط فضاپیماها در استار ترک هستند. این صداها با صداهای عمیق‌تر و غریدنی همراه است.

دانشگاه ایالتی اورگن برای اولین بار این صداها را هنگام انجام یک بررسی در اطراف گودال ماریانا کشف کرد. آنها با استفاده از یک گلایدر دریایی خودمختار که می‌توانست تا ۳۵٬۸۷۶ فوت زیر آب برود.

محققان نهنگ‌های براید را به عنوان منبع صداهای مرموز بیوتوانگ تأیید می‌کنند

در سال ۲۰۱۴، یک تماس جدید در ضبط‌های آکوستیک خودمختار از مجمع‌الجزایر ماریانا کشف شد و به عنوان «بیوتوانگ» شناخته شد. فرض بر این بود که توسط یک نهنگ باله‌دار تولید می‌شود، اما بدون تأیید بصری، تعیین گونه‌ها غیرممکن بود، به نقل از Newsweek.

پس از این حرکت، محققان در سال ۲۰۱۸ بیوتوانگ‌ها را به نهنگ‌های براید نسبت دادند. این پس از مشاهده تعداد زیادی از حیوانات دریایی بود. این حیوانات عمدتاً در نزدیکی سونوبوهایی ظاهر می‌شدند که صداهای عجیب را جذب می‌کردند.

ابزارهای هوش مصنوعی نهنگ‌های براید را به عنوان منبع صداهای متمایز بیوتوانگ تأیید می‌کنند

علاوه بر این، صدای بیوتوانگ می‌تواند به دو قسمت متمایز تقسیم شود. اولین قسمت یک صدای عمیق و غریدنی است که به شدت ارتعاش می‌کند. از سوی دیگر، قسمت دوم یک صدای بلند و فلزی است.

تا کنون، محققان توانسته‌اند ثابت کنند که نهنگ‌های براید این صداها را تولید می‌کنند، با استفاده از ابزارهای جدید هوش مصنوعی که بیش از ۲۰۰٬۰۰۰ ساعت از ضبط‌های صوتی مختلف از صداهای اقیانوس را بررسی کرده‌اند.

با این حال، برای اطمینان از این که این صداها متعلق به نهنگ‌های براید است، تیمی از محققان تطابق وقوع صداها با الگوهای مهاجرت گونه‌ها را بررسی کردند.

به بیان ساده، تیمی از کارشناسان سال‌ها ضبط‌های صوتی ضبط شده توسط ایستگاه‌های نظارتی در سراسر مجمع‌الجزایر ماریانا و اطراف آن را مرور کرد. استفاده از هوش مصنوعی به آنها کمک کرد تا فرآیند را تسریع کنند، عمدتاً با تبدیل بیوتوانگ به تصاویر، که به عنوان اسپکتروگرام‌ها شناخته می‌شوند. این اسپکتروگرام‌ها به راحتی می‌توانند با استفاده از الگوریتم یادگیری ماشین از سایر صداها متمایز شوند.

صدای بیوتوانگ فقط در جمعیت‌های خاصی از نهنگ‌ها یافت می‌شود، احتمالاً فصلی

این مطالعه همچنین نشان داد که این صداها فقط در منطقه شمال غربی اقیانوس آرام شنیده می‌شوند. اگر چه نهنگ‌های براید در مناطق بسیار وسیع‌تری حرکت می‌کنند. این نشان می‌دهد که فقط درصد خاصی از نهنگ‌ها این صدا را تولید می‌کنند.

برای مدت زمان طولانی، محققان تأکید کرده‌اند که این صداها بسیار کوتاه و مکانیکی هستند. این صداها فقط به مدت چند ثانیه طول می‌کشند. برخی دانشمندان معتقدند که بیوتوانگ ممکن است فصلی باشد. این احتمالاً با الگوهای جفت‌گیری یا مهاجرت مرتبط است، هرچند بسیاری از عملکرد آن همچنان یک معما باقی مانده است.

با توجه به طبیعت پرسش‌برانگیز نهنگ‌های مینگ، مطالعه بیوتوانگ چالش‌برانگیز بوده است، اما به ارائه بینش‌هایی در مورد سیستم‌های ارتباطی غنی و متنوع این غول‌های دریایی ادامه می‌دهد.