دانشمندان نحوه انفجار موریانه‌های کامیکازه و مسموم کردن دشمنان را فاش کردند

دانشمندان بالاخره نحوه انفجار موریانه‌های “کامیکازه” و مسموم کردن دشمنانشان را کشف کرده‌اند.

هنگام حمله، گونه موریانه‌ای Neocapritermes taracua با واکنش شیمیایی انفجاری خود را قربانی می‌کنند و مایعی سمی تولید می‌کنند که دشمن را فلج و مسموم می‌کند. محققانی از IOCB پراگ، در همکاری با همکاران خود از دانشکده علوم زراعت‌های گرمسیری در دانشگاه علوم زندگی چک در پراگ، اکنون اسرار زندگی موریانه‌ها را فاش کرده‌اند.

مکانیزم دفاعی منحصر به فرد در هیچ گونه‌ای از حشرات دیده نمی‌شود

کلنی‌های گونه Neocapritermes taracua نوعی دفاع منحصر به فرد دارند که بوسیله موریانه‌های کارگر در انتهای عمرشان ارائه می‌شود. مکانیزم دفاعی غیرمعمولی که در دنیای حشرات بی‌نظیر است در این موریانه‌ها دیده می‌شود. اکنون محققان توانسته‌اند به تفصیل توضیح دهند که چگونه آنزیم مرموزی که موریانه‌ها بر پشت خود حمل می‌کنند، کار می‌کند. در طول زندگی خود، آنها به تدریج آنزیم خاصی به نام پری‌وین BP76 را در جیب‌های مخصوص بر پشت خود انباشته می‌کنند.

موریانه‌های مسن‌تر این ‘کوله‌پشتی‌ها’ را هنگام حمله پاره می‌کنند

هنگامی که کلنی‌شان در خطر قرار می‌گیرد، موریانه‌های مسن‌تر این ‘کوله‌پشتی’ را پاره می‌کنند. سپس آنزیم تقریباً بلافاصله با ماده دیگری که در بدن موریانه ذخیره شده و تا آن لحظه نسبتاً بی‌ضرر است، مخلوط می‌شود و مایعی چسبناک حاوی بنزوکینون‌های سمی تولید می‌کند. اگرچه این موریانه کامیکازه را خود می‌کشد، اما مهاجم را نیز فلج یا می‌کشد به گزارش منتشر شده در مجله Structure.

“کشف ما نشان‌دهنده نقش بی‌بدیل زیست‌شناسی ساختاری است،” گفت پاولینا رزاکووا، رئیس آزمایشگاهی که این تحقیق را انجام داده است. “دقیقاً همانطور که دانش در مورد اجزای مختلف یک ساز می‌تواند به درک نحوه کارکرد آن کمک کند، دانستن ساختار سه‌بعدی (یعنی موقعیت‌های اتم‌های فردی) یک مولکول به ما کمک می‌کند تا یک فرآیند بیولوژیکی را درک کنیم. در این مورد، مکانیزم دفاعی منحصر به فرد موریانه‌ها است.”

اولین بار چند سال پیش توسط محققان در گویان فرانسه مشاهده شد

اینکه موریانه‌های Neocapritermes taracua بسته‌های محکم حاوی آنزیم فعال را در جیب‌های کوله‌پشتی‌شان دارند که در مواقع اضطراری به عنوان سلاح استفاده می‌کنند، اولین بار چند سال پیش توسط محققان در گویان فرانسه مشاهده شد.

گفته می‌شود موریانه‌های گونه Neocapritermes taracua می‌توانند کل عمر خود را با این بار انتحاری سپری کنند. افراد جوان‌تر که هنوز قادر به انجام فعالیت‌های بسیاری برای کلنی خود هستند، تنها مقادیر کمی از آنزیم را در جیب‌های پشت خود حمل می‌کنند.

کوله‌پشتی آبی که ماده انفجاری را در بر دارد، با گذشت زمان رشد می‌کند و حشره وقتی ضعیف می‌شود. آخرین خدمت موریانه به تپه موریانه این است که خود را برای خیر کلنی قربانی می‌کند.