رباتها به لمس و دقت شبیه انسان با فناوری جدید متا دست خواهند یافت
متا بر روی زمینه نوظهور هوش مصنوعی مجسم (embodied AI) سرمایهگذاری زیادی میکند و حس لمس و احساس را به نوآوریهای رباتیک خود اضافه میکند. این غول فناوری با شرکت سنسور GelSight مستقر در ایالات متحده و شرکت رباتیک Wonik Robotics کره جنوبی همکاری میکند تا حسگرهای لمسی برای AI را به بازار عرضه کند. این دستگاههای جدید برای مصرفکنندگان طراحی نشدهاند؛ بلکه هدف آنها دانشمندان است.
در این راستا، متا سه اثر پژوهشی -Sparsh، Digit 360 و Digit Plexus- را با تمرکز بر درک لمسی، دقت رباتها و تعامل انسان و ربات منتشر کرده است. علاوه بر این، شرکت معرفی کننده PARTNR، یک معیار جدید برای ارزیابی برنامهریزی و استدلال در همکاری انسان و ربات است.
رباتها به انجام وظایفی که نیاز به استدلال دارند میپردازند
پیشرفتهای جدید پیشرفتها بر پایه یک خوشبینی نو در صنعت است که مدلهای پایه شامل مدلهای زبانی بزرگ (LLMs) و مدلهای زبانبینایی (VLMs) میتوانند روباتها را قادر سازند تا وظایف پیچیدهای را انجام دهند که نیاز به استدلال و برنامهریزی دارند.
Sparsh که با همکاری دانشگاه واشنگتن و دانشگاه کارنگی ملون توسعه یافته، مجموعهای از مدلهای انکدر طراحی شده برای حسگری لمسی بر اساس بینایی است که به روباتها قابلیت درک لمس را میدهد. این قابلیت برای وظایف مختلف رباتیک ضروری است، مانند تعیین میزان فشاری که میتوان به یک شیء وارد کرد بدون اینکه آسیب ببیند.
Digit 360 یک حسگر لمسی به شکل انگشت مصنوعی است که بیش از ۱۸ قابلیت حسگری و بیش از ۸ میلیون تاکسل برای ضبط تغییرات چند جهته و جزئی روی نوک انگشت خود دارد. این طراحی اجازه میدهد تا تعاملات محیطی و دستکاری اشیاء به طور دقیقتری فهمیده شوند.
این حسگر همچنین شامل مدلهای AI بر روی دستگاه است که نیاز به اتکا به سرورهای ابری را کاهش داده و پردازش محلی برای پاسخهای سریع لمسی را، شبیه به قوسهای بازتابی در انسانها و حیوانات، امکانپذیر میسازد.
Digit Plexus یک پلتفرم سختافزاری و نرمافزاری است که توسعه برنامههای رباتیک را ساده میکند. این امکان را میدهد که حسگرهای لمسی نوک انگشت و پوست مختلف درون یک دست رباتیک مجتمع شوند و دادههای لمسی را کدگذاری کرده و از طریق یک کابل به یک کامپیوتر میزبان انتقال دهند. با به اشتراک گذاشتن کد و طراحی Digit Plexus، متا امیدوار است تا به محققان در پیشبرد دقت روباتها کمک کند.
معیار جدید برای ارزیابی مدلهای AI
متا همچنین در حال راهاندازی Tasks Planning and Reasoning در همکاری انسان و ربات (PARTNR)، یک معیار برای ارزیابی میزان کمک مدلهای AI به انسانها در وظایف خانگی است.
PARTNR بر اساس محیط شبیهسازیشده Habitat متا است و شامل ۱۰۰,۰۰۰ وظیفه زبان طبیعی در سراسر ۶۰ خانه است و بیش از ۵۸۰۰ شیء منحصر به فرد را شامل میشود. این برای ارزیابی میزان اثربخشی LLMs و VLMs در پیروی از دستورالعملهای انسانی طراحی شده است.
معیار جدید به روند رو به افزایش پروژههایی که استفاده از LLMs و VLMs در رباتیک و هوش مصنوعی مجسم را بررسی میکنند، اضافه شده است. در سال گذشته، این مدلها به عنوان اجزای برنامهریزی و استدلال برای رباتهایی که وظایف پیچیده را انجام میدهند، پتانسیل قابلتوجهی نشان دادهاند.
شرکت گفته است: «با PARTNR، ما هدف داریم تا پیشرفتهایی در تعامل انسان و روبات و هوش مشترک ایجاد کنیم، و مدلهای AI را از