روباتیک کودیاک کامیون های خودران را به مسیرهای نامتعارف می برد تا سریع تر به سودآوری برسد
دان برنت، مدیر عامل و هم‌بنیان‌گذار استارت‌آپ کامیون‌های خودران روباتیک کودیاک، وقتی که شرکت شروع به همکاری با وزارت دفاع آمریکا کرد، یک لحظه «آها!» داشت.
ماموریت روباتیک کودیاک همیشه دنبال کردن حمل و نقل بلندمسیر خودران بوده است، اما دو سال پیش، این استارت‌آپ یک قرارداد ۵۰ میلیون دلاری از وزارت دفاع برای کمک به ارتش در خودکارسازی وسایل نقلیه زمینی در ماموریت‌های پرخطر برنده شد. این قرارداد ورود کودیاک به سرمایه مورد نیاز در بازار دشوار تامین مالی را فراهم کرد؛ همچنین به این استارت‌آپ فرصتی برای آزمایش سیستم رانندگی خودران خود در محیط‌های نامتعارف و خارج از جاده داد.
این تجربه یک ایده را روشن کرد: رفتن به خارج از جاده می‌تواند مسیر سریع‌تری به بازار نسبت به رانندگی کامیون‌ها در بزرگراه‌ها فراهم کند.
روباتیک کودیاک این هفته برنامه‌هایی برای راه‌اندازی یک سرویس حمل و نقل تجاری کاملاً خودران تا پایان ۲۰۲۴ یا اوایل ۲۰۲۵ اعلام کرد، در همکاری با شرکت Atlas Energy Solutions، ارائه دهنده پروپانت (معروف به ماسه) و لجستیک میادین نفتی.
روباتیک کودیاک و اتلس چند ماهی است که آزمایش‌های بدون راننده را انجام می‌دهند. در ماه مه، دو شرکت اولین تحویل بدون راننده کودیاک را تکمیل کردند. یک کامیون نیمه سنگین بدون راننده انسانی - فقط با سخت‌افزار و نرم‌افزار خودران کودیاک - ماسه فراک را برای اتلس در باسی پرتخ دور افتاده پرمین در غرب تگزاس تحویل داد. مساحت ۲۱ مایلی زمینی که کودیاک در آن رانندگی کرد هیچ جاده آسفالت یا ساختاری ندارد - فقط «کاکتوس‌ها و بوته‌ها» به گفته برنت.
رانندگی در خارج از جاده شرکت‌های خودروهای خودران را با مجموعه مشکلات منحصر به فردی روبرو می‌کند. به عنوان مثال، وسیله نقلیه نمی‌تواند به نقشه‌های HD اعتماد کند زیرا اغلب وجود ندارد؛ محیط‌های خارج از جاده نیز با شرایط آب و هوایی متفاوت تغییر می‌کنند.
برنت گفت در صحرای تگزاس، «ماسه‌ها دائماً در حال تغییر هستند و همه چیز هر ساعت تغییر می‌کند.»
«بنابراین وسیله نقلیه باید بفهمد که سطح رانندگی پذیر کدام است؟ چطور به مقصد می‌رسید؟» گفت برنت. «و این چیزی است که تکنولوژی کودیاک در چند سال گذشته واقعاً تکمیل کرده و به ویژه توسط کار ما با وزارت دفاع هدایت شده است.»
بنیان‌گذار خاطرنشان کرد که، حداقل در مورد اطلس، رفتن به خارج از جاده در حال حاضر محصول-بازار بهتری نسبت به حمل و نقل بلندمسیر فراهم می‌کند.
به گفته برنت عملیات جابه‌جایی ماسه اتلس به صورت ۲۴/۷ است، که به این معناست که کامیون‌ها با سه شیفت رانندگان برای ادامه حرکت، گران‌تر بهره‌برداری می‌شوند.
«بنابراین ارزش خودران در این حوزه خاص در واقع برای هر کامیون بیشتر از ارزش حمل و نقل بزرگراهی است»، گفت برنت. «علاوه بر این، با توجه به ساختار محیط، با توجه به سرعت‌ها، ما توانستیم عملیات بدون راننده خود را با تکنولوژی که توسعه داده بودیم و به این معنا که می‌توانیم امسال به طور موثر عملی کنیم، اعتبارسنجی کنیم.»
روباتیک کودیاک همچنان قصد دارد مسیر حمل و نقل بلندمسیر را در کنار کار با اطلس و وزارت دفاع دنبال کند. اما آن مسیر برای درآمدزایی مدت طولانی‌تری می‌طلبد. برای اینکه پایدار باشیم و در نهایت به آن هدف برسیم، کودیاک نیاز دارد که زودتر پول دریافت کند.
قرارداد کودیاک با اتلس شامل دو کامیون از ابتدا خواهد بود، با تعداد بیشتری که به مرور اضافه خواهد شد. این استارت‌آپ مدل «راننده به عنوان سرویس» را اجرا خواهد کرد، جایی که اتلس کامیون‌ها را مستقیم از یک OEM خریداری می‌کند و کودیاک آنها را با تکنولوژی خود تجهیز خواهد کرد و خدمات پشتیبانی و نظارت مستمر فراهم خواهد کرد.
روباتیک کودیاک تنها استارت‌آپ رانندگی خودران نیست که از پول وزارت دفاع برای پیگیری مسیر خارج از جاده به بازار استفاده می‌کند. اوایل امسال ارتش به Overland AI، شرکت دیگری که سیستم خودران برای عملیات نظامی توسعه می‌دهد، تا ۱۸.۶ میلیون دلار برای ساخت یک نمونه اولیه از بسته نرم‌افزاری خودران برای برنامه وسایل نقلیه جنگی رباتیک خود اعطا کرد. Overland یکی از چند استارت‌آپ و شرکت‌های باسابقه‌تر است که یک موقعیت خاص خارج از جاده در بخش خودروهای خودران ایجاد می‌کند.
«من اعتقاد دارم در این نقطه»، گفت برنت، «شرکت‌هایی که مسیرهایی به سمت سودآوری را هر چه زودتر پیدا کنند، در نهایت آن‌هایی خواهند بود که برنده خواهند شد.»
