رکورد سرعت 0.006 مایل در ساعت: قهرمانان مسابقات حلزون‌سواری در بریتانیا پیروزی لغزانی کسب کردند

در حالی که ورزشکاران برتر جهان برای المپیک پاریس به رقابت می‌پردازدند و توانمندی‌های سرعت و قدرتشان را به نمایش می‌گذاشتند، یک مسابقه منحصر به فرد دیگر برگزار شد.

اوایل این ماه، دهکده روستایی کنگهام، انگلستان میزبان این رویداد غیرمعمول بود.

در حالی که دونده‌های المپیکی ماراتن‌ها را در مدت زمانی بیش از دو ساعت و دویست متر را کمتر از ده ثانیه طی می‌کنند، تمرکز در کنگهام روی یک نوع رقیب متفاوت بود. ستارگان این نمایش، حلزون‌های باغی بودند که با سرعتی بسیار کمتر حرکت می‌کردند.

مسابقات جهانی حلزون‌سواری

کنگهام، یک دهکده کوچک انگلیسی که به سنت‌های عجیب و غریبش معروف است، میزبان مسابقات جهانی حلزون‌سواری بود. این رویداد ده‌ها تن از آهسته‌ترین ورزشکاران جهان را به خود جذب کرد تا برای کسب عنوان رقابت کنند.

رکورد فعلی برای این مسیر ۱۳.۵ اینچی یک دو دقیقه صاف و بدون توقف است. در حداکثر سرعت خود - تقریباً ۰.۰۰۶ مایل در ساعت - این حلزون‌ها بیش از شش روز نیاز دارند تا یک مایل را طی کنند.

نیچلاس دیکینسون، یکی از سازمان‌دهندگان مسابقه به همراه همکارش ایان هینز، اعتراف کرد: "این بهترین ورزش نمایشگاهی در جهان نیست." با وجود سرعت کم، دیکینسون و هینز علاقمند به حفظ این سنت عجیب و غریب انگلیسی هستند، همانطور که توسط نیو یورک تایمز ( NYT ) گزارش شده است.

دیکینسون گفت: "حلزون‌سواری یکی دیگر از آن سنت‌های شگفت‌انگیز انگلیسی است که به نظر می‌رسد ما تقریبا موظف به حفظ آن هستیم. زیرا وقتی از بین بروند، فکر نمی‌کنم که دوباره بازگردند."

جذابیت حلزون‌سواری در ماهیت منحصر به فردش و نوری که بر روی حلزون‌های باغی معمولی می‌اندازد، نهفته است. حلزون Cornu aspersum که از مدیترانه می‌آید، به سراسر جهان گسترش یافته و اغلب به عنوان یک آفت دیده می‌شود. اما در کنگهام، این حلزون‌ها به جاذبه اصلی تبدیل شده‌اند.

شرایط و رقابت روز مسابقه

قهرمانی امسال در یک روز معمولی تابستانی بریتانیا - خاکستری و بارانی - برگزار شد. هینز در مورد شرایط گفت که برای حلزون‌ها ایده آل بود چون آنها در محیط‌های مرطوب پیشرفت می‌کنند و به خشکی حساس هستند.

85 حلزون به هشت گروه تقسیم شدند و روی یک پارچه مرطوب که بر روی یک میز قرار داشت، به مسابقه پرداختند. مسیر مسابقه شامل دو دایره هم‌مرکز بود که حلزون‌ها از دایره کوچکتر شروع کرده و به سمت بیرونی مسابقه می‌دادند. هر مرحله با تماس مخصوص هینز، "آماده، آهسته، شروع!" آغاز می‌شد.

با شروع مسابقه، حرکات حلزون‌ها از پیشرفت مداوم تا دایره‌های نامنظم متفاوت بود. برخی حتی سعی کردند با متصل شدن به حلزون‌های جلویی، راه برداشتن. بلافاصله استادان حلزون مداخله کردند.

دیکینسون اشاره کرد: "این تاکتیک‌های ناعادلیسیتی است. "این مانند این است که یوسینگ بولت در ۱۰۰ متر با من شروع کند و بگوید من می‌خواهم روی پشتت بیایم و تنها در ۱۰ متر آخر از تو جدا شوم."

پس از دو ساعت مسابقه آهسته ، رقابت به هشت فینالیست محدود شد. قهرمان سال گذشته، ایوی، دوباره به مسابقه بازگشت اما به فینال راه نیافت.

پیروزی لغزانی و حفظ یک سنت

در فینال بزرگ، جف، یک حلزون قوی، زودتر از بقیه جلو افتاد و پیشروایش را حفظ کرد. هینز گفت: "او فقط سرش را بیرون کرده بود و داشت می‌رفت." جف مسیر را در چهار دقیقه و پنج ثانیه به پایان رساند و عنوان قهرمان جهان را کسب کرد.

او با گذاشتن یک رد لزج بر روی پایه تروفی مربی‌اش جشن گرفت. اگرچه جایزه سنتی یک سر بزرگ کاهو امسال فراموش شده بود، دیکینسون قول داد این نکته را تصحیح کند. او گفت: "باید این کار را اصلاح کنم. من می‌توانم به عدم انجام وظایفم به عنوان استاد حلزون متهم شوم."

طبق گزارش بی‌بی‌سی نیوز ، مسابقات حدود ۶۴۰ دلار (۵۰۰ پوند) برای کلیسای دهکده جمع‌آوری کرد. این مسابقات زمانی که در محوطه تالار دهکده برگزار می‌شد، از جشنواره‌های برجسته بود. اما پاندمی این سنت را به پایان رساند.

با وجود بیش از ۶۰ سال تاریخ، پاندمی نقطه عطفی بود، اما دیکینسون و هینز متعهد به حفظ این سرگرمی دلپذیر و عجیب هستند. دیکینسون اعتراف کرد: "مردم فکر نمی‌کنند که ایان و من واقعاً جدی باشیم. زیرا ما این را بسیار جدی می‌گیریم. اما ما نیز اذعان داریم که کمی دیوانگی دارد."