سرمایه‌گذاران به حدی مشتاق استارتاپ‌های هوش مصنوعی هستند که سهام SPV یکدیگر را با قیمت‌های بالا می‌خرند
سرمایه‌گذاران خطرپذیر (VCs) به صورت فزاینده‌ای سهام استارتاپ‌های مراحل نهایی را در بازار ثانویه خریداری می‌کنند تا دسترسی به داغ‌ترین شرکت‌ها، به ویژه شرکت‌های هوش مصنوعی، داشته باشند. اما آنها همچنین این کار را از طریق ابزارهای مالی به نام وسایل نقلیه ویژه (SVP) انجام می‌دهند. برخی از این SPVها به قدری معتبر شده‌اند که با قیمت‌های بالاتری فروخته می‌شوند.
در حالی که این برای فروشنده SPV خوب است، یک انتخاب پرریسک برای خریداران محسوب می‌شود. و همه اینها علامت دیگری است که استارتاپ‌های هوش مصنوعی در حال ایجاد یک حباب هستند.
بازار ثانویه جایی است که سهامداران موجود، مانند کارمندان استارتاپ یا سرمایه‌گذاران خطرپذیر که به طور مستقیم در یک دور تأمین مالی سهامی خریده‌اند، می‌توانند برخی از سهام خود را به دیگران بفروشند. اما به دلیل اینکه شرکت‌های خصوصی مانند استارتاپ‌ها در مورد مالکیت سهام خود نظر دارند، بسیاری از سرمایه‌گذاران خطرپذیر نمی‌توانند به این سهام دسترسی پیدا کنند. سرمایه‌گذارانی که دسترسی دارند، SPVهایی ایجاد می‌کنند و دسترسی به سهام خود را به سرمایه‌گذاران دیگر می‌فروشند، مانند افراد با ارزش خالص بالا که سرمایه‌گذاران معتبر هستند.
البته، خرید در SPV یک سرمایه‌گذار خطرپذیر به معنای خرید سهام واقعی استارتاپ نیست. بلکه به معنای خرید واحدهای وسایل نقلیه SPV است که یک تعداد مشخص از سهام استارتاپ را کنترل می‌کنند.
“خرید واحدهای SPV به معنای این است که [سرمایه‌گذاران خطرپذیر] سهام در شرکت واقعی را نخواهند داشت؛ عملاً آنها سرمایه‌گذار در صندوق سرمایه‌گذار دیگری خواهند بود،” خاویر آوالوس، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل پلتفرم ردیابی معاملات ثانویه Caplight، به تک‌کرانچ گفت.
برخی با قیمت‌های 30٪ بالاتر فروخته می‌شوند
در حالی که SPVها چیز جدیدی نیستند، فروش سهام آنها با قیمت بالاتر توسط سرمایه‌گذاران خطرپذیر یک روند نوظهور است که ارزش توجه دارد، آوالوس گفت. به عنوان مثال، او مواردی را دیده است که SPVهایی که حاوی سهام Anthropic یا xAI هستند، قیمت‌ها را 30٪ بالاتر از قیمت فروش در آخرین دور تأمین مالی یا پیشنهاد خرید تعیین کرده‌اند.
این نوع از هیجان خرید راهی است برای سرمایه‌گذارانی که به اندازه کافی خوش‌شانس هستند تا سهام واقعی را داشته باشند سود سریع ببرند. “اگر شما یک سرمایه‌گذار نهادی باشید و به یکی از این شرکت‌ها دسترسی پیدا کنید، می‌توانید 30٪ به سرعت کسب کنید تنها با تعیین قیمت بالاتر بر SPV،” او اشاره می‌کند.
خرید در SPVها، حتی با قیمت‌های بالا، می‌تواند به شرکت‌های کوچک سرمایه‌گذاری امکان می‌دهد تا در صورت موفقیت این شرکت‌ها پاداش‌های آینده‌نگری ببرند. شرکت‌های سرمایه‌گذاری کوچک عمدتاً جیب‌های عمیقی ندارند تا فرصت خرید سهام مستقیم از شرکت در یک رویداد تأمین مالی را داشته باشند.
ریسک‌های SPVهای با قیمت بالا
اما مالکیت SPV در مقابل مالکیت سهام واقعی تفاوت بزرگی را ایجاد می‌کند.
به عنوان مثال، دارندگان SPV کمتر از سلامت مالی شرکت آگاه می‌شوند نسبت به سهامداران واقعی. آنها سرمایه‌گذاران مستقیم نیستند و بنابراین دسترسی به ارتباطات شرکت با سرمایه‌گذارانش را نخواهند داشت. آنها همچنین حق رأی مستقیم بر سهام ندارند، به این معنا که همان تأثیر بر شرکت را ندارند. علاوه بر این، استارتاپ شرایط معامله را با آنها به صورت فردی توافق نکرده‌است. سرمایه‌گذاران مستقیم شرایطی را مذاکره می‌کنند که شامل توانایی خرید سهام بیشتر یا حق ویتو بر IPO یا تملیلات می‌شود. دارندگان SPV چنین شرایطی را مستقیماً با استارتاپ ندارند.
استارتاپ باید به شدت رشد کند تا سرمایه‌گذاری که 30٪ بیشتر پرداخت کرده‌است سود کند. و اگر سرمایه‌گذارانی که حق رأی دارند موافقت کنند با تملیک که برای آنها سودآور است، اما برای کسانی که بیشتر برای سهم SPV خود پرداخت کرده‌اند سودآور نیست، حامیان SPV سوخته خواهند شد.
با همه اینها، نقطه خرید سهام در بازار ثانویه خرید آنها با تخفیف نسبت به ارزش فعلی آنها است ، بریان بورتون، شریک در شرکت متخصص در معاملات ثانویه StepStone به تک‌کرانچ در ژوئن گفت.
سرمایه‌گذارانی که سهام با قیمت بالا در SPVها می‌خرند این را می‌دانند، اما شرط می‌بندند که این شرکت‌ها به اندازه کافی قدرتمند عمل کنند که ارزشش را داشته باشد.
شاید آنها موفق شوند. اما با توجه به اینکه هوش مصنوعی با ارزش‌گذاری‌های بالایی مواجه است علیرغم کاربردها و درآمدهای ابتدایی، این ریسک بزرگی است.
