سوئیس به دنبال ایده‌هایی برای بازیابی امن بمب‌های دوران جنگ جهانی اول که در دریاچه‌ها انداخته شده‌اند
ارتش سوئیس به نظر می‌رسد بین سال‌های 1918 تا 1964 مهماتی را در چندین دریاچه در سراسر سوئیس از جمله دریاچه های تون، برینز، و لوسرن دور انداخته است.
این دریاچه‌ها در کوه‌های آلپ سوئیس واقع شده‌اند که به دلیل زیبایی طبیعی و حساسیت محیط زیستی‌شان شناخته می‌شوند.
در حالی که مقامات سوئیسی از وجود مهمات غرق‌شده در رودخانه‌های این کشور مطلع بودند، آگاهی کمی از تبعات آن داشتند.
اکنون مقامات سوئیس مسابقه‌ای برای انگیزه دادن به مردم برای ارائه راه‌حل‌هایی برای خارج کردن این مهمات قدیمی از عمق دریاچه‌های آرام کشور راه‌اندازی کرده‌اند.
به گزارش CNN، سه پیشنهاد برتری که ایمن‌ترین و سازگارترین راه‌ها را برای بازیابی بمب‌های قدیمی ارائه دهند، جایزه‌ای مشترک به ارزش ۵۰,۰۰۰ فرانک سوئیس ($57,800) دریافت خواهند کرد.
بازیابی ایمن و سازگار با محیط زیست مهمات بیش از صد ساله
در اوایل این ماه، در ۷ اوت، دفتر فدرال برای تأمین دفاعی (آرموسویس) برنامه‌هایی را اعلام کرد تا از طریق یک مسابقه ایده به دنبال روش‌های جدیدی برای بازیابی ایمن و سازگار با محیط زیست مهمات از آب‌های سوئیس باشد.
مقامات اشاره کردند که ایده‌های ارائه شده ممکن است فوراً اجرا نشوند، اما می‌توانند به عنوان پایه‌ای برای تحقیقات یا مطالعات بیشتر خدمت کنند.
مهمات غرق‌شده در انتهای جنگ جهانی اول تا دهه‌های ابتدایی جنگ سرد شامل مهماتی بود که مشکل‌ساز، اضافی، یا قدیمی بودند و یا دسته‌های تولیدی بودند که رد شده بودند.
بیشتر این مهمات در عمق ۱۵۰ تا ۲۲۰ متری در دریاچه‌های تون، برینز، و لوسرن قرار دارند.
«با راه‌اندازی یک مسابقه ایده، آرموسویس می‌خواهد دانشگاه‌ها و صنعت را به طور بیشتری در بررسی های مربوط به این که چگونه بازیابی ایمن و سازگار با محیط زیست مهمات عمیق دریاچه می‌تواند انجام شود، درگیر کند.»
«این ممکن است در صورتی باشد که، برخلاف انتظارها، آزادسازی آلودگی‌ها از مهمات غرق‌شده در حین پایش مداوم آب دریاچه‌ها به وقوع بپیوندد.»
بمب‌های انداخته شده در دریاچه‌ها تهدیدی برای ایمنی و محیط زیست در سوئیس هستند
در زمان خود، دور انداختن مهمات به نظر عملی می‌رسید چرا که سوئیس، مانند بسیاری از کشورهای دیگر پس از جنگ‌های جهانی، ذخایر عظیمی از مهمات اضافی داشت که باید دور انداخته می‌شد.
غرق کردن آنها در دریاچه‌های عمیق به عنوان راه‌حلی قابل قبول در نظر گرفته می‌شد، چرا که اعتقاد بر این بود که آب‌های سرد و عمیق هرگونه خطرات بالقوه را مهار کرده و جلوگیری می‌کند از این که مهمات آسیبی ایجاد کنند.
اما امروزه این عمل به دلیل تاثیرات زیست‌محیطی و خطرات ایمنی مورد توجه قرار گرفته است.
مهمات می‌توانند مواد شیمیایی سمی یا فلزات سنگین را آزاد کنند که منجر به افزایش آلاینده‌ها در آب دریاچه می‌شود و تهدیدی برای اکوسیستم دریاچه‌های سوئیس به وجود می‌آورد.
خطر دیگر، انفجارهای اتفاقی است، به ویژه اگر توسط وقایع طبیعی یا فعالیت‌های انسانی مانند اکتشافات عمیق آب یا ماهیگیری مختل شوند. برخی از این مهمات تا ۵۰ کیلوگرم (۱۱۰ پوند) وزن دارند.
بازیابی این مهمات قدیمی به دلیل دید کم و عمق دریاچه‌ها و همچنین ساخت این بمب‌ها از مواد غیر آهنی که مکان‌یابی و بازیابی آنها را دشوار می‌سازد، مشکل است.
بیانیه رسمی با اشاره به ارزیابی سال ۲۰۰۵ از راه‌حل‌های بازیابی ممکن مشاهده کرده است که «بازیابی مهمات موجود در آن زمان منجر به تلاطم شدید گل و لای و خطرات بالا برای اکوسیستم حساس دریاچه می‌شود.»
این مسابقه تا ۶ فوریه ۲۰۲۵ باز خواهد ماند و انتظار می‌رود برندگان در آوریل اعلام شوند.
