«معابد زلزلهزا»: معبد «خدای زلزله» در مکزیک کشف شد
در جنوب مکزیک، یک کشف باستانشناسی درک پژوهشگران از رابطه مایاهای باستان با زندگی پس از مرگ را تغییر داده است.
در حین ساخت یک ایستگاه قطار نزدیک به سایت معروف مایای کالاکمول، یک مجموعه پالاسی و معبدی به اه پوچ کشف شده است.
بهطور جالبی، نام این خدای وحشتناک، اه پوچ، به روشهای مختلفی ترجمه شده است، از جمله «بوی بد»، «گاز معده» و «بوی بد».
تخمین زده میشود که این مجموعه به دوره کلاسیک اولیه (250-600 میلادی) برمیگردد. بهویژه، این مجموعه در نزدیکی سکونتگاه بالامکو واقع شده است که به شدت تحت تاثیر شهر-دولت قدرتمند کالاکمول بوده است.
«پلتفرم اصلی که ساختمانها روی آن ساخته شده بودند، مستطیلی بود و گوشههای گرد داشت، به طول 58 متر در جهت شمال-جنوب، 50 متر در محور شرق-غرب، و 2 متر ارتفاع داشت،» باستانشناس گارسیا رامیرز در بیانیه مطبوعاتی توضیح داد.
«گفته میشد که یک حیاط در قسمت بالایی آن وجود داشته، تشکیل شده از یک پهنه کنار استوکویی شده و پنج ساختار درون آن، ساخته شده از آوار سنگ آهکی نه چندان کار شده. همگی کفهای استوکویی داشتند و احتمالا سقفهای قوسدار داشتند.»
معبد اه پوچ
در مرکز این مجموعه، یک معبد کوچک به نظر میرسد که به افتخار اه پوچ ساخته شده باشد. در داخل معبد، باستانشناسان یک ویژگی دایرهای شکل کشف کردند که شامل بقایای انسانی، شامل دندانها و قطعات جمجمه بود.
در کنار این بقایا، یک مجسمه آهکی 9.8 اینچ از اه پوچ یافته شد. این مجسمه خدای بزرگ را با ویژگیهای متمایز نشان میدهد: یک آلت مردانه بزرگ، جمجمه تغییر شکل داده، ماسک جمجمه، تزیین بینی و سینهبند.
این ویژگیها با بازنماییهای سنتی اه پوچ مطابقت دارد و ارتباط او با مرگ، پوسیدگی و دنیای زیرزمین را نشان میدهد.
اه پوچ، که همچنین به نام سیزین شناخته میشود، معتقد بود که بر زیبالبا، یک قلمرو وحشتناک در دنیای زیرزمین مایا حکومت میکرد.
این قلمرو با تاریکی، رنج و ارواح مردگان مرتبط بود. میگفتند که اه پوچ مسئول سوزاندن ارواح مردگان است، از دهان و مقعد آنها شروع میکند. این عمل باور مایاها به تغییر فیزیکی و معنوی متوفی در زندگی پس از مرگ را منعکس میکند.
آیینها و جو
وجود مجسمه اه پوچ و بقایای انسانی به شدت نشان میدهد که معبد به عنوان مکانی برای پرستش آیینی این خدا عمل میکرد.
آیینهایی که در آنجا انجام میشدند به احتمال زیاد شامل قربانیها، دعاها و شاید حتی قربانی انسانی بود.
با توجه به ارتباط اه پوچ با بوی بد و گاز معده، جو معبد در طول آیینها به احتمال زیاد بسیار ناخوشایند بود.
ترکیبی از بوی بخور، سوختن قربانیها و حضور بقایای در حال پوسیدن یک جو فشارنده ایجاد میکرد.
بینشهای بیقیمت
این کشف خارقالعاده بینشهای بیقیمتی به آیینهای مذهبی و باورهای مایاهای باستان ارائه میدهد.
این کشف نشان میدهد که مرگ و زندگی پس از مرگ نقش مهمی در جهانبینی مایاها داشتند.
پژوهشها و تحلیلهای بیشتر از مجموعه معبد و آثار مربوط به آن به بیشک بیشتر درباره رابطه مایاها با خدایانشان و فهم آنها از جهان افشا خواهد کرد.
«فضایی که در آن مجموعه پالاسی باستانی اکنون واقع شده است، امیدوار است به عنوان یک موزه تعاملی عمل کند،» گفته است موسسه ملی انسانشناسی و تاریخ (INAH).
همانطور که باستانشناسان به کاوش در مناظر باستانشناسی غنی مکزیک ادامه میدهند، میتوانیم منتظر کشفهای دیگری باشیم که رازهای این تمدن باستانی را روشن کند.