مهندسان نوسنگی اصول علمی را برای ساخت مگالیت های عظیم سنگی به کار بردند
بناهای مگالیتیک از دوران نوسنگی که متشکل از سنگ‌های بزرگ و معماری ویژه هستند، مدت‌ها است که باستان‌شناسان و محققان را متحیر کرده‌اند.
دلمن منگا که در شبه جزیره ایبری در جنوب اسپانیا واقع شده است، یکی از این عجایب باستانی است. این بنا با استفاده از ۳۲ سنگ عظیم ساخته شده و ظاهری مرموز دارد.
تیمی از کارشناسان به سرپرستی خوزه آنتونیو لوزانو رودریگز از مرکز اقیانوس‌نگاری جزایر قناری (COC) بررسی دقیقی انجام دادند تا بفهمند چگونه این بنای عظیم هزاران سال پیش ساخته شده است.
رودریگز به مهندسی جالب (IE) گفت: «در ابتدا، چیزی که بیشتر توجه من را به دلمن منگا جلب کرد، عظمت آن بود. ورود به داخل آن و تفکر در مورد چنین بنای عظیمی از دوره نوسنگی، کنجکاوی من را برای یادگیری بیشتر تحریک کرد.»
این مطالعه جدید پیشنهاد می‌کند که سازندگان نوسنگی منگا احتمالاً اصول ابتدایی فیزیک و زمین‌شناسی را می‌دانستند. او اضافه کرد: «می‌توان گفت که جوامع نوسنگی قادر به حل مشکلات بسیار پیچیده بودند.»
درک اصول علمی
دلمن منگا یک تپه دفن عظیم است که حدود ۵۷۰۰ سال پیش ایجاد شده است. کاوش‌های قبلی بقایای چند صد نفر باستانی را پیدا کرده‌اند. این سایت به عنوان یکی از سازه‌های چشمگیر دوران نوسنگی شناخته شده است.
این سایت شامل دو تشکیل طبیعی و چهار مگالیت است که بزرگترین و قدیمی‌ترین آنها منگا نامیده می‌شود. همچنین دارای یک سنگ کلاهک عظیم به وزن تا ۱۱۴۰ تن است. کل ساختار توسط ستون‌های بزرگ پشتیبانی می‌شود.
تیم هر عنصر را بررسی کرده و علوم پایه‌ای که مردم باستان به کار می‌بردند را استنتاج کردند. این به آنها این نتیجه را داد که معماران باستان ممکن است برخی اصول علمی مانند اصطکاک و هندسه را می‌دانسته‌اند.
رودریگز توضیح داد: «یکی از مهم‌ترین اصولی که ما را به این فکر می‌اندازد که با مهندسی اولیه صحبت می‌کنیم این است که تقریباً ۶۰۰۰ سال پیش از قوس‌های تسهیلی برای حل مشکلات پیچیده توزیع تنش استفاده می‌کردند.»
«با این کار مشکلات مربوط به وزن را که یکی از بزرگترین مشکلات سازه‌ای در طراحی این بنای بزرگ است، حل کردند. آنها همچنین این مشکل را با استفاده از ستون‌ها در داخل حل کردند.»
عناصر مختلف پایداری را تضمین می‌کردند
سقف سایت از تخته‌سنگ‌های کلاهک با بافت نرم تا نیمه نرم ساخته شده بود. جالب است که این تخته‌سنگ‌ها با دقت حرکت داده شدند تا از اصطکاک جلوگیری شود.
نویسنده گفت: «انتقال این سنگ‌ها و قرار دادن آنها در ساختمان نیازمند دانش پیشرفته یک علم نوظهور است. نمی‌توان فراموش کرد که سنگ کلاهک ۵۹۰۰۵ کیلوگرم وزن دارند. این سنگ سنگین‌ترین در دوران پیش از تاریخ برای یک دلمن است.»
رودریگز تأکید کرد: «طراحی نشان می‌دهد که ساختمان در زمین دفن شده بود تا بتوانند بدون نیاز به هیچ رپمی کلاهک‌ها را قرار دهند. آنها در سنگ‌ها برش‌هایی ایجاد کردند تا روی یکدیگر قرار بگیرند و بتوانند بردارهای نیرو مرتبط با وزن را توزیع کنند.»
علاوه بر این, سنگ‌های قائم منگا نشان می‌داد که سنگ‌های دیوار پشتیبانی کننده به صورت زاویه‌دار قرار داده شده بودند تا اثر trapezoidal ایجاد کنند. این همراه با برش‌های متصل و در زمین سنگ بستر، پایداری ساختار را تضمین می‌کرد.
رودریگز نتیجه‌گیری کرد: «تقریباً ۶۰۰۰ سال پیش، دانش علمی اولیه و اختراعات فوق‌العاده‌ای در جوامع نوسنگی جنوب شبه جزیره ایبری وجود داشت. با دانش پیشرفته در مهندسی، زمین‌شناسی، هندسه و نجوم.»
یافته‌ها در مجله Science Advances انتشار یافته‌اند.
