پرسش‌هایی درباره طراحی فرودگاه پس از سقوط مرگبار هواپیما در کره جنوبی
یک سانحه هوایی غم‌انگیز در کره جنوبی جان 179 نفر را روز یکشنبه گرفت. این حادثه مرگبارترین حادثه هوایی است که در قلمرو کره جنوبی رخ داده است.
تحقیقات در حال انجام است تا مشخص کند هواپیمای بوئینگ 737-800 ججو ایر چگونه در فرودگاه بین‌المللی مان در استان جنوب چولا در کره جنوبی کنترل خود را از دست داد. پرواز 7C2216 ججو ایر از بانکوک با 181 نفر سوار بود.
خانواده‌های قربانیان خواهان پاسخگویی هستند، در حالی که مقامات با فشارهای زیادی برای توضیح این فاجعه مواجه شده‌اند. توجهات به دیوار بتنی نزدیک باند فرودگاه معطوف شده که سوالاتی درباره مقررات ایمنی فرودگاه ایجاد کرده است.
نقص در سیستم فرود به عنوان علت مشکوک به سقوط هواپیما در کره جنوبی
علت دقیق سقوط هواپیما تا زمان نگارش این گزارش نامعلوم است.
بی‌بی‌سی گزارش داده که تحقیقات اولیه به احتمال برخورد با پرندگان اشاره کرده که خلبان قبل از تصمیم به عدم فرود در مکان اصلی و درخواست فرود مجدد از جهت دیگری اطلاع داده بود.
نگرانی‌هایی درباره کافی بودن اقدامات کنترل پرندگان در فرودگاه ابراز شده است. پست صبح شرق چین گزارش کرده که تنها یک نفر از تیم هشدار پرندگان در زمان حادثه در حال کار بوده است. این تیم‌ها مسئول ترساندن پرندگان و ارتباط با کنترل هوایی هستند.
با این‌حال، برخی از کارشناسان هوانوردی تردید دارند که برخورد با پرندگان دلیل مستقل این حادثه باشد. آن‌ها سوال می‌کنند که آیا برخورد با پرندگان می‌تواند آنقدر شدید باشد که سیستم فرود بوئینگ 737-800 را در هنگام نزدیک شدن کاملاً غیر فعال کند.
محققان در حال بررسی مشکلات احتمالی در سیستم‌های کنترلی هواپیما و تصمیم‌گیری از سوی خلبان هستند.
به گفته گاردین ، خلبان تصمیم گرفت به طور موقت اقدام به فرود نماید پس از اعلام وضعیت اضطراری.
هواپیما به نظر می‌رسید که با سرعت زیادی است زمانی که خلبان بدون آوردن چرخ‌ها اقدام به فرود کرد، اقدام به نشستن با دماغه‌ای کرد که به عنوان "فرود شکمی" شناخته می‌شود.
"من نمی‌توانم به دلیلی برای مجبور شدن به فرود به این شکل فکر کنم،" جان نانس، کارشناس ایمنی هوانوردی، به گاردین گفت.
حوالی بتونی مورد سوال
کیم یی بی، مدیرعامل ججو ایر، اعلام کرد که بازرسی‌های تعمیر و نگهداری قبل از پرواز هیچ مشکلی در هواپیما از جمله سیستم فرود نشان نداده است.
کیم اعلام کرد که تمامی پروتکل‌های ایمنی به شدت رعایت شده قبل از پرواز، و اذعان کرد که هواپیما‌ها بدون تایید تیم تعمیر و نگهداری اجازه پرواز ندارند.
"مسئله اینکه آیا سیستم فرود به‌درستی کار می‌کرد یا نه به تحقیق درباره حادثه مرتبط می‌شود،" کیم در یک کنفرانس مطبوعاتی تلویزیونی گفت.
طراحی فرودگاه تحت بررسی قرار گرفته است ــ حضور یک حوالی بتونی بزرگ که نزدیک باند قرار دارد.
اعتقاد بر این است که پرواز 7C2216 ججو ایر با حوالی بتونی نزدیک انتهای باند برخورد کرده است. یقیناً در اثر برخورد با مانعی شدید، مسافران از هواپیما پرت شده‌اند.
با این‌حال، مقامات کره جنوبی معتقدند ساختار بتن طبق استانداردهای صنعتی بوده است. علاوه بر این، آن‌ها اظهار کرده‌اند که دیگر فرودگاه‌ها نیز سازه‌های مشابهی دارند.
دولت کره جنوبی بررسی‌هایی را آغاز کرده تا مشخص شود آیا دیوار بتنی فرودگاه با مقررات فعلی همخوانی دارد یا خیر.
پلیس از تحلیل سریع DNA برای شناسایی پنج قربانی باقی‌مانده استفاده می‌کند. در حالی که بیشتر قربانیان شناسایی شده‌اند، اجسادشان در حال حاضر در سردخانه موقت فرودگاه نگه‌داشته می‌شود.
