تکنولوژی
پرواز آسمان: تاکسی هوایی بدون خلبان بوئینگ می‌تواند تا سال 2030 مسافران را حمل کند
بوئینگ در نظر دارد تاکسی‌های هوایی بدون خلبان خود را تا پایان دهه معرفی کند. این شرکت در حال کار بر روی نسل ششم eVTOL است که قادر به حمل چهار مسافر است. این فناوری می‌تواند مشکلات ترافیکی ایالات متحده را کاهش دهد، اما همچنان با چالش‌های فنی و ایمنی روبرو است.
زمانی که مفهوم پرواز خودروها محدود به دنیای انیمیشن محبوب The Jetsons در دهه ۱۹۶۰ بود، اکنون عصر خودروهای پرنده نزدیک به واقعیت ما است. جایی که جورج جتسون زمانی در یک شهر انیمیشنی پرواز می‌کرد، اکنون انسان‌ها در آستانه‌ی واقعیتی قرار دارند که چنین حمل و نقل‌های آینده‌نگرانه‌ای دیگر محدود به دنیای خیال نیست. بوئینگ که مقر آن در ایالات متحده است، در صدر تلاش‌ها برای تبدیل این خیال به واقعیت قرار دارد و برنامه‌های بلندپروازانه برای شروع حمل مسافران در اواخر این دهه دارد. بوئینگ امیدوار است فناوری زیرمجموعه‌ی خود، Wisk Aero، بتواند مشکلات ترافیکی در ایالات متحده را تا سال 2030 برطرف کند. برایان یوتکو، مدیر عامل Wisk Aero، اظهار داشت که شرکت پیش‌بینی می‌کند تاکسی هوایی بدون خلبان آن‌ها از «اواخر این دهه» شروع به حمل مسافران کند، زیرا همکاری با تنظیم‌کننده آمریکایی برای دریافت تأییدیه‌ها ادامه دارد. او گفته که «ما در حال حاضر در حال آزمایش و تولید عناصر این هواپیما هستیم که امیدواریم تا پایان سال جاری پرواز داشته باشیم». یوتکو اطلاعاتی درباره برنامه‌های تاکسی‌های پرنده را در نمایشگاه هوایی فارنبرو که از ۲۲ تا ۲۶ ژوئیه در بریتانیا برگزار می‌شود، فاش کرد. باوجود ادعاهای بزرگ یوتکو، صنعت تاکسی‌های پرنده با چالش‌های فناوری مانند توسعه باتری‌های قوی‌تر برای انجام سفرهای متعدد با یک بار شارژ مواجه است. آن‌ها همچنین نیاز دارند که تنظیم‌کننده‌های قانون و عمومی را متقاعد کنند که هواپیما امن است، که این چالش‌ها حتی بیشتر می‌شوند وقتی که هواپیما خودمختار باشد. Wisk در حال حاضر با ششمین نسل هواپیمای خود کار می‌کند که وعده حمل چهار مسافر همراه با بار اضافی در هر سفر را می‌دهد. نسل ۶ که پیشرفته‌ترین تاکسی هوایی جهان است، یکی از امن‌ترین سیستم‌های حمل مسافر در هوانوردی تجاری را با فناوری و نرم‌افزار خودمختار پیشرو در صنعت، نظارت انسانی بر هر سفر، و طراحی کلی ساده‌تر ترکیب می‌کند. این eVTOL دارای محدوده پروازی ۹۰ مایل (۱۴۴ کیلومتر) با ذخایر شارژ است. از نظر عملکرد، ادعا شده که با سرعت کروز ۱۲۰ نات (۱۳۸ مایل بر ساعت/۲۲۲ کیلومتر بر ساعت) در ارتفاع ۲۵۰۰ تا ۴۰۰۰ فوت (۷۶۲ - ۱۲۲۰ متر) از سطح دریا پرواز می‌کند. با داشتن دهانه بال ۵۰ فوت (۱۵ متر)، دارای آرایشی ۱۲ پره‌ای برای برخاستن است، با ردیف جلویی که برای پیشرانش در پرواز افقی خم می‌شود. پره‌های عقب چهار پره برای صرفه‌جویی در کشش در حین کروز پایین می‌آیند و قفل می‌شوند، در حالی که پره‌های انتقالی جلویی پنج پره بزرگتر از قبل هستند. بال‌ها و بوم‌ها نیز بالای کابین مسافری قرار داده شده‌اند تا ایمنی بیشتر و صدای کمتری در کابین ایجاد شود. بنا به گفته Wisk، eVTOL به گونه‌ای طراحی شده است که با استفاده از «نرم‌افزار تصمیم‌گیری مبتنی بر منطق و رویه»، مجموعه‌ای از حسگرهای داخلی و توانایی اجتناب از موانع، به صورت خودکار پرواز کند. علاوه بر پرواز در ایالات متحده، بوئینگ برنامه‌های بلندپروازانه‌ای برای ورود به صنعت خودروهای پرنده در بازارهای آسیایی تا پایان دهه دارد. با اینکه تولید بوئینگ در ایالات متحده مستقر است، این شرکت سال‌هاست که عملیات خود را در خارج از کشور گسترش داده است. بوئینگ دارای تأسیسات تحقیق و توسعه در خارج از ایالات متحده در استرالیا، کره جنوبی و هند است. بوئینگ از قبل دارای مشارکت‌های تأمین برای هواپیماهای خود است، بنابراین غول‌های ژاپنی مانند Mitsubishi، Kawasaki و Subaru کارخانه‌های منطقه‌ای تأسیس کرده‌اند. این شرکت‌ها همچنین تخصص در زمینه‌های جدید فناوری خودرو، مانند وسایل نقلیه الکتریکی و سلول‌های سوختی، به دست آورده‌اند.
