پیاده‌روی به زودی می‌تواند با لجن جدیدی که با فشار قدم روشن می‌شود، برق تولید کند
تیمی از محققان در دانشگاه گولف به یک پیشرفت مهم با ماده‌ای نوآورانه شبیه لجن دست یافته‌اند که قادر به تولید برق وقتی می‌شود که تحت فشار قرار گیرد.
یافته‌های آن‌ها که در طی آزمایش‌هایی با استفاده از منبع نوری کانادا در دانشگاه ساسکاچوان آشکار شد، پتانسیل کاربردهای متنوع این ماده را نشان می‌دهد.
این ماده منحصر به فرد ممکن است در سیستم‌های کف‌پوش وارد شود و به آن اجازه دهد تا انرژی پاک تولید کند زمانی که روی آن قدم برداریم.
پیاده‌روی می‌تواند برق تولید کند
محقق ارشد اریکا پنزینی پیشنهاد می‌کند که می‌تواند کف‌شوها را با ارائه اطلاعاتی درباره راه‌رفتن یک فرد ارتقاء دهد.
علاوه بر این، این فناوری می‌تواند به‌عنوان پایه‌ای برای پوست مصنوعی، ربات‌ها را تجهیز کند تا برای بررسی نبض بیمار، فشار مناسب را حس کنند.
پنزینی توضیح داد: "سینکروترون به‌مثابه میکروسکوپ پیشرفته‌ای عمل می‌کند که به ما اجازه می‌دهد تغییرات را در سطح میکروسکوپی مشاهده کنیم."
هنگامی که میدان الکتریکی اعمال می‌شود، بینشی به چگونگی انتقال ساختار بلوری این ماده ارائه می‌دهد."
به‌عنوان استاد دانشگاه گولف، پنزینی و تیمش کشف کردند که این "لجن" می‌تواند به ساختارهای میکروسکوپی مختلفی تغییر شکل دهد.
آن‌ها مشاهده کردند که می‌تواند به یک پیکربندی شبیه به اسفنج تبدیل شود، در لایحه‌هایی مانند لازانیا قرار بگیرد یا شکل شش‌ضلعی به‌دست آورد.
این قابلیت تغییر شکل می‌تواند روش‌های جدیدی برای ارائه هدفمند دارو در حوزه پزشکی فراهم کند.
پنزینی افزود: "تصور کنید که از این ماده برای پوشش یک ترکیب دارویی استفاده کنید، سپس یک میدان الکتریکی اعمال کنید تا آزادسازی دارو را تحریک کنید."
نمونه اولیه تیم عمدتاً از مواد طبیعی تشکیل شده است و آن را بسیار زیست‌سازگار می‌کند.
این ماده مرکب از ۹۰٪ آب و اسید اولئیک، که در روغن زیتون یافت می‌شود و آمینواسیدها، که بلوک‌های بنیادین ساختاری پروتئین‌ها در بدن هستند، تشکیل شده است.
او اظهار کرد: "من قصد داشتم چیزی کاملاً ایمن بسازم؛ من بدون تردید آن را به پوست خود اعمال می‌کنم."
لجن جدید
علاوه بر این، ماده مذکور امیدواری برای استفاده در طراحی‌های پیشرفته بانداژ را نشان می‌دهد که ممکن است بهبودی را تسریع کند.
پنزینی اشاره کرد: "بدن انسان به‌طور طبیعی میدان‌های الکتریکی کوچکی تولید می‌کند تا سلول‌های بهبودی را به جراحات جذب کند. با اعمال بانداژی که این میدان الکتریکی را تقویت کند، ممکن است فرآیند بهبودی را تسریع نماییم و حرکات طبیعی و تنفس ما ممکن است این بانداژ را فعال کند تا اثر بخشی آن بیشتر شود."
چشم‌انداز استفاده از این ماده لجن‌مانند در کاربردهای درمانی، پنزینی و همکارانش را به بررسی ایده‌های مختلف سوق داده‌است.
به‌ویژه، تیم تحقیقاتی از پیشرفت‌هایی که این فناوری ممکن است در زمینه پزشکی و روباتیک ایجاد کند، هیجان‌زده‌اند.
فراتر از کاربردهای کلینیکی، پنزینی قبلاً برای استفاده‌های عملی خود او فکر کرده‌است.
بعد از صخره‌نوردی، برنامه دارد تا این ماده را به‌عنوان یک مرهم دست امتحان کند. او به‌طور شوخی بیان کرد: "من باید اولین آزمون‌گر باشم؛ چرا با خودم شروع نکنم؟"
اگرچه این ماده هنوز در مرحله نمونه اولیه قرار دارد، اما محققان نسبت به پتانسیل آن خوش‌بین هستند.
مفاهیم یافته‌های آنان می‌تواند فراتر از نوآوری محض رفته و مناطق مانند تولید انرژی، مراقبت‌های بهداشتی و روباتیک را تحت تأثیر قرار دهد.
با ادامه پژوهش تیم، امکانات هیجان‌انگیز این ماده اشاره به تغییر احتمالی در نحوه نگرش ما به جمع‌آوری انرژی و فناوری پزشکی دارد.
کار دانشگاه گولف در این زمینه مثال‌زدنی از روح نوآورانه پژوهش معاصر است که عناصر علمی و عملی را برای حل مشکلات دنیای واقعی ترکیب می‌کند.
احتمالاً آزمایش‌های بیشتر، کاربردهای بیشتری برای این ماده انقلابی شبیه به لجن را از دریچه کنجکاوی و پرسش علمی آشکار خواهد کرد.
