تکنولوژی
چاه‌های رومی با عناصر چوبی حفظ شده پیدا شدند، اسرار ساخت و ساز را فاش می‌کنند
با کاوش یک مرکز صنعتی روم باستان در انگلستان، باستان‌شناسان دو چاه کشف کردند که نشان‌دهنده آزمون و خطاهای لازم برای ساخت ماهرانه آنها است. این مرکز صنعتی شواهدی از فلزکاری، نجاری و کار با چوب مربوط به دوره اولیه روم (۴۳-۱۵۰ میلادی) را نشان می‌دهد. با این حال، باستان‌شناسان هنوز نمی‌دانند هدف این سایت چیست، و محتویات چاه ممکن است به آنها کمک کند که این موضوع را کشف کنند.
در حین کاوش یک مرکز صنعتی باستانی تولیدی روم در انگلستان، باستان‌شناسان دو چاهی کشف کردند که به آزمون و خطاهای لازم برای ساخت سازندگان ماهر اشاره دارد. این مرکز صنعتی شواهدی از فلزکاری، نجاری و کار با چوب از دوره اولیه روم (۴۳-۱۵۰ میلادی) نشان می‌دهد. با این حال، باستان‌شناسان هنوز نمی‌دانند هدف این سایت چیست و محتویات چاه ممکن است به آنها کمک کند تا این موضوع را کشف کنند.
به عنوان "یک مرکز صنعتی فعال" که نیاز به تامین آب داشت، این سایت به نظر می‌رسد هم محل سکونت افراد و هم به عنوان محلی برای کارکرد بوده است. باستان‌شناسان یک چاه در خارج از منطقه محصور کشف کرده‌اند که حدود ۸.۵ متر عمق دارد و دارای یک نردبان ۲۰۰۰ ساله است.
این یک بخش جدی از مهندسی روم باستان بود، اما اولین چاه قبل از استفاده فرو ریخت. به گفته مدیر پروژه، سایمون مارکوس، هنگامی که آنها ابتدا کاوش‌های خود را شروع کردند، خاک رسی به معنای واقعی کلمه از زمین و سنگ‌های متراکم‌تر جدا می‌شد. مقدار زیادی تلاش برای حفر این چاه صرف شد که در نهایت مجبور به رها کردن آن شدند.
حالا آنها می‌توانند از اندازه بزرگ اولین چاه استنباط کنند که سایت ممکن است به ظرفیت صنعتی فعالیت کرده باشد. چاه دوم، که این بار در داخل محوطه ساخته شده است، نشان می دهد که آنها از اشتباهات خود آموخته‌اند. برای جلوگیری از فروپاشی مجدد، آنها یک لایه از تخته‌های چوبی اضافه کردند. هر دو چاه در شرایط استثنایی حفظ شده‌اند. اولین چاه قبل از استفاده فرو ریخت، بنابراین اندازه چاه را کاهش دادند، زیرا شاید در ابتدا کمی بیش از حد بلندپروازانه بودند.
ما می‌توانیم با اصلیان چاه نگاران همدردی کنیم، زیرا حفر این چاه‌ها به همان اندازه نیاز به طراحی و تلاش دقیق داشت که ساخت آنها.
دور چاه ساختار سنگریزه‌ای در پایه پیشنهاد دهنده یک سیستم فیلتراسیون است. همچنین شاخه‌های قطع شده، تراشه‌های چوب و قطعات گیاهان، توسط کارپنت‌های رومانو-بریتانیایی پس از خارج شدن از استفاده چاه دور ریخته شده بود. این آب دور ریخته شده بیشتر کارشناسان را قانع می‌کند که سایت مسکونی جایی نیست که ساکنان خانه‌های خود را ساخته یا تعمیر می‌کردند. بلکه، شواهد نشان می‌دهد که این سایت یک محل «صنعتی قابل توجه» در اوایل دوره روم بوده است.
در تحقیق محتویات چاه، برخی از قطعات بزرگتر چوب نشان می‌دهند که ممکن است اینجا چه چیزی تولید می‌شده است. برخی از چوب‌ها از چاه دوم ممکن است از مبلمان بازیافت شده باشند و اگر چنین باشد، به نظر می‌رسد که چاه‌سازان عجله داشتند بنای چاه را به سرعت بسازند به دلیل تقاضاها، که به آنها باور می‌دهد که آنها در تولید انبوه شرکت داشتند.
در واقع، این سکونتگاه شلوغ به نظر می‌رسد بخشی از یک شبکه تجاری وسیع‌تر بوده است زیرا باستان‌شناسان حتی جاده‌ای در سمت جنوبی کشف کرده‌اند که این سایت ممکن است منطقه‌های شلوغ اطراف را خدمت‌رسانی می‌کرده است.
اکنون پژوهشگران قصد دارند محتویات چاه را بررسی کنند تا بیشتر در مورد مرکز صنعتی روم باستان بیاموزند. این کاوش مقدم بر یک طرح توسعه برای بهبود بزرگراه A428 در انگلستان بود، بنابراین تحقیق باستان‌شناسی به عنوان بخش «جذاب و جدایی ناپذیر» از این فرآیند به اتمام رسید. «بدون این طرح بزرگراهی عمده، این اکتشافات ارزشمند در مورد مهندسی و زندگی روزمره رومی‌ها ممکن بود برای همیشه پنهان بماند.
